Σοφία Λόρεν: Σύμβολο γυναικείας σαγήνης, ετών 80

Στα 14 της, μεγάλωνε με τη σφραγίδα του νόθου και τη λάμψη μιας μοναδικής ομορφιάς.

Exθές έκλεισε  τα 80 της και παραμένει αξεπέραστο σύμβολο γυναικείας σαγήνης

της Χριστίνας Κατσαντώνη

 

Κάποιοι πιστεύουν ότι κρύβει χρόνια. Επισήμως σήμερα συμπληρώνει το 80ό έτος της ζωής της, το οποίο γιορτάζει με την έκδοση της αυτοβιογραφίας της με τίτλο αυτόν μιας διάσημης ταινίας της: «Χθες, σήμερα, αύριο». Κι όπως χθες στα 20, στα 30, και στα 40 της ενσάρκωνε την απόλυτη θηλυκότητα, έτσι και σήμερα στα 80 της, η Σοφία Λόρεν παραμένει μοναδικό και αξεπέραστο σύμβολο γυναικείας φύσης. Γιατί όπως έχει πει κι η ίδια «το να είσαι σέξι αφορά κατά 50% αυτό που έχεις και κατά το υπόλοιπο 50% αυτό που νομίζουν οι άλλοι ότι έχεις. Απλώς θα πρέπει να τους πείσεις…».

 

Θεϊκή όσο και γήινη ομορφιά

 

Η Σοφία Βιλάνι Τσικολόνε -όπως είναι το πραγματικό της όνομα- γεννήθηκε στη Ρώμη στις 20 Σεπτεμβρίου του 1934, αλλά μεγάλωσε στη Νάπολι μαζί με τη μητέρα της, τη γιαγιά και τις δύο αδερφές της. Ο παντρεμένος με άλλη, πατέρας της Ρικάρντο, δεν αναγνώρισε ποτέ τις κόρες του. Η μικρή Σοφία μεγάλωσε με το στίγμα του νόθου και με τη λάμψη μιας θεϊκής, όσο και γήινης ομορφιάς.

 

Σε ηλικία 14 ετών, η μητέρα της που από μικρή ονειρευόταν η ίδια να γίνει ηθοποιός την έστειλε σε διαγωνισμό ομορφιάς στη Νάπολη. Η μικρή Σοφία διακρίθηκε αλλά δεν κέρδισε, ωστόσο εκείνη η συμμετοχή στάθηκε η αφορμή να αλλάξει η ζωή της, καθώς εκεί έκανε τη γνωριμία ενός κυρίου κατά 21 χρόνια μεγαλύτερου της. Ηταν 35άρης, κοντός, ευτραφής και ολίγον φαλακρός. Το όνομά του; Κάρλο Πόντι.

 

Ο άντρας που παντρεύτηκε δύο φορές

 

Ο Πόντι την ξεχώρισε κι όπως είχε κάνει στο παρελθόν με την Τζίνα Λολομπρίτζιτα, τη βοήθησε να πάρει τους πρώτους ρόλους -στάθηκε ακόμα κι ο εμπνευστής του ονόματος με το οποίο έκανε καριέρα. Αποδείχτηκε πως είχε καλό σκοπό για τη φλογερή νεαρή Ιταλίδα. Στην εξέλιξη των χρόνων έγινε ο μέντορας και ο Ρωμαίος της ζωής τους. Το ειδύλλιο τους κυριαρχήθηκε από πάθος, σκάνδαλο και φλογερό έρωτα που άντεξε σε βάθος δεκαετιών.

 

Οταν ερωτεύτηκαν ο Πόντι ήταν ήδη παντρεμένος και η σύζυγος Τζουλιάνα, αρνιόταν να του δώσει διαζύγιο. Κατάφερε να το βγάλει στο Μεξικό το 1957 κι αμέσως μετά παντρεύτηκε τη Λόρεν, όμως η Ιταλία τότε δεν αναγνώριζε τα διαζύγια και η Καθολική Εκκλησία αποκήρυξε το γάμο. Η Λόρεν αντιμετώπισε το ζήτημα σε σοφία και μεγαλοψυχία. Το ζευγάρι χώρισε το 1962. Υστερα από αρκετές νομικές διαδικασίες και αφού ο Πόντι έδωσε μια γενναία αποζημίωση στη γυναίκα του, κατάφερε να πείσει τη Τζουλιάνα να του δώσει διαζύγιο, οπότε το 1966 παντρεύτηκε ξανά την αγαπημένη Σοφία της καρδιάς του, με την οποία αργότερα απέκτησε δύο γιους.

 

Τραγουδώντας στα ελληνικά για την αγάπη

 

Μέχρι τότε βέβαια το αστέρι της Λόρεν είχε ήδη λάμψει. Μια από τις πρώτες κινηματογραφικές εμφανίσεις της ήταν το 1957 στην ταινία «Το παιδί και το δελφίνι», που γυρίστηκε στην Υδρα. Η Λόρεν σε ρόλο μιας ατίθασης Ελληνίδας, ηλιοκαμένης από τον ήλιο, βουτούσε στα νερά του Σαρωνικού και σκορπούσε ταραχή σε θεατές ανά τον κόσμο. Επόμενη ταινία της ήταν το «Υπερηφάνια και πάθος» στο πλαίσιο του οποίου ο μύθος λέει ότι ο Κάρι Γκραντ την ερωτεύτηκε σφόδρα και την θερμοπαρακάλεσε να τον παντρευτεί. Λάθος. Η Λόρεν δεν «έπεφτε» με παρακάλια…

 

 

Μια ξεχωριστή γυναίκα

 

Στην πορεία της στο σινεμά, γύρισε πάνω από 90 ταινίες, κατέκτησε τον τίτλο της σημαντικότερης Ιταλίδας ηθοποιού, συνεργάστηκε με κάποιους από τους σημαντικότερους σταρ (από Μάρλον Μπράντο και Ρίτσαρντ Μπάρτον μέχρι Πολ Νιούμαν και Μαρτσέλο Μαστρογιάνι) και έγινε το αντικείμενο του πόθου εκατομμυρίων ανδρών. Σήμα κατατεθέν της γοητείας της, τα έντονα μάτια και τα σαρκώδη χείλη. Στις κορυφαίες εμφανίσεις της συγκαταλέγονται οι ταινίες «Ατιμασμένη», «Μια ξεχωριστή μέρα», «Γάμος αλά ιταλικά», «Ελ Σιντ».

 

Ο αριθμός των ταινιών της ακούγεται μεγάλος όμως μιλάμε για μια καριέρα που μετράπάνω από έξι δεκαετίες. Η ίδια θεωρεί τον εαυτό της αυστηρά επιλεκτικό στα επαγγελματικά της κι όπως έχει πει: «Αν αγαπάς τη δουλειά σου, δεν μπορείς να παίζεις σε ό,τι σου έχει ζητηθεί».

 

Η αυτοβιογραφία της ήταν ένα σχέδιο για το οποίο την «πολιορκούσαν» χρόνια εκδοτικοί οίκοι, όμως εκείνη αρνιόταν πεισματικά. Μέχρι που λίγο πριν τα 80, το αποφάσισε. «Δεν ξέρω γιατί. Ισως ένιωσα ότι έχω μεγαλώσει πολύ, ή απλώς αισθάνθηκα την ανάγκη να μοιραστώ κάποιες από τις αναμνήσεις μου…».

 

Πηγή: Thetoc