«Θραύσματα, ενώνονται» | Μια site-sensitive performance

Μια site-sensitive περφόρμανς σωματικού θεάτρου, που εξερευνά τη σχέση δύο γυναικών με τη φύση και το κοινωνικοπολιτικό σύστημα.

Εμπνέεται από την προσέγγιση και φιλοσοφία της οικοποίησης (ecopoetry) και από κοινωνίες που ενσαρκώνουν ένα διαφορετικό πολιτικό αφήγημα, εστιάζοντας στο παράδειγμα των ζαπατίστας στην Τσιάπας, Μεξικό.

Η περφόρμανς διαδραματίζεται σε δύο χώρους με μικρή απόσταση μεταξύ τους και χωρίζεται σε δύο ενότητες. Για την πρώτη ενότητα βασιστήκαμε στην προσέγγιση και φιλοσοφία της οικοποίησης (ecopoetry), δηλαδή την αντίληψη και το βίωμα των ποιητών για τη φύση, που ενσωματώνει την κριτική για την καταστροφή της και ένα όραμα για το μέλλον. Βιώνοντας, μέσα σε μια μεγαλούπολη μ’ έναν σύγχρονο τρόπο ζωής, μια “θρυμματισμένη” σχέση με τη φύση, θελήσαμε να εξερευνήσουμε πρακτικές ενότητας και σύνδεσης μαζί της. Θελήσαμε να πλησιάσουμε αυτό που είναι η “φύση” σε μια πόλη, αυτές τις ρωγμές του δημόσιου χώρου που την αφήνουν να υπάρξει. Μέσα από τη
σωματική διάδραση με το φυσικό χώρο, χτίσαμε μια σχέση 2 γυναικών με 2 δέντρα, χρησιμοποιώντας θραύσματα ποιημάτων από έλληνες ποιητές, τα οποία τα προσεγγίσαμε υπό το πρίσμα της οικοποίησης. Το πρώτο μέρος της περφόρμανς παρουσιάστηκε ως work-in-progress στο Φεστιβάλ Λυκαβηττού του Οκτωβρίου 2020.

Στο δεύτερο μέρος θέλουμε απ’ το Προσωπικό και τη γλώσσα της ποίησης να μεταφερθούμε στην Κοινότητα, και μέσα απ ’τη δυστοπία της περιβαλλοντικής καταστροφής να οραματιστούμε ένα άλλο αφήγημα. Δεχτήκαμε ως αφετηρία τις εξής αρχές: Η γλώσσα καθρεφτίζει (και ταυτόχρονα χτίζει) το αφήγημα που έχουμε για τη ζωή, την κοινωνία. Το πως αντιλαμβανόμαστε τη φύση σχετίζεται με το πως αντιλαμβανόμαστε τον Άλλο, άρα δεν μπορείς να μιλήσεις γι’ αυτήν, αν δεν μιλήσεις για το κυρίαρχο πολιτικό σύστημα. Ερευνήσαμε κοινωνίες που εισάγουν ένα άλλο πολιτικοκοινωνικό αφήγημα, γεγονός που διαμορφώνει ταυτόχρονα και μια άλλη σχέση με τη φύση. Εστιάσαμε στους ζαπατίστας και μέσω της έρευνας μας για την χρήση της γλώσσας τους (ιθαγενής ταυτότητα) και τις κοσμοθεωρίες τους, επιχειρούμε να χτίσουμε μια γέφυρα από το δικό τους Παράδειγμα, στο εδώ και τώρα της δικής μας ζωής και κοινωνίας. Πειραματιζόμαστε με τη “σωματοποίηση” αυτού του υλικού, κυριολεκτικά και μεταφορικά, αναζητώντας αυτήν την άλλη “γλώσσα”, θεατρική και μη, που μπορεί να οραματιστεί “έναν κόσμο όπου χωράνε πολλοί κόσμοι .” Για το φετινό Φεστιβάλ Λυκαβηττού, θα παρουσιάσουμε ολοκληρωμένη την περφόρμανς (α΄και β΄μέρος).

Η μεθοδολογία μας εμπνεύστηκε από τη θεωρία της μη βίας στη δημιουργία τέχνης, όπως αυτή διατυπώθηκε από το βουδιστή δάσκαλο Chogyam Trungpa Rinpoche.
Ακούγονται στίχοι των: Χιόνη, Νικηφόρου, Περδίκη, Γρηγοριάδη, Μπάρα, Βρεττάκο, Χριστοδούλου, Φωκά, Αγγελάκη Ρουκ, Σαράκη, Βέη, Πορφύρα, Κάλα, Σινόπουλο, Πασχάλη
Κείμενα από: Όλγκα Τοκαρτσουκ, Carlos Lenkersdorf, Subcomandante Marcos, Comandante Ramona,
Βασιλική Νομίδου, μέλη της ζαπατίστικης κοινότητας, ακτιβιστές.
Συνδημιουργοί-ερμηνεύτριες:
Βασιλική Νομίδου (https://www.vassilikinomidou.com),
Άντζελα Δεληχάτσιου (http://www.flagrantedeli.com)
Διάρκεια: 60΄
Που: Λόφος Λυκαβηττού 37°59’09.2″N 23°44’57.4”E,
goo.gl/maps
Πότε: Σάββατο 29/5/2021, 19:00 μ.μ.