Πάμε Θέατρο: Mio Fratello (Ο Αδελφός μου) της Anna Piscopo-Ένα οικογενειακό αντι-παραμύθι για μεγάλους

 

ΤΡΙΤΗ 6 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2015, στις 9μμ

 

ΘΕΑΤΡΟ ΣΤΑΘΜΟΣ, Βίκτωρος Ουγκώ 55

 

 

Με την υπογραφή του σκηνοθέτη Maurizio Ciccolella και του Talia Scuola Arte Drammatica, η παράσταση, που γίνεται στα πλαίσια των πολιτιστικών προγραμμάτων “για νέους δημιουργούς της  και την δημιουργία διευρωπαϊκής πολιτιστικής επικοινωνίας” της Περιφέρειας Απουλίας της Ιταλίας, είναι ένα αντι- παραμύθι χωρίς happy ending, ψυχογράφημα οικογενειακών σχέσεων.

 

Μια νύχτα μόνο είναι αρκετή για να περιγράψει τα μαύρα σκοτάδια και τα μυστικά των οικογενειακών σχέσεων πίσω από κλειστές πόρτες. Όλη η παράσταση εξελίσσεται μέσα σε μια μόνο νύχτα, με ένα κορίτσι  που φαίνεται να έχει χάσει εδώ και χρόνια το δρόμο της μέσα στο σκοτεινό, πυκνό δάσος του δικού της οικογενειακού δέντρου. Η επανεμφάνιση του αδελφού της, που έχουν να ιδωθούν εδώ και πολύ καιρό είναι καταρχήν μια επανασύνδεση λυτρωτική. Ξεκινούν μαζί, για να ψάξουν το σπίτι της γιαγιάς τους, το σπίτι από παντεσπάνι, το οποίο έχουν χρόνια να επισκεφθούν.

 

 

Όμως το να ξαναβρούν τον δρόμο και την αόρατη κλωστή που τους συνδέει με την παιδικότητα, τους αόρατους δεσμούς  του οικογενειακού παρελθόντος αποδεικνύεται δύσκολο έργο. Στοιχειωμένοι από  οικογενειακά φαντάσματα, δράκους που κρύβονται για χρόνια στην ντουλάπα, το παραμύθι της φαινομενικά ευτυχισμένης οικογενειακής ζωής τους στέλνει στα σκοτεινότερα σημεία της συνείδησής τους.

 

 

 

Κι επειδή οι οικογενειακές σχέσεις δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση, καταβροχθίζουν βουλιμικά τα πάντα γύρω τους: το χορτάρι, τα κλαδιά, τις πέτρες, τα σύννεφα, εκτελώντας αυτό που ξέρουν να κάνουν καλύτερα. Σχέσεις αλληλοσπαραγμού. Ξαφνικά, το ζαχαρένιο και φτιαγμένο από παντεσπάνι σπίτι δεν είναι παρά ένας σκουπιδότοπος και η επιστροφή στα πάτρια μια τραυματική αναβίωση με κακούς λύκους που τους μεταμορφώνει.

 

 

Η Γκρέτελ μεταμορφώνεται στην γιαγιά που σκότωσαν για να της πάρουν τη σύνταξη, καταβροχθίζοντας τον αδελφό της και την σκοτεινή σχέση μαζί του, αυτή τη φορά για πάντα.

 

Δραπετεύοντας από το παρελθόν, τις ενοχές και τις ακραίες σχέσεις, η λύτρωση έρχεται ακόμα μια φορά με τη φυγή, σε μια παράξενη και οδυνηρή ενηλικίωση, από την οποία δεν ξεφεύγει κανείς. Ένα καθημερινό φροϋδικό αντι-παραμύθι που αναδύεται από τα βάθη της συνείδησης και μια μεγάλη οδυνηρή διαδρομή ως την προσωπική ενηλικίωση.

 

 

Βασισμένο στο κλασικό παραμύθι Χάνσελ και Γκρέτελ, το έργο εξευρευνά το σύμπαν των ακραίων σχέσεων, που αναπτύσσονται μέσα στο σύστημα “μεσογειακή οικογένεια”- εννοώντας την σαν πυρήνα ενός ολόκληρου κοινωνικού συστήματος. Μόνο που το παραμύθι των Αδελφών Γκριμ εδώ αποδομείται και μεταμορφώνεται, για να διηγηθεί την πραγματικότητα στην μυθική, τρομακτική εκδοχή της φύσης και του συλλογικού ασυνείδητου. Γιατί αυτό το φροϋδικό αντι-παραμύθι έχει και κακό λύκο και δράκο και όλες τις απαραίτητες αρχετυπικές μεσογειακές σαρκοβόρες οικογενειακές σχέσεις αγάπης-μίσους. Σχέσεις με όρους αγάπης και εγκατάλειψης, σχέσεις συγκρουσιακές και έναν οδυνηρός δρόμος για την ενηλικίωση και την αυτονομία, μέσα από τα μαύρα σκοτάδια της συνείδησής μας.

 

 

 

Η παράσταση , παρότι θεματικά αποτελεί ένα πικρό αντι-παραμύθι, δεν χάνει τον κωμικό της χαρακτήρα, καθώς φλερτάρει συνεχώς με το παράδοξο και το γκροτέσκ.