Τα σωματικά μηνύματα, δεν αφορούν μόνο τη βιολογία μας, αφορούν και τη βιογραφία μας.

Ζούμε σε ένα σύμπαν που διέπεται από Νομοτέλεια. Υπάρχουν βασικοί κανόνες σε αυτήν την πίστα που ισχύουν για όλους.

Ένας από αυτούς είναι ότι το σώμα μας μας δίνει μηνύματα για το τι μας συμβαίνει. Αδιάλειπτα.

Κρυώνουμε όταν πέφτει η θερμοκρασία, νυστάζουμε όταν έχουμε εξαντλήσει τις εφεδρείες, πεινάμε όταν χρειαζόμαστε ενέργεια, πονάμε όταν χρειάζεται να δώσουμε προσοχή σε μια περιοχή που πιθανόν κινδυνεύει.

Τα σωματικά μηνύματα, όμως, δεν αφορούν μόνο τη βιολογία μας. Αφορούν και τη βιογραφία μας.

Όπως έχει πει και η Θεά Linda Potter “όσο πιο ξεροκέφαλοι είμαστε, τόσο πιο σωματικά γίνονται τα μηνύματα”.

Σε ένα επίπεδο, θα μπορούσαμε να δούμε τα σωματικά συμπτώματα ως απτές αποδείξεις για το τι συμβαίνει στο υποσυνείδητό μας και ως ένδειξη του πώς πραγματικά νιώθουμε κατά βάθος με τις επιλογές μας.

Εφόσον τα συναισθήματα μας παίζουν βασικό ρόλο στην διαδικασία ικανοποίησης των αναγκών μας, αν τα αγνοούμε συστηματικά, το υποσυνείδητό μας θα χρειαστεί να βρει έναν άλλο τρόπο να περάσει το μήνυμα και να μας βοηθήσει να δούμε ότι οι βαθύτερες ανάγκες μας δεν καλύπτονται.

Και τα σωματικά συμπτώματα είναι ένας εξαιρετικός τρόπος για να χτυπήσει το καμπανάκι και ενίοτε να σημάνει και συναγερμός, όταν δεν συμφωνούμε με αυτό που ζούμε.

 

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

 

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Katerina Moustaka MD, DC (@drkaterinamoustaka)

Αν λοιπόν έχουμε αρρωστήσει, πονέσει, «μαγκώσει» ή τραυματιστεί πρόσφατα, εκτός από την κλασική προσέγγιση του «τι φταίει στο σώμα μου και βιώνω αυτό το αποτέλεσμα» ας κάνουμε και μια αναδρομή.

Του τι συνέβαινε στη ζωή μας την ίδια περίοδο, λίγο ή και αρκετά πριν να εκδηλωθεί το Α-τύχημα ή η Α-σθένεια.

Πώς ήταν τα πράγματα στο σπίτι; Στη δουλειά; Στα οικονομικά μας;

Περνούσαμε καλά; Με τους φίλους μας, με το αμόρε, με τον εαυτό μας;

Ή τραβούσαμε το Γολγοθά μας;

Γιατί Γολγοθάς και Κος Π πάνε συχνά παρέα.