Σε αυτήν την ζωή όλα δεν είναι χρήμα…είναι και όνειρα!
Ολα δεν είναι χρήμα .
Αγοράζεις , εξαγοράζεις, υπηρεσίες , συνδιαλλαγές ,αλλά την ψυχή ποτέ .
Αυτή είναι ακριβοθώρητη και ακριβοσήμαντη.
Δεν επιτρέπεται να την αγγίζεις , με χρήματα, με οικονομικά ωφέλη , αλλά κυρίως δεν επιτρέπεται να την πλησιάζεις , εποφθαλμιώντας σε εκείνα τα κομμάτια, τα μερίδια της ψυχής, που θα ισοροπήσουν κατά κάποιο τρόπο, μια ηρεμία , παροχής αγαθών, ένα όχι εκφοβισμό, παραδοχής της μη οικονομικής δραστηριοποίησησς , σε θέματα;
Υπηρεσίες τέτοιες ,που να φανεί η αδυναμία, όχι είσπραξής τους μόνο, αλλα και η αδυναμία,παροχής υπηρεσιών ,που θα τις καταστούν υπέθυνες για τη μετέπειτα εξέλιξη των παιδιών μας, των σπλάχνων μας ,όπου επιδεικτικά και ανώριμα, οικτρά και ποταπά , χειρίζεσαι και διαχειρίζεσαι , άσπλαχνε εσύ , φερόμενε γονιέ,επιδεικνύοντας την ισχύ σου και τη δύναμή σου, στηριζόμενος στα οικονομικά βάρθρα, που δεν κατέκτησες με κόπο και ιδρώτα μόνο,αλλά και με μια συμβολή και συμβουλή ,άλλου,που αιματηρά δέχεται ,τη δική σου την ποινή,τ ην άδικη και ανώφελη εκ μέρους σου ,που όμως αιμορραγείς και σταλάζει απόρριψφη και αίμα η καρδιά ενός μικρού ή μεγάλου παιδιού .
Τα παιδιά ανώριμα ,ώριμα ,καλούνται να υποδηθούν ρόλους, μακριά από την δική τους πραγματικότητα , την δική τους οντότητα , που όμως κάποιοι ανώριμοι και ανίκανοι γονείς θέτουν αυτά προ των δικών τους ανεύθυνων και ανίκανων ,πράξεων ή καταστάσεων.
Τώρα τα δύσκολα , ήρθαν και καλούνται αυτοί να τα διεκπεραιώσουν, αλλά ποιοί είναι αυτοί;
Τα χρόνια τους , σημαδεύτηκαν από διάφορες ανώφελες και απερίσκεπτες σκέψεις, αποφάσεις, ώστε καταναλώθηκαν και αναλώθηκαν σε ακραίες φάσεις, σε τερατουργηματικές εκφάνσεις αυτών, ώστε να δηλώνουν ανυπαρξία, αδυναμία παρουσίας, μα απουσίας παντοτινής και άρρητα συνδεδεμένης με μακροχρόνιες και σατανικές ,όχι μόνο συμπτώσεις,αλλα και παραπτώματα,πάνω σε ζωντανά ήδη πτώματα,θ ύματα της τρανής επδεικτικής και ποτέ εναλλακτικής ,αλλα πάντα μόνιμης και ποτέ προσωρινής ,διαπραγμάτευσής τους, με τις ζωές τους , με τις ψυχές τους , που δρουν , αντιδρούν , καθηλώνουν, ορίζουν και καθορίζουν το μέλλον τους, σαθρό και σάπιο , δυσανάλογο των προσδοκιών τους και των αποτυπωμάτων , μιας δήθεν, τάχα ευτυχίας .
Σπαρμένα και καλλιεργημένα εδάφη ,αδιαφορίας ,ανεμελλιάς και κυρίως ,αχαριστίας,σε εκείνα τας φερόμενα μέλη ,που ίσως και κάποια στιγμή ,να ταν ένα κομμάτι , ένα μέρος της ψυχής τους, ίσως ,να αποτελούσαν κομμάτι από τη σάρκα και το αίμα τους , μα το ξέχαααν , το παραμέρισαν , το αμέλησαν.
Δεινοί δυνάστες ενός κατατρεγμένου εγώ ,που ελοχεύει κινδύνους και διαμαρτυρίες του είναι μιας άλλης ψυχής, μιας άλλης υπόστασης που επιμελλούνταν και ασχολούνταν , ενδιαφερόταν και φερόταν,πότε κόσμια ,πότε όχι ,γιατί οι ψυχές , διαστέλλονται και καταστέλλονται ταυτόχρονα ,απο θετικά κι αρνητικά στοιχεία , από ορμές και παρορμητισμούς, σύμφωνα με το τι εκπέμπει και παραπέμπει η άλλη ψυχή, η άλλη μικρότητα του είναι του και της αντιπαλότητάς της , με συμπλέγματα της κατωτερότητας του , παρά μιας ανωτερότητας , που θα πρεπε να τον κρίνει και να το διακρίνει,μέσα από τις όλες του προσπάθειες και επιδιώξεις .
Παραμένει ένας στυγνός εγκληματίας ψυχών,καταλαμβάνει τα κενά των ψυχών τους ,παυ είναι ο ίδιος ή ίιδια , η γεννεσιουργός αιτία, καθώς και ο υπαίτιος , για τυχόν απόλυτη απόρριψής τους και σκληρών ρίψεων ευθυνών και απουσιών μέσω των παρουσιών τους.
Ζούνε για μας χωρίς εμάς κι έτσι τα δεδομένα γίνονται απωθημένα και τα απωθημένα ζητούμενα,προς γνώσιν και συμμόρφωσιν αδαών και αστοιχείωτων στελεχών,ζωής, ανυπαρξίας καθώς ανυπόστατων υφών και πτυχών της ζωής τους .
ΚΡΙΜΑ ΚΑΙ ΑΔΙΚΟ
ΚΑΙ ΚΑΚΟ ΜΕΓΑΛΟ
ΜΑ ΤΩΡΑ ΖΟΥΜΕ ΑΛΗΘΙΝΑ
ΜΕ ΑΓΓΕΛΟ ΦΥΛΑΚΑ ΤΟ ΔΙΧΩΣ ΑΛΛΟ
Από την Άννα Ζανιδάκη
Τάνια Νικολοπούλου
Είμαι παιδί της επικοινωνίας και του χαμόγελου και με αφορμή την μέχρι τώρα πορεία μου σε αυτή τη ζωή, θέλησα να «χρωματίσω» τον κόσμο με τη δική μου παλέτα. Έτσι δημιούργησα με πολύ αγάπη το δικό μου διαδικτυακό αποτύπωμα, το likewoman.gr, θέλοντας να γεμίσω τους ανθρώπους και ιδιαίτερα τις γυναίκες με τη δική μου αστερόσκονη. Πάντα λέω ότι «εκεί έξω βρίσκονται τα πιο μαγικά πράγματα…μη φοβάσαι λοιπόν να τα περπατήσεις».