Κάνε Το Μεγάλο Βήμα Της Αλλαγής Και Της Διόρθωσης Για Να Έρθει Η Αναγνώριση

Βλέπω συχνά ανθρώπους να κρίνουν.

Να κρίνουν συμπεριφορές, ανθρώπους, στάσεις ζωής, σκέψεις μα και πράξεις.

Είτε λίγο….είτε πολύ….είτε το εκδηλώνουν με λόγο… είτε το κρατούν μέσα τους και το θρέφουν με σκέψεις.

Έτσι έρχονται και δυο «ωραίες» προθεσούλες και φθάνουν στο αλλο επίπεδο «επικρίνω» και «κατακρίνω».

Και όσο βαθαίνουν μέσα σε αυτό άλλο τόσο έλκουν και καταστάσεις που τροφοδοτούν αυτή τη στάση …μα και να μην έλκουν, όταν βλέπεις μέσα από τους φακούς της επίκρισης, φαντάσματα θα βλέπεις καλε μου άνθρωπε.

Μια πλάνη του φακού που επιλέγεις και που θαμπώνει αυτό που ο οφθαλμός της ψυχής βλέπει.

Βλέπω επίσης ανθρώπους που συχνά ή πιο σπάνια, με δυσκολία, πείσμα και υπομονή αυτή την αρνητική ροπή της κρίσης την αντιστρέφουν σε θετική και εργάζονται πάνω στη διάκριση.

Σαν φάσμα λοιπόν χρωμάτων, έτσι έχουμε και το φάσμα των εννοιών…η συνολική σύνθεση σου δίδει τη συνολική θέαση.
Πολύ όμορφο να βλέπουμε όλο το φάσμα…έτσι δεν είναι; Και  έτσι αγγιζουμε το κομμάτι της «κατανόησης».

Κατανοούμε ότι Κατοικούμε σε έναν υλικό σωματικό φορέα.

Είμαστε άνθρωποι και όλοι μας είτε λιγο είτε πολύ κάνουμε λάθη και οποίος δεν αποδέχεται τα ψεγάδια του, δεν τα αγκαλιάζει, τότε δυστυχώς δεν μπορεί να κάνει το μεγάλο βήμα της αλλαγής και διόρθωσης που είναι η αναγνώριση.

Καλημέρα με κατανόηση κι ενσυναίσθηση