Το Μόντρεαλ της Χριστίνας: Η “μαγική” πόλη που σε κάνει να νομίζεις ότι μένεις στην Ευρώπη!

H Χριστίνα Μπάστα γεννήθηκε στην Αθήνα, αλλά είναι πολυταξιδεμένη, και έχει ζήσει περιόδους της ζωής της στην νέα Ζηλανδία, το Λονδίνο και το Μόντρεαλ. Αφορμή για την γνωριμία μας στάθηκε ένα μήνυμα της στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ FM την ώρα που έκανα εκπομπή. Της απάντησα μέσω ραδιοφώνου και έκτοτε έχοντας γίνει πιστή ακροάτρια, επικοινωνούμε τακτικά.

Της ζήτησα – αν είχε όρεξη – να μου στείλει ένα άρθρο για το Μόντρεαλ και διάφορες φωτογραφίες που έχει βγάλει η ίδια από κει. Και μου έστειλε πολύ υλικό.

Και μου γράφει η Χριστίνα…

«… από πού να αρχίσω για να σου περιγράψω το Μόντρεαλ. Φαντάζομαι να ξέρεις ότι είναι ένα νησί μέσα στο ποτάμι St Lawrence και ότι είναι η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη του Καναδά. Πριν χρόνια στο Μόντρεαλ ήμασταν περίπου 100,000 Έλληνες τώρα όμως έχουμε μειωθεί στις 80,000 γιατί αρκετοί έχουν μετακομίσει στο Τορόντο και άλλοι επέστρεψαν πίσω στην Ελλάδα.

Για μας που μείναμε πίσω, ευτυχώς που υπάρχει το διαδίκτυο και μπορούμε να ακούμε εκπομπές από Ελληνικούς ραδιοφωνικούς σταθμούς και να κρατάμε επαφή με όσους μας αγαπούν. Βέβαια έτσι, μεγαλώνει η νοσταλγία μας, αλλά εμένα προσωπικά αυτή η νοσταλγία κάνει την αγάπη μου για την πατρίδα, ακόμα μεγαλύτερη.

Να σου πω ότι το Μόντρεαλ (και γενικά η επαρχία του Quebec) πάντα ήταν μια πόλη που όλο τον χρόνο – ανάλογα με την εποχή – είχαμε κι έχουμε πολλά φεστιβάλ. Από την άνοιξη αρχίζουν και γεμίζουν οι δρόμοι από γλυπτά που τον χειμώνα είναι μέσα σε μουσεία και ξεκινούν οι γιορτές, όπως συναυλίες που η μεγαλύτερη είναι το Τζαζ Φεστιβάλ. Υπάρχει ακόμα το Canadian Grand Prix που γεμίζει το κέντρο από πανάκριβα αυτοκίνητα και όλη η «τρέλα» στην παλιά πόλη του Μόντρεαλ (Οld Montreal) γεμίζει με κόσμο. Τα χρήματα για να δημιουργηθούν όλα αυτά προέρχονται από κρατικά κονδύλια (κοινώς είναι από φόρους που πληρώνουμε) και βέβαια από τα εισιτήρια της κάθε εκδήλωσης.

Η τέχνη είναι διάσπαρτη μέσα στην πόλη. Κανείς δεν κάνει βανδαλισμούς, κανείς δεν μπογιατίζει τα αγάλματα, κανείς δεν τα κακοποιεί.

Το Montreal είναι μια πόλη ξεχωριστή από όλο τον Καναδά και την Αμερική. Πραγματικά σε κάνει να νομίζεις ότι μένεις Ευρώπη.

Το κράτος Καναδά πάντα φροντίζει για τους πολίτες και για την ευημερία τους. Γενικά δίνονται όλες οι ευκαιρίες σε οποίον θέλει να δοκιμάσει και είναι διατεθειμένος να δουλέψει. Αυτό που μετράει εδώ είναι οι ικανότητες, η εμπειρία και οι γνώσεις. Όχι η εμφάνιση, η ηλικία και το αν έχεις «μέσον». Δεν τους ενδιαφέρει από που είναι η καταγωγή σου αν είσαι άντρας η γυναίκα, άσπρος μαύρος κίτρινος και ποια είναι η θρησκεία σου.»

Σε χαιρετώ προς το παρόν. Θα επανέλθω με κάτι άλλο.

Χριστίνα

Στο κέντρο της πόλης υπάρχει και η τεράστια τοιχογραφία του Leonard Cohen (1020 τ.μ.)

Στο Μόντρεαλ νομίζω ότι έχουμε τα ομορφότερα γκράφιτι. Εδώ δεν μουτζουρώνουν τους τοίχους, προτιμούν την street art.

Έχουμε και το Gay Village, που έχει δημιουργηθεί πριν αρκετά χρόνια και είναι μια πολύ όμορφη, gay και gay friendly πολύχρωμη περιοχή.

Και όταν λέμε κρύο και χιόνι…. Αυτό ακριβώς εννοούμε….. χαχαχαχαχαα

Ειδικό μνημείο για τους Έλληνες μετανάστες παρακαλώ!

Παρούσα και η Ελληνική μυθολογία με τον Άτλαντα να σηκώνει τη γη στην πλάτη.