Το Απέραντο Γαλάζιο Των Ζωγράφων
Η θάλλασα ήταν και είναι ένα θέμα που πάντα γοήτευε και γοητεύει τους εικαστικούς καλλιτέχνες. Κύρια στοιχεία της είναι σαφώς η μεγαλοπρέπεια και η ομορφιά της αλλά και το μυστήριο που αυτή προκαλεί. Για τους λόγους αυτούς οι ζωγράφοι αποτύπωναν και αποτυπώνουν στον καμβά τους τη θάλασσα με βάση τα συναισθήματα που αυτή τους προκαλούσε!
Θαλασσινά θέματα διατρέχουν ολόκληρη την ιστορία της Τέχνης. Η θαλασσογραφία κυριαρχεί και στην Ελληνική ζωγραφική του 19ου αιώνα αλλά ακόμα και σήμερα σε νεότερες γενιές καλλιτεχνών και οι μεγαλύτεροι τοπιογράφοι μας διέπρεψαν σ’ αυτό το γοητευτικό είδος: Αλταμούρας, Βολανάκης, Λύτρας, Χατζής κ.α. Αλλά και στον 20ό αιώνα η θάλασσα εξακολουθεί να συναρπάζει τους καλλιτέχνες με τα χρώματα, τις εναλλαγές και το μυστήριό της,
Γνωρίζοντας την ευρωπαϊκή παράδοση της θαλασσογραφίας και έχοντας αφομοιώσει την ακαδημαϊκή δανική παράδοση στο θέμα, ο Ιωάννης Αλταμούρας κινήθηκε κατά κύριο λόγο σε αυτή τη θεματογραφική περιοχή. Με την ιδιότητα του βασιλικού υποτρόφου συμμετείχε σε πλεύσεις του δανικού στόλου, γνωρίζοντας έτσι τα σκανδιναβικά θαλασσινά τοπία, τα οποία συχνά απεικόνισε στα έργα του.
Ο Άγγελος Γιαλλινάς στράφηκε στην υδατογραφία, την οποία καλλιέργησε σχεδόν αποκλειστικά και εξελίχθηκε σε έναν από τους κορυφαίους Έλληνες υδατογράφους, δημιουργώντας σχολή στον τομέα του. Ζωγραφίζοντας κατά κύριο λόγο θαλασσογραφίες, άφησε εικόνες ποιητικές που απηχούν μια κλασικιστική-ρομαντική αντίληψη.
Από τους ανανεωτές της νεοελληνικής τέχνης των αρχών του 20ού αιώνα, ο Νίκος Λύτρας επηρέασε την εξέλιξη της Eλληνικής ζωγραφικής χάρη στη διδασκαλία του στη Σχολή Καλών Τεχνών όσο και στο πρωτοποριακό του έργο. Προσωπογραφίες, τοπία και νεκρές φύσεις χτίζονται με πλατιές ελεύθερες πινελιές παχύρρευστου χρώματος.
Ο Claude Monet επισκέφθηκε τις ακτές της Νορμανδίας πολλές φορές, ζωγραφίζοντας τη Μάγχη από το ίδιο σημείο, αλλά σε διαφορετικές ώρες της ημέρας, διαφορετικές καιρικές συνθήκες, αναρριχώμενος επάνω στα βράχια με το καβαλέτο του. Στο συγκεκριμένο πίνακα φαίνεται να στέκεται στην άμμο της παραλίας του Etretat, καθώς τα κύματα σκάνε ακριβώς μπροστά του. Η εικόνα μοιάζει τελείως αποκομμένη, με μοναδικό μοτίβο τα αφρισμένα κύματα. Πρόκειται για ένα έργο που αποτυπώνει τα μαχόμενα κύματα και τη μοναδική εμπειρία τού να τα παρατηρείς.
Όπως και να είναι, ήρεμη ή φουρτουνιασμένη, γαλανή ή σκουρόχρωμη, η θάλασσα πάντα θα αποτελεί στοιχείο έμπνευσης για τη Τέχνη και θα ταξιδεύει τη φαντασία των ζωγράφων. Βλέπουμε πως σε πάρα πολλά θέματα το θαλασσινό στοιχείο πρωταγωνιστεί ή υποστηρίζει το κύριο θέμα των ζωγράφων. Πάντα η θάλασσα θα παρασύρει στο κύμα της τις σκέψεις και τα συναισθήματα που πάντα θα καταγράφονται με το πινέλο στο καμβά του δημιουργού!