«Τελικά Υπάρχει Το Restart Που Όλοι Ψάχνουμε Στις Σχέσεις Μας Με Τους Πρώην;»
Οι συζητήσεις περί σχέσεων δεν άργησαν να έρθουν σε έναν ακόμη πρωινό καφέ. Και εκεί που πίναμε την πρώτη γουλιά καφέ της ημέρας, η ερώτηση δεν άργησε να έρθει: “Τελικά υπάρχει το restart που όλοι ψάχνουμε στις σχέσεις μας με τους πρώην;”
Για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, δεν είσαι ούτε η πρώτη, αλλά ούτε και η τελευταία που χώρισε. Αντιθέτως, μέσα στην ημέρα τουλάχιστον 10 στις 40 γυναίκες βιώνουν το μεγάλο γεγονός του χωρισμού, ενώ 5 στις 10 γυναίκες σκέφτονται την επανασύνδεση με τον πρώην τους. Φυσικά τίποτα δεν είναι εύκολο. Αν υπήρχε ένα κουμπί restart όπου όλα θα ξεκινούσαν από την αρχή, το θέμα μας δεν θα δεχόταν καμία συζήτηση. Μιας και η ουτοπία που αναζητάς στην συγκεκριμένη στιγμή, δεν υπάρχει, πρέπει να σκεφτείς το “ΓΙΑΤΙ” και αργότερα το “ΠΩΣ“.
Από όποια πλευρά και να το δεις γλυκιά μου, από την στιγμή που μπήκε στο γλωσσάρι της σχέσης σας η λέξη “ΧΩΡΙΣΜΟΣ“, δημιουργήθηκε ένα κενό ανάμεσά σας. Θέλει πολύ δουλειά για να ξαναχτιστεί αυτό που κάποτε είχατε δημιουργήσει και με το παραμικρό λάθος μπορεί να γκρεμιστεί και πρέπει να ξαναπροσπαθήσεις πάλι από την αρχή. Και η κάθε φορά, είναι πιο κουραστική από την προηγούμενη, με το τελικό αποτέλεσμα να έρχεται από την φράση “βαρέθηκα”…
Ο καθένας μας μέσα του, κουβαλά μία μικρή Βίβλο, ή αλλιώς ένα εγχειρίδιο ισορροπίας των καταστάσεων. Όταν κατάλαβες ότι χώρισες, η εσωτερική σου ισορροπία έκανε φτερά. Και χωρίς να το ξέρεις, το ίδιο έκανε και η λογική σου. Όσο και αν θέλεις να γίνει γρήγορα η επανασύνδεσή σας, τόσο πιο αργά θα πηγαίνουν τα πράγματα. Ειδικά αν χωρίσατε πρόσφατα. Αρχικά όμως, πρέπει να δεις αν ο ίδιος επιθυμεί μία επανασύνδεση. Αν όντως συμβαίνει κάτι τέτοιο, είμαστε σε πολύ καλό δρόμο. Αν όχι, τότε πρέπει να κάνεις πίσω και ίσως αργότερα να τον ξεχάσεις. Ίσως έτσι είναι το σωστό.
Ίσως πρέπει να βρεθείτε και πάλι να μιλήσετε. Χωρίς να αναφέρετε καν το γιατί φτάσατε εκεί.Δεν υπάρχει λόγος. Ξέρετε τι ακριβώς συνέβη και όλα όσα σας έφεραν εδώ. Εξάλλου σε έναν χωρισμό δεν φταίει ποτέ ένας. Και αν στην προκειμένη περίπτωση, διαθέτετε και οι δύο από λίγο ( τουλάχιστον ) εγωισμό, θα καταλήξουμε να έχουμε κάτι σαν τους βομβαρδισμούς του Ιράκ. Δεν ζητάμε κάτι τέτοιο, αλλά αυτό που θέλουμε είναι να ξεκινήσετε να φλερτάρετε και πάλι. Σιγά σιγά και με σταθερά βήματα. Χωρίς να βιαστείς να θεωρήσεις ότι είστε και πάλι μαζί. Αυτό δεν πρόκειται να γίνει από την πρώτη σας συνάντηση. Και σίγουρα, αν μιλάμε για μία σταθερή πορεία, θα αργήσει να ξαναγίνει.
Πολλοί λένε πως όταν το γυαλί σπάσει, δεν μπορεί να ξανακολλήσει. Κι όμως μπορεί! Με τα κατάλληλα σύνεργα. Ακούστε ο ένας τον άλλον και προσπαθείστε να καταλάβετε τί είναι αυτό που έφταιξε και δεν μπορέσατε να αποφύγετε ότι συνέβη. Προς Θεού, μην προσπαθήσετε να δείξετε τα λάθη του καθενός. Η λέξη – κλειδί είναι η ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ. Αναγνωρίζει ο καθένας τα λάθη του. Ίσως στην δεύτερη φορά που θα ξαναβγείτε, να αντιληφθείς καλύτερα αν θέλεις πραγματικά να επανασυνδεθείς μαζί του, αλλά και αν αξίζει. Γιατί όταν χάσεις κάποιον που πέρασες πολύ καλά μαζί του, τον θες οπωσδήποτε και πάλι κοντά σου, την επόμενη κιόλας μέρα. Πώς είσαι όμως σίγουρη ότι αυτό είναι το σωστό;
Τίποτα δεν είναι εύκολο στον συγκεκριμένο τομέα, αλλά αν προσπαθήσετε και οι δύο ίσως ένα μεγάλο μέρος του κενού που δημιουργήσατε και οι δύο, μπορέσει να καλυφθεί και να είστε πάλι μαζί. Αν καταλάβεις ότι τελικά δεν θες ή δεν πρέπει να είστε μαζί, τότε απλώς πρέπει να αποχωρήσεις… Ένα να ξέρεις. Κάθε τέλος, είναι μία καινούρια αρχή. Το μόνο που χρειάζεται είναι απλά να πέσουν οι τίτλοι και να ανάψουν τα φώτα στην αίθουσα που λέγεται ζωή….