To top 3 των θαυμάτων του Ιησού Χριστού

3. Ο γάμος της Κανά

 

Πριν γίνει δημοφιλής και αποκτήσει μεγάλο κοινωνικό κύκλο, ο Ιησούς κυκλοφορούσε παντού με τη μάνα του και δεν είχε ιδιαίτερη ζωή. Κάποια στιγμή, τους κάλεσαν σε έναν πολύ φαντεζί γάμο που γινόταν στο διπλανό χωριό, κι ο Χριστός αμέσως σκέφτηκε “Τέλεια! Ευκαιρία να βάλω τον καινούργιο σατέν χιτώνα, να φορέσω το καλοκαιρινό μου σανδάλι και να στολίσω το μαλλί με γαϊδουράγκαθα, μπας και γνωρίσω κάναν άνθρωπο εκεί πέρα”. Η μέρα έφτασε και, μεταμορφωμένος σε boho chic οπτασία, πήρε τη μαμά αγκαζέ και κατευθύνθηκαν μαζί προς τον μεγαλόπρεπο πολυχώρο της Γαλιλαίας όπου θα λάμβανε χώρα το εβραϊκό μυστήριο. Η ώρα πέρναγε αλλά το socializing του Χριστού δεν έδειχνε να αποδίδει καρπούς. Η δε Παναγία τον είχε αφήσει μόνο του και είχε ανοίξει συζήτηση με κάτι κοντοχωριανές περί κηπουρικής, φλυαρώντας για την αδυναμία της στα κρίνα. Ξάφνου, ο Χριστός ακούει τον υπεύθυνο του catering να λέει περίλυπος στα γκαρσόνια ότι το κρασί της παρέας τελείωσε και τώρα αναγκαστικά οι καλεσμένοι έπρεπε να βολευτούν με μπυράλ. Ήταν η ευκαιρία του να λάμψει – το έβλεπε ξεκάθαρα. Διέταξε αμέσως τους καλεσμένους να γεμίσουν τα ποτήρια τους με νερό και με μία χορευτική κίνηση πάσο ντόμπλε μετέτρεψε το νερό σε κρασί. Ο κόσμος έμεινε άναυδος και ο Ιησούς αναδείχθηκε σε απόλυτο it boy των εβραϊκών events. Έκτοτε, κάθε φορά που το αλκοόλ τελείωνε στα πάρτυ του Ισραήλ, ο κόσμος ήξερε ποιον να φωνάξει.

 

 

 

2. Ο εξορκισμός των δύο ανδρών

 

Ως ιδιαίτερο και εκκεντρικό παιδί, ο Ιησούς δεν έκανε πολλή παρέα με αγόρια μεγαλώνοντας. Την ώρα που οι άρρενες συμμαθητές του έπαιζαν μακριά γαϊδούρα με αληθινές γαϊδούρες π.χ, ο Χριστός προτιμούσε να μένει ξαπλωμένος στο αγρόκτημα του Ιωσήφ και να μελετάει τ’ άστρα. Όταν όλοι κατέβαιναν στο ποτάμι για να κρυφοκοιτάξουν πίσω από τις καλαμιές τη νεαρή τότε Μαγδαληνή να λούζει το κορμί της, αυτός αιωρείτο με τις ώρες στο δωμάτιό του, συνομιλώντας με τον πατέρα του. Είχε, όμως, μια καλή φιλενάδα με την οποία πήγαινε καθημερινά βόλτες στη λιακάδα, που την έλεγαν Έμιλυ Ρόουζ. Κάποια στιγμή, η Έμιλυ αρρώστησε βαριά από άγνωστο αίτιο, και η αρρώστια της είχε ως συνέπεια να γυρνάει το κεφάλι της 360 μοίρες, να περπατάει στο ταβάνι, να μιλάει 65 γλώσσες και να βάζει αντικείμενα στο πράμα της. Όλοι έλεγαν ότι μάλλον έφαγε μολυσμένα ραπανάκια, αλλά ο Ιησούς ήξερε καλά ότι αυτό ήταν ψέμα. Η Έμιλυ Ρόουζ ήταν δαιμονισμένη και έπρεπε κάτι να κάνει γι’ αυτό. Προτού φάει ζωντανά και τα 15 αρνιά της οικογένειάς της. Δυστυχώς, παρά τις κοπιώδεις προσπάθειές του, η μικρή Έμιλυ Ρόουζ έχασε τη μάχη με τον δαίμονα γιατί δεν πίστευε αρκετά στον πατέρα του Χριστού. Ίσως έφταιγε που δεν τον είχε δει ποτέ κανείς εκτός από τον ίδιο. Μερικά χρόνια αργότερα, βασανισμένος από τις τύψεις του αλλά αποφασισμένος να ξεπληρώσει το χρέος του στην αδικοχαμένη φίλη του, ο Ιησούς συναντάει, κατά τον περίπατό του στην εξοχή, δύο δαιμονισμένους άντρες. Εκείνοι αναγνώρισαν αμέσως τον υιό του Θεού και φυσικά έκλασαν μέντες. Ο Χριστός δεν έχασε χρόνο και έπιασε κατευθείαν δουλειά. Διάβασε άπειρες προσευχές -σύμφωνα με μερικούς μέχρι και την προσευχή της Ελίνας Κωνσταντοπούλου- και κατάφερε να βγάλει τους δαίμονες από τους αθώους άντρες και να τους εξοβελίσει στα σώματα δύο περαστικών γουρουνιών. Τα γουρούνια έτρεξαν, υπό τη δαιμονική επήρεια, στην πλησιέστερη λίμνη και πνίγηκαν, τερματίζοντας έτσι την ανόσια σατανική δραστηριότητα. Δύο ψυχές είχαν σωθεί και μια τρίτη, της Έμιλυ Ρόουζ, δικαιώθηκε. Παράλληλα, ο Χριστός μας έστειλε το πρώτο κοινωνικό μήνυμα από καταβολής του Χριστιανισμού υπέρ της χορτοφαγίας.

 

 

 

1. Ανάσταση Λαζάρου

 

Ο Λάζαρος ήταν ένα πάρα πολύ νεκρό άτομο, που έκανε ό, τι κάνουν όλοι οι άνθρωποι μετά τον θάνατό τους. Παρέμενε πεθαμένος. Ωστόσο, επειδή ήταν παιδικός φίλος του Ιησού, τύπου έπαιζαν μπαλίτσα στην ίδια αλάνα της Ναζαρέτ, οι αδερφές του ειδοποίησαν τον θεάνθρωπο όταν αρρώστησε, μπας και τους στάξει κάνα φράγκο να τον πάνε σε ιδιωτική κλινική της Ναζαρέτ. Ο Ιησούς, όμως, έκανε cruising εκτός λεκανοπεδίου τότε και άργησε να έρθει πίσω στην πατρίδα, με αποτέλεσμα να μην προλάβει τον φίλο του ζωντανό. Εδώ που τα λέμε, βέβαια, δεν έφταιγε μόνο ο Ιησούς, κάτι οι ανεμοθύελλες κάτι οι καμήλες, το τράφικο ήταν απερίγραπτο εκείνη την περίοδο στην έρημο. Με τα πολλά, έφτασε στην πόλη και επισκέφθηκε χωρίς περαιτέρω καθυστέρηση τον τάφο του Λαζάρου. Στάθηκε απ’ έξω, πήρε μια βαθιά ανάσα και ψέλλισε κάτι που σε άλλους ακούστηκε σαν “γουινγκάρντιουμ λεβιόζα” και σε άλλους σαν “ένα, δύο, τρία ζντο”. Στις γραφές, πάντως, έμεινε ως “Λάζαρε δεύρο έξω”. Δεν πέρασε πολλή ώρα, και ο Λάζαρος εμφανώς ανανεωμένος βγήκε από τον πολυτελή του τάφο με τα σάβανά του να μοσχοβολάνε σαν την πρώτη μέρα του Μάη. Έκανε δηλώσεις στον τοπικό Τύπο, πόζαρε με φίλους, φίλες καθώς και νεαρούς μπόμπιρες που έσπευσαν να τον γνωρίσουν, και στο τέλος αποχώρησε παρέα με τον Ιησού, για να τον κεράσει ναζωρίτικο σύκο στο πλησιέστερ