Πέθανε μετά από 67 συνεχόμενους εξορκισμούς. Η «Υπόθεση Κλίνγκερμπεργκ» που αναστάτωσε τη Γερμανία κι έκρινε τους εξορκιστές ένοχους για φόνο εξ΄αμελείας…

1 Ιουλίου 1976. Η Ανελίζε Μίχελ πεθαίνει ήσυχα στον ύπνο της. 

1 Ιουλίου 1976. Η Ανελίζε Μίχελ πεθαίνει ήσυχα στον ύπνο της. Το σώμα της είναι καταπονημένο. Η Ανελίζε Μίχελ μετά τον θάνατό της. Τον τελευταίο μήνα υπέφερε από πνευμονία Ζυγίζει μόλις 30 κιλά. Τα γόνατά της είναι ξεσκισμένα, το πρόσωπό της γεμάτο πληγές και μελανιές και τα δόντια της σπασμένα. Η επίσημη δήλωση από τους γιατρούς ήταν ότι η Ανελίζε πέθανε από υποσιτισμό και αφυδάτωση. Η οικογένεια της και οι επίσκοποι που ήταν υπεύθυνοι για τον εξορκισμό της, ήταν σίγουροι ότι την σκότωσαν οι δαίμονες που την είχαν κυριέψει για πάνω από τρία χρόνια. Ανελίζε Μίχελ Η Ανελίζε Μίχελ γεννήθηκε στις 21 Σεπτεμβρίου του 1952 στην περιοχή Λείμπφινγκ στη Βαυαρία της Γερμανίας.

Οι γονείς και τα αδέρφια της από μικρή ηλικία μεγάλωσαν σε ένα βαθιά θρησκευόμενο περιβάλλον. Μέχρι το 1968, η Ανελίζε ζούσε μια τυπική εφηβική ζωή. Τότε, εντελώς ξαφνικά η Ανελίζε εμφάνισε προβλήματα επικοινωνίας, ενώ οι πόνοι και οι κρίσεις δεν της επέτρεπαν να ελέγξει το κορμί της και να περπατήσει χωρίς τη βοήθεια…κάποιου στηρίγματος. Οι γιατροί της διέγνωσαν επιληψία και για την ταχύτερη θεραπεία της, η Ανελίζε εισήχθη σε ψυχιατρικό νοσοκομείο. Η διαμονή της δεν είχε τα επιθυμητά αποτελέσματα. Η Ανελίζε έπασχε κι από κατάθλιψη. «Βλέπω στους τοίχους πρόσωπα δαιμονικά, με 7 στέμματα και 7 κέρατα» Η Ανελίζε ακολουθούσε ιατρική περίθαλψη. Της είχαν χορηγηθεί αντι-επιληπτικά κι αντικαταθλιπτικά χάπια. Η Ανελίζε Μίχελ σε νεανική ηλικία, προτού εμφανιστούν τα επιληπτικά συμπτώματα Ωστόσο, στη νεαρή κοπέλα δημιουργήθηκε η έμμονη ιδέα ότι υπάρχουν δαίμονες κι ότι τους βλέπει γύρω της και στους δρόμους. Το ανέφερε πολλές φορές στους γονείς και τον φίλο της. Επικεντρώθηκε στην καθολική πίστη και τις προσευχές. Σύντομα όμως, απέκτησε μια αποστροφή σε ότι ήταν θρησκευτικό, ενώ σύμβολα όπως ο σταυρός της προκαλούσαν αηδία. Το 1973 η Ανελίζε κατάφερε να αποφοιτήσει από το πανεπιστήμιο, αλλά ήταν πλέον πεπεισμένη ότι είχε δαιμονιστεί. Η κατάσταση της υγείας της χειροτέρευε.

Οι παραισθήσεις κατά τη διάρκεια των προσευχών της πλήθαιναν, ενώ όλο και πιο συχνά φώναζε ότι έχει «κυριευθεί από δαίμονες» κι ότι «θα σαπίσει στην κόλαση». Το καλοκαίρι του ίδιου χρόνου ζήτησε να της κάνουν την τελετή του εξορκισμού. Τα πρώτα συμπτώματα Οι γονείς της Ανελίζε και κυρίως η μητέρα της, Ανν, ήταν θετικοί με την επιθυμία της κόρης τους. Το αίτημα τους στην Καθολική Εκκλησία για τέλεση εξορκισμού απορρίφθηκε πολλές φορές. Η Ανελίζε χρειάστηκε να επισκεφτεί πάρα πολλούς νευρολόγους και ψυχίατρους, ώστε να συνειδητοποιήσει τι ακριβώς της συνέβαινε. Το Βατικανό δεν μπορούσε να επιτρέψει να γίνει ο εξορκισμός, μία επίπονη διαδικασία, αν τα συμπτώματα μπορούσαν να δικαιολογηθούν επιστημονικά. Οι γιατροί αποφάνθηκαν ότι η Ανελίζε έπασχε από κάτι «παρόμοιο με την επιληψία» και ότι βέβαια δεν μπορούσε να θεραπευτεί με τον εξορκισμό. Έως τον θάνατο της, η Μίχελ έπαιρνε τα φάρμακα που της είχαν γράψει οι γιατροί της. Για δύο χρόνια η Ανελίζε βασανιζόταν από συνεχείς κρίσεις. 

Διαβάστε στην mixanitouxronou το υπόλοιπο