Βάσια Αργέντη: Μία γυναίκα με “πολλά” και δημιουργικά πρόσωπα!

Βάσια Αργέντη : Σκηνοθέτησε , εμπνεύστηκε & έγραψε το σενάριο του θεατρικού έργου ΝΟΥΡΑ ένα πένθιμο μπλούζ, που παίζεται κάθε Κυριακή στις 21:00 στο θέατρο ΑΛΚΜΗΝΗ με τους Αρετή Κετιμέ, Τζούλι Τσόλκα, Γιάννης Χαντέλης, Θεώνη Φύτρου, Σωτηρία Χρυσικοπούλου.

Συνέντευξη στο likewoman.gr και την Τάνια Νικολοπούλου

1.Τι αντιπροσωπεύειη συγκεκριμένη παράσταση για εσάς

Η παρούσα παράσταση αντικατοπτρίζει κατ’ εμέ την –καθόλου- νηφάλια πραγματικότητα. Είναι ένα κράμα ρεαλισμού και εσώτερων μύχιων σκέψεων που είτε φοβόμαστε να επικοινωνήσουμε , είτε ντρεπόμαστε γι’ αυτά. «Αντιπροσωπεύει» (αν και δεν την θεωρώ δόκιμη ως ενέργεια) όλα αυτά που συμβαίνουν και υφέρπει ανάμεσα στις γραμμές η ουσία για εμένα: το πώς θα ήθελα να συμβαίνουν όλα.

2.Πόσο δύσκολη ήταν η σκηνοθεσία της παράστασης.

Δύσκολη; Πολύ. Όσο δύσκολο είναι κανείς να αγγίξει το αληθινό και να το κάνει να φαίνεται πηγαίο, σαν να μην το παρότρυνε ποτέ να γίνει αληθινό, αλλά να ήταν από πάντα. Ένας πόθος που πήρε σάρκα και μετουσιώθηκε σε ένα σώμα. Τι κι αν είναι 5 τα άτομα που υπάρχουν πάνω στη σκηνή;! Το σώμα είναι ένα. Κι αυτό είναι πάρα πολύ δύσκολο να επιτευχθεί.

3.Ποιο είναι το μήνυμα του έργου

Δεν θα τολμούσα ποτέ να μιλήσω για «μήνυμα». Θεωρώ τουλάχιστον εγωπαθές το να έχει κανείς την πεποίθηση πως αυτό που δημιουργεί περνάει «μηνύματα». Μόνο οι Θεοί θα μπορούσαν να το πράξουν, εφόσον υπάρχουν. Θα έλεγα καλύτερα πως το έργο μας «μιλάει» την ανθρωπιά και προσπαθεί να δονήσει λίγο τη σκέψη μας και το συναίσθημα μας. Ένα θεατρικό έργο είναι, ένας αγρός γεμάτος ήχους και συναισθήματα και τίποτε παραπάνω. Ένα έργο που πάλλεται με την αλήθεια και «προσπαθεί» να κάνει το καλύτερο που μπορεί ώστε να μην αφήσει τον εκάστοτε θεατή «άδειο» φεύγοντας από το θέατρο.

4.Πείτε μας πως προετοιμάζεστε για να σκηνοθετήσετε ένα έργο

Κοιτάξτε, μία θεατρική παράσταση είναι ένας τρόπος μεγέθυνσης της ζωής. Οπότε προσπαθώ να μελετώ, να παρατηρώ, να αφουγκράζομαι, να συναισθάνομαι και γενικότερα να μπαίνω σε παπούτσια όχι μόνο άλλων ανθρώπων αλλά και καταστάσεων , ώστε να δραστηριοποιώ και να διατηρώ ζωντανή τη συνδυαστική μου σκέψη και τη φαντασία μου. Και μάλιστα εκείνη την πλευρά της φαντασίας που δεν συγγενεύει με τις ψευδαισθήσεις αλλά με τις ειλικρινείς εξομολογήσεις και εναποθέσεις. Το σίγουρο είναι πως μου αρέσει πολύ να παίζω με συμβολισμούς, να αξιοποιώ όλες μας τις αισθήσεις και να προκαλώ τον κόσμο να σκεφτεί λίγο παραπάνω. Κάτι που δεν ξέρω αν το καταφέρνω μέσα από αυτήν την παράσταση.

5.Είναι η κύρια εργασία σας η ασχολείστε και με κάτι άλλο ?

Μετά από πολλών χρόνων σπουδές και εργασίας πάνω σε διάφορα αντικείμενα ( με σκοπό την αυτοσυντήρηση μου) προσπαθώ να υπάρχω πλέον και να ζω μέσα από θέατρο. Αλλά είναι αρκετά δύσκολες οι εποχές και ο χώρος μας.

6.Η επόμενη δουλειά στο θέατρο που προγραμματίζετε ποια είναι ?

Αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε σε πρόβες με τον εξαιρετικό ηθοποιό Γιάννη Χαντέλη (ο οποίος πρωταγωνιστεί και στην Νούρα μας) για το Φεστιβάλ Μονολόγων που λαμβάνει χώρα στο θέατρο Εύπολις. Παράλληλα, ως ηθοποιός βρίσκομαι και πάλι σε πρόβες για την παιδική παράσταση «Παραμύθια αλλιώς» του Νίκου Τράπαλη σε σκηνοθεσία Κώστα Παπαγεωργίου, η οποία κάνει πρεμιέρα 7 Νοεμβρίου στο Θέατρο Αλκμήνη.

7.Θα σας ενδιέφερε να ασχοληθείτε με τα κοινά?

Αρκετή μοναξιά έχω νιώσει στη ζωή μου, οπότε δεν θα ήθελα ουδέποτε να πλαισιώσει τη ζωή μου ξανά η μοναξιά. Κι η πολιτική είναι ένας σκληρός, μοναχικός δρόμος , όσο κι αν θαρρούμε πως δεν είναι.

8.Πως θα σκηνοθετούσατε τον κόσμο για να φαίνεται καλύτερος?

Υπέροχη ερώτηση και έχω την αίσθηση πως δεν έχει απάντηση! Τουλάχιστον, εγώ δεν πιστεύω ότι θα μπορούσα να τον κάνω να φαίνεται καλύτερος έστω και στη σφαίρα του φανταστικού. Ίσως όμως αν είχα μία κάποια δύναμη (ας με υπερτιμήσω και λίγο χαχα), να δημιουργούσα έναν Θεό, αλλιώτικο. Έναν Θεό που θα φύτευε στις ψυχές όλων των ανθρώπων την αγάπη και θα έκανε όλους τους ανθρώπους να μην προσπερνούν την ηθική επιταγή της ανθρώπινης υπόστασης: την ανθρωπιά και τον σεβασμό. Τότε σίγουρα ο κόσμος δεν θα φαινόταν, αλλά θα ήταν πράγματι καλύτερος. 

Ευχαριστούμε πολύ για την όμορφη συνέντευξη και δίνουε ραντεβού στο θέατρο.