ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥ ΦΙΔΙΟΥ-ΛΙΠΕΣΑΝΟΡΕΣ-ένα γυναικείο έργο που αφορά όμως και τους άντρες…

ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΠΟΙΗΤΙΚΟ ΕΡΓΟ ΓΕΜΑΤΟ ΣΤΟΧΑΣΤΙΚΟ ΡΥΘΜΙΚΟ ΑΙΣΘΗΜΑ
Ένα βαθιά αντιπολεμικό έργο …ένας ύμνος στην αγάπη.. 

«Λιπεσάνορες», γυναίκες παρούσες που πάντοτε τους έλειπαν οι άντρες…!
Ο Έρωτας… κάποτε πήγε στην Τροία και την σκόρπισε.
Η τραγωδία πέντε γυναικών. Εκάβη, Ανδρομάχη, Κασσάνδρα, Βρισηίδα
και μια απλή Τρωαδίτισσα.
Μνήμη που γίνεται ξανά πράξη. Τα πάντα επαναλαμβάνονται, Ζωή και
θάνατος, γεμάτος εγκλωβισμένες γυναίκες. Χωρίς ανδρική παρουσία.
Πέντε τραγικές φιγούρες γυναικών με το ίδιο πεπρωμένο αφηγούνται την τραγωδία του πολέμου, τον ηρωισμό της καθημερινής ζωής, την αξία της καρτερίας, τη νοσταλγία της ειρήνης, τις ευθύνες του ανθρώπου για τις πράξεις του, για τους υπερασπιστές του δικαίου.
Λιπεσάνορες στα ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥ ΦΙΔΙΟΥ … Βαρύνουσα η ευθύνη του γυναικείου ρόλου σας, για ένα ανάξιο λάφυρο.

Μιλούν μέσα από την ψυχή τους ,για τα δεινά τους και τις σύμφορες τους, για τα δικά τους παθήματα και προσωπικά πάθη.
Εκμυστηρεύονται μύχια μυστικά, πως βίωσαν την χαρά, την φιλία, τον έρωτα την αγάπη την μητρότητα ,την εκδίκηση, την περιφρόνηση την σκλαβιά και τον θάνατο.
Εξιστορούν την τόλμη, τους ήρωες ,την γενναιότητα ,την αξία των ιδανικών να αγωνίζεται κανείς για την πατρίδα του, ως το τέλος

Οι δρόμοι αλλάζουν, οι καιροί αλλάζουν, οι τρόποι αλλάζουν, αλλά ο σκοπός είναι ίδιος… Αυτή είναι η μοίρα των θνητών, η μοίρα μας, να αγωνιζόμαστε και να αντιστεκόμαστε… να πολεμάμε και να πέφτουμε, να πέφτουμε και να νικάμε.
Πάντα μπροστά μας, η αρχή μιας νίκης κι ενός τέλους.

ΕΚΑΒΗ: «Οι γυναίκες, δεν έχουμε ζωή να μας ανήκει, χαμένες είμαστε στα χέρια των αντρών… το ξέρετε θαρρώ και μην καμώνεστε εσείς οι νέες πως σας λείπει η πείρα… γυναίκες είστε και δεν ξεγελιέται το είναι σας.
ΑΓΩΝΑΣ – ΔΟΞΑ – ΟΝΕΙΡΟ – ΕΛΠΙΔΑ – ΑΓΑΠΗ – ΣΚΛΑΒΙΑ – ΘΑΝΑΤΟΣ
Έρωτα… κάποτε ήρθες στην Τροία .
Τον πόθο ξύπνησες στα στήθη των θνητών
και τα προίκισες με περηφάνια τόση…
Έρωτα… κάποτε ήρθες στην Τροία και την σκόρπησες…»«Αυτό που αποκαλύπτεται είναι :Η άλλη όψη του έπους της Ιλιάδας, όχι αυτή των επικών μαχών, των αθάνατων ηρώων και των ιστορικών γεγονότων, αλλά αυτή των γυναικών πίσω από τους πολυτραγουδισμένους ήρωες»
Κλειώ Τσαλαπάτη, κριτικός λογοτεχνίας

Οι Λιπεσάνορες είναι ένα έργο εμπνευσμένο από το ομότιτλο βιβλίο του Δημήτρη Βαρβαρήγου, που έχει τα στοιχεία του παραμυθιού, αλλά και μια αληθινή ιστορία που ολοκληρώνει ένα πολεμικό τραγούδι, του τρωικού πολέμου βγαλμένο μέσα από την ΙΛΙΑΔΑ.

O Δημήτρης Βαρβαρήγος γεννήθηκε στην Αθήνα. Έχει γράψει 20 βιβλία.Τα ιστορικά βιβλία “Λιπεσάνορες” & “Υπατία” 9η έκδοση, κυκλοφορούν από τις εκδόσεις: Ν.Σ. Μπατσούλας.

«Ο Δημήτρης Βαρβαρήγος, για μία ακόμα φορά, μας καθηλώνει με το επικών διαστάσεων έργο του! «Λιπεσάνορες», γυναίκες παρούσες που πάντοτε έλειπαν από τους άντρες…! Και μόνο ο τίτλος ιντριγκάρει τον αναγνώστη να το διερευνήσει περαιτέρω.»
Κλειώ Τσαλαπάτη, κριτικός λογοτεχνίας

Η παράσταση θα ανέβει 11 Νοεμβρίου και θα παίζεται κάθε Τετάρτη στις 6.30 το απόγευμα. Μόνο για 10 παραστάσεις.

Πληροφορίες
ΒΑΦΕΙΟ-«ΛΑΚΗΣ ΚΑΡΑΛΗΣ» 
Διεύθυνση Αγ. Όρους 16 & Κωνσταντινουπόλεως 115
Τηλ: 21 0342 5637

Συντελεστές
Εκάβη: Γεωργία Ζώη
Ανδρομάχη: Ελίζα Σολωμου
Κασσάνδρα: Ντομένικα Ρέγκου
Βρισηίδα: Ορνέλα Λούτη
Τρωαδίτισσα: Αρετή Κοκκίνου

Συγγραφή: Δημήτρης Βαρβαρήγος
Σκηνοθεσία: Κατερίνα Μαντέλη
Σκηνικά -κοστούμια : Θεοδόσης Δαυλός
Επιμέλεια και εκτέλεση σκηνικού: Νίκος Κωνστάντης
Σύνθεση μουσικής και κιθάρα: Αρετή Κοκκίνου
Σχεδιασμός Φωτισμού: Γιάννης Κωνσταντακόπουλος
Β΄σκηνοθέτις: Αδαμαντία Μαντελένη

Για όλους εμάς αυτή η θεατρική παράσταση, είναι αυτό που έχει πει

ο Μάνος Χατζιδάκις:
«Η παράσταση δεν είναι φώτα δεν είναι σκηνικό
είναι οι άνθρωποι εσείς κι εγώ
είναι η αδιακρισία σας στη μοναξιά μας
είναι η αναπνοή σας στη σιωπή μας……»