Quantity VS Quality: Το δίλημμα της καθημερινότητας!

Καθημερινά καλείται ο καθένας μας να λαμβάνει αποφάσεις , από τις πιο φαινομενικά ανούσιες, έως και κάποιες που το αποτέλεσμα της λήψης τους είναι άμεσα φανερό στη ζωή μας. Η αλήθεια στην οποία έχω καταλήξει έπειτα από αρκετή σκέψη, είναι πως το ‘χαράμισμα΄ χρόνου προτού κατασταλάξουμε σε ένα πόρισμα, για όποιο θέμα και αν πρόκειται, είναι αναπόφευκτο. Ωστόσο, κάτι που μπορεί κανείς να κάνει ώστε να γλιτώσει χρόνο και δυσάρεστες εξελίξεις των αποφάσεών του στο μέλλον, είναι να κάνει έναν βασικό διαχωρισμό των επιλογών το : ποιότητα / ποσότητα.

Ζούμε στην εποχή που η πρόσβαση σε υλικά αγαθά είναι ευκολότερη και γρηγορότερη από ποτέ. Μέσα σε λιγότερο από 48 ώρες (ίσως λέω και πολύ), μπορούμε να έχουμε στην διάθεση μας ένα ηλεκτρονικό είδος από οποιαδήποτε άλλη ευρωπαϊκή χώρα, και αυτό είναι ιδιαίτερα απολαυστικό. Ωστόσο , η πλεονεξία και ανάγκη για όλο και περισσότερα αγαθά, οδηγεί στο φαινόμενο του υπερκαταναλωτισμού, το οποίο είναι γνωστό σε όλους μας γι’ αυτό και δεν θα εμβαθύνω σε αυτό.

Αν εμβαθύνει ελάχιστα κανείς στο ζήτημα αυτό, θα διαπιστώσει ότι κάποιος μπορεί να ακολουθήσει αυτό τον τρόπο δράσης στη ζωή του, κυρίως όταν επιλέγει (ακόμα και υποσυνείδητα) την ποσότητα, έναντι της ποιότητας. Γιατί αυτό; Διότι η ποιότητα δεν θα είναι διαθέσιμη γρήγορα, άμεσα , πάντοτε και ούτε θα μπορούν να την αποκτήσουν όλοι. Εννοείται πως δεν αναφέρομαι πλέον σε υλικά αγαθά , αλλά σε άλλα πράγματα που προσδίδουν ένα διαφορετικό , βαθύτερο νόημα στη ζωή ενός ανθρώπου .

Οι ανθρώπινες σχέσεις είναι εύκολο να δημιουργηθούν.

Είναι εξαιρετικά εύκολ , να έχεις πολλούς γνωστούς με τους οποίους μπορείς να βρίσκεσαι ευκαιριακά. Ωστόσο, πόσο πιο ξεχωριστό αλλά και σπάνιο , θα είναι να γνωρίσεις έναν ή κάποιους ανθρώπους με τους οποίους απλώς θα κάνεις ‘κλικ’; Πόση μεγαλύτερη αξία θα έχει η παρουσία αυτών των λίγων ανθρώπων στην ζωή σου , που θα γνωρίζεις ότι θα μιλάτε χωρίς να χρειάζονται ‘περιττές’ επεξηγήσεις ; Που θα απολαμβάνετε την παρέα σας , δίχως να την ‘ανέχεστε’ απλώς για να περνά η ώρα; Που θα ξέρεις , και θα ξέρουν , ότι σε μία δύσκολη στιγμή θα υπάρχετε ως στήριγμα ο ένας στην ζωή του άλλου;

Στο υποθετικό σενάριο, ότι είσαι ένας καλλιτέχνης, θα προτιμήσεις να δημιουργείς κάθε 2 εβδομάδες ένα έργο , το οποίο δεν εκφράζει την αισθητική σου απόλυτα, αλλά ούτε υπάρχει λεπτομέρεια και προσπάθεια στην κατασκευή του, ή να φτιάχνεις κάτι 1 φορά στα 2 χρόνια  που θα αντικατοπτρίζει τόσο τον ψυχισμό σου, όσο και την προσπάθεια που κατέβαλες γι’ αυτό; Στην μία περίπτωση , θα έχεις περισσότερο υλικό να παρουσιάσεις, ενδεχομένως να προσελκύσεις κοινό και σε αυτή τη περίπτωση , ωστόσο , πάλι υπάρχει το ερώτημα: τι είδους κοινό θα εντυπωσιαστεί από τα όχι και τόσο προσεγμένα έργα; Κατά πόσο είναι γνώστες του αντικειμένου της τέχνης; Στην δεύτερη περίπτωση, ίσως να μην μπορείς να προσφέρεις πολλά έργα στο μάτι του κοινού , θα μπορέσεις όμως να το εμπλουτίσεις , να προσφέρεις εικόνες και χρώματα που δεν έχει ξαναδεί. Πάλι, και στις δύο περιπτώσεις, η επιλογές είναι 2: ποσότητα ή ποιότητα.

Σίγουρα, στη καθημερινότητα δεν είναι πάντοτε η λήψη αποφάσεων μαύρη ή άσπρη και θα υπάρξουν φορές που δεν θα είναι τόσο εύκολη η επιλογή της ποιότητας, καθώς ενδεχομένως θα διακυβεύονται και πράγματα που θα επηρεάζονται σημαντικά από αυτήν την επιλογή και εκεί , θα πρέπει να εξετάζονται και άλλοι παράγοντες. Όταν όμως μπορούμε να επιλέξουμε την ποιότητα, έναντι της ποσότητας , είναι ανάγκη , και οφείλουμε και στον εαυτό μας να το κάνουμε .