Σκοτώνει η επιτυχία την δημιουργικότητα;

Σε κάθε νέο εγχείρημα που ξεκινά κανείς μας, μικρό ή μεγάλο, κρύβεται μία δόση ενθουσιασμού, ανυπομονησίας, ανησυχίας, καθώς και άγνοιας για την επιτυχία του.

Τι συμβαίνει όμως όταν επιτυγχάνουμε στο πεδίο αυτό; Ποιοι κίνδυνοι ελλοχεύουν και πώς μπορεί κανείς να τους αντιμετωπίσει;

Πέραν του αρχικού συναισθήματος της χαράς και ικανοποίησης, ιδίως όταν αναφερόμαστε σε μία προσπάθεια η οποία έχει αποδώσει οικονομικής φύσεως καρπούς, είναι πολύ εύκολο, αυτή η δραστηριότητα που ξεκίνησε ως κάτι ευχάριστο και με τη μορφή χόμπι, να αποκτήσει αρνητικό πρόσημο. Είναι σαφές ότι αναφερόμαστε σε δραστηριότητες οι οποίες απαιτούν πνευματική διαύγεια και παραγωγή νέων ιδεών, οι οποίες όμως μπορεί να στερέψουν σε ορισμένες περιπτώσεις.

Η επιτυχία στο πεδίο ενδιαφέροντος ενός ανθρώπου, ειδικά σε κάτι που ξεκινά ως απολαυστική δραστηριότητα, είναι κάτι που ο καθένας που έχει κλίση σε κάτι τέτοιο, ονειρεύεται. Παρ’ όλα αυτά, αξίζει να αναφέρουμε την αρνητική πτυχή που η καταξίωση αυτή είναι δυνατόν να επιφέρει στο ίδιο το αντικείμενο αυτό, για το ίδιο το υποκείμενο.

Η διαρκής παραγωγή νέων και ιδιαίτερων ιδεών (για οποιοδήποτε αντικείμενο) είναι κάτι το ιδιαίτερα δύσκολο, ακόμη και αν δεν υπάρχει ο παράγοντας της χρηματικής αμοιβής, που καθιστά τη προσπάθεια αυτή ακόμη πιο κοπιώδη. Όταν λοιπόν, προστίθεται και η παράμετρος αυτή, η διαδικασία γίνεται ακόμη πιο αγχωτική με αποτέλεσμα η ασχολία αυτή που ξεκίνησε ως κάτι ευχάριστο και διασκεδαστικό, να μετατρέπεται σε αναγκαστική υποχρέωση.

Είναι αναγκαίο λοιπόν, να βρεθεί η χρυσή τομή μεταξύ της απλής διασκέδασης και της υποχρέωσης, έτσι ώστε να εξακολουθήσει να κατέχει η δραστηριότητα αυτή θετικό πρόσημο για εμάς.

Αυτό μπορεί να επιτευχθεί με πολλούς τρόπους:

Αρχικά, θα ήταν σκόπιμο να μην πιέζουμε τον εαυτό μας να είναι ‘δημιουργικός’ ως προς το αντικείμενο αυτό, σε στιγμές που νιώθουμε ότι δεν ανταπεξερχόμαστε στις προσδοκίες που μας έχουν τεθεί, είτε από εμάς τους ίδιους, είτε από άλλους.

Δώσε χρόνο στον εαυτό σου να απορροφήσει την στιγμή και το πρόβλημα που αντιμετωπίζεις, κάνοντας κάτι που αποσκοπεί αποκλειστικά στην εκκαθάριση του τοπίου.

Βρες κάποια δραστηριότητα που σε γεμίζει και σε ευχαριστεί, η οποία δεν συνδέεται με τη ‘πλέον δουλειά σου’.

Έπειτα, κάτι που θα βοηθούσε σημαντικά στην μείωση των στιγμών δίχως έμπνευση, θα ήταν να δημιουργήσεις μία λίστα δυνητικών ιδεών κάποια στιγμή που έχεις πληθώρα από αυτές, έτσι όταν ‘ξεμένεις΄ να ανατρέξεις σε αυτές.

Τέλος, προσπάθησε να αποφύγεις το burnout. Μη φτάνεις τον εαυτό σου στα όρια του στο πλαίσιο της αδιάκοπης λειτουργίας και παραγωγής όλο και περισσότερων ιδεών. Δώσε στον εαυτό σου τον χρόνο που χρειάζεται για να δημιουργήσεις κάτι που αντικατοπτρίζει την αγάπη σου αλλά και τις γνώσεις σου για το αντικείμενο αυτό. Η ποιότητα είναι προτιμότερη από την ποσότητα.

Δώσε στον εαυτό σου τον χρόνο που του αξίζει.