Θέκλα Παπαδοπούλου: Η εικαστικός που κατέκτησε το Μανχάταν.
Θέκλα Παπαδοπούλου: Η εικαστικός που κατέκτησε το Μανχάταν.
Συνέντευξη στην Τάνια Νικολοπούλου
Η Κύπρος είναι ένα από τα αγαπημένα μου μέρη. Τα τελευταία χρόνια πηγαινοέρχομαι, έχω κάνει φιλίες ζωής και περνάω τέλεια. Είναι από τα μέρη που όταν πηγαίνω δεν θέλω να γυρίσω πίσω. Σε κάθε ταξίδι γνωρίζω υπέροχους ανθρώπους ζωής όπως τους ονομάζω εγώ. Στο τελευταίο μου ταξίδι είχα την χαρά να γνωρίσω ένα μία γυναίκα από τον χώρο της τέχνης. Εκτός από το χάρισμα της να αποτυπώνει στον καμβά μαγικά πράγματα έχει και ένα χαμόγελο που σε κερδίζει από την πρώτη στιγμή.
Θέκλα μου, διαβάζοντας για εσένα και γνωρίζοντας σε από κοντά εκτός του είσαι ένα ξεχωριστά χαρισματικό άτομο, βλέπω ότι έχεις κάνει εκπληκτικά πράγματα στην Κύπρο αλλά και στο εξωτερικό και επίσης είχαμε την χαρά τον Απρίλιο να σε «φιλοξενήσουμε» στην όμορφη Θεσσαλονίκη μας στον εκθεσιακό χώρο ”Βιτρίνες Τέχνης του ΟΤΕ” με έργα σου.
Αποφοίτησες από την Αμερικανική Ακαδημία Λάρνακας το 1996 και σπούδασες στη συνέχεια στην Ακαδημία Καλών Τεχνών “Rafaello” του Ουρμπίνο στην Ιταλία. Τώρα ζεις μόνιμα στη Λάρνακα όπου εργάζεσαι ως καθηγήτρια τέχνης.
Το 2012 και 2013 έκανες ιδιωτικές αναθέσεις συλλογών έργων για το Faros Hotel και την εταιρία Eos Trust Ltd στην Κύπρο.
Έχεις συμμετάσχει σε ατομικές και ομαδικές εκθέσεις και διεθνείς διαγωνισμούς στην Κύπρο, στην Ελλάδα, στο Ηνωμένο Βασίλειο, στις ΗΠΑ (Caelum Gallery στην Νέα Υόρκη, Hud Gallery στην Καλιφόρνια) και στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα (Chiyoda Art Centre στο Ντουμπάι) όπου συμμετείχε το 2017 στην art fair “World Art Dubai“.
Έργα σου βρίσκονται στη Δημοτική Πινακοθήκη Λάρνακας, στο Δημαρχείο Λάρνακας και σε ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα, Κύπρο και στο εξωτερικό.
Ουαου είναι τόσα πολλά όλα αυτά για μία τόσο νέα γυναίκα όσο εσύ.
Έχεις εκθέσει έργα σου στο Μανχάταν της Νέας Υόρκης στην Galeum Gallery, και αυτό έγινε από ένα διαγωνισμό που επιλέχτηκαν 20 καλλιτέχνες από όλο τον κόσμο για το project “Art Takes Manhattan”. Ποια ήταν τα πρώτα σου συναισθήματα όταν έμαθες ότι είσαι μέσα στους 20;
Το γεγονός ότι επέλεξαν την δουλεία μου καταξιωμένοι επιμελητές για ένα τόσο σημαντικό project στην Νέα Υόρκη, ανάμεσα σε εκατοντάδες υποψήφιους, ήταν για μένα το πρώτο stepping stone στην καριέρα μου. Ένα σημαντικό εφόδιο για να προχωρήσω και μεγάλη ώθηση για εξέλιξη.
Έχεις κάνει πολλές σπουδές στο εξωτερικό. Πως και δεν έμεινες σε κάποια από αυτές να κάνεις καριέρα;
Βασικά σπούδασα ζωγραφική στην σχολή Καλών Τεχνών στην Ιταλία , όπου έζησα για 6 χρόνια. Την Ιταλία την αγαπώ πολύ και την επισκέφτομαι συχνά, αλλά καμία άλλη χώρα δεν μπορεί να με κερδίσει όσο η Κύπρος. ‘Οχι πως η Κύπρος δεν έχει τα στραβά της, αλλά εγώ προσωπικά απολαμβάνω το πόσο εύκολη και όμορφη μπορεί να είναι η ζωή εδώ. Μπορείς να κάνεις αμέτρητα πράγματα μέσα στη μέρα και να απολαμβάνεις την θάλασσα και τον ήλιο σχεδόν όλο τον χρόνο. Πιστεύω ότι υπάρχει ποιότητα ζωής, ειδικά όταν μεγαλώνεις παιδιά, τα οποία έχουν την ευκαιρία να ζουν σε ένα νησί με ωραίο κλίμα και θάλασσα και παράλληλα να μπορεί να τους προσφέρει ευκαιρίες για μόρφωση και εξέλιξη.
Το «μικρόβιο» της τέχνης υπάρχει στην οικογένεια ή το έχεις μόνο εσύ;
Όχι, στην οικογένεια μου δεν ασχολείται κανένας με την ζωγραφική, αλλά αφού αναφέρθηκες στην οικογένεια πρέπει να αναφέρω ότι η μαμά μου, παρόλο που δεν έχει το «μικρόβιο», είναι η μεγαλύτερη μου υποστηρίκτρια και φαν. Από μικρή με στήριξε και μου έμαθε ότι μπορώ να γίνω ότι αγαπώ!
Είναι δύσκολο βρεις ισσοροπία μεταξύ οικογένειας και καριέριας, αλλά σ’αυτο με βοηθά πολύ ο σύζυγος και τα παιδιά μου, οι οποίοι δείχνουν κατανόηση και είναι περήφανοι για μένα.
Πες μου μία στιγμή στην ζωή σου που δεν θα ξεχάσεις ποτέ;
Η γέννηση των παιδιών μου! Μπορεί να ακούγεται τετριμμένο αλλά πραγματικά τίποτα δεν μπορεί να συγκριθεί με την συγκίνηση και το αίσθημα παντοδυναμίας την στιγμή που φέρνεις στον κόσμο το παιδί σου.
Έχεις ένα ιδιαίτερο χαρακτήρα στα έργα σου, υπάρχει κάποια έμπνευσή σου πίσω από αυτά;
Δουλεύω πάνω σε μια καινούργια σειρά, κάτι πολύ διαφορετικό από την προηγούμενη μου δουλειά. Αυτή η σειρά είναι κυρίως για μένα, τη ζωή μου και τους ανθρώπους γύρω μου. Η τεχνική είναι με μικτά υλικά, χρησιμοποιώ λαδομπογιες, παστέλ και κολάζ σελίδων από παλιά σκίτσα μου, από περιοδικά και φωτογραφίες από ανθρώπους που είναι κοντά μου, επομένως ο τίτλος αυτής της σειράς είναι ίχνη. Διερευνώ το ταξίδι της ζωής μου μέχρι τώρα – τους παράγοντες που την επηρέασαν, τα στοιχεία που την αλλοίωσαν και τις επιρροές που εξακολουθούν να αντιδρούν σε αυτή τη διαδικασία. Υπάρχει μια έντονη αίσθηση από απομνημονεύματα της ζωής μου και εξερευνώ συγκεκριμένα τη τροχιά μεταξύ του παρελθόντος και του παρόντος. Οι περισσότεροι από τους πίνακες αυτής της σειράς είναι μεγάλων διαστάσεων και αυτό γιατί αντανακλούν τη σημασία του προσωπο μέσα στη ζωγραφική στη ζωή μου. Υπάρχουν επίσης πίνακες που είναι αυτοπροσωπογραφίες ως μια διαδικασία προσωπικής ανακάλυψης των επιρροών μου – πώς σχηματίσαν το άτομο που είμαι σήμερα. Συνολικά, σε μια απλή φράση τα έργα αυτά είναι μια αφήγηση του ποια είμαι και πως έγινα το άτομο που είμαι σήμερα.
Υπάρχουν έργα σου τώρα που να φιλοξενούνται στο εξωτερικό;
Ετοιμάζομαι τώρα να λάβω μέρος σε μια σημαντική ομαδική έκθεση στην Dalton Gallery, στην Georgia της Αμερικής, όπου έχουν επιλεχθεί τα έργα μου για να παρουσιαστουν στην έκθεση για το Decatur Arts Festival που αρχίζει στις 22 Μαίου μέχρι τις 10 Ιουνίου. Είναι ένα σημαντικό και αξιόλογο φεστιβάλ το οποίο προωθεί νέες και μοναδικές προοπτικές στις τέχνες.
Ποιο είναι το αγαπημένο σου χόμπυ;
Το χόμπυ μου είναι η δουλειά μου. Αυτό πιστεύω είναι ένα από τα «συστατικά» (αν υπάρχει η χρυσή φόρμουλα) για μια χαρούμενη ζωή. Αν όλοι κάνανε το χόμπυ τους επάγγελμα θα μπορούσαμε να ζούμε πιο ήρεμα.
Σε ολοκληρώνει που διδάσκεις ως καθηγήτρια τέχνης ή θα ήθελες και κάτι άλλο;
Η διδασκαλία, παρόλο που μου «ρουφάει» αρκετή ενέργεια, από την άλλη με βοηθά σημαντικά στην δημιουργική μου διαδικασία. Με τους μαθητές υπάρχει ένα exchange ιδεών και πειραματισμού, το οποίο με βοηθά στην εξέλιξη μου ως καλλιτέχνης.
Θέλω να στείλεις μία ευχή σε όλους τους έλληνες και στην Ελλάδα μας.
Εύχομαι να συνεχίσει να υπάρχει η δημιουργική Ελλάδα που παρά τις αντίξοες συνθήκες της κρίσης επιμένει από διαφορετικά πεδία και αναφορές να παράγει πολιτισμό και έργα τέχνης, να δημιουργεί, να ερευνά, να επενδύει στην επιστήμη και στην παιδεία.
Η σελίδα της Θέκλας Παπαδοπούλου στο facebook όπου μπορείτε να δείτε την δουλειά της!