Πάμε θέατρο: Η ζωή μου στην ΤΕΧΝΗ
ΘΕΑΤΡΟ, επιλογές
Andrew Cowie
Η ζωή μου στην ΤΕΧΝΗ
Μέχρι και την 18η Ιανουαρίου θα παίζεται, στο θέατρο “Αργώ” (Ελευσινίων 15, Μεταξουργείο, τηλ. 210.52.01.684), το έργο του Andrew Cowie “Η ζωή μου στην Τέχνη”, σε σκηνοθεσία Θοδωρή Βουρνά, με πρωταγωνιστές τον Νίκο Αναγνωστόπουλο, την Νατάσα Μήττα και τον Παναγιώτη Νάτση.
Πρόκειται για μια φαρσοκωμωδία, που δεν έχει …γραφτεί για κωμωδία, αφού πιο πολύ θέλει να καταγράψει την καθημερινότητα των ανθρώπων της Τέχνης, του Θεάτρου εδώ, που όλα τα καμώματά τους εστιάζονται στην απόκρουση της αγωνίας που κυριαρχεί και επιβάλλεται στις αποφάσεις και τις πράξεις τους.
Στην υπόθεση του έργου έχουμε τρεις καλλιτέχνες: ένα σκηνοθέτη και δύο ηθοποιούς, που κάνουν πρόβες, με όλες τις αντίξοες συνθήκες του “επάγγέλματος”. Υπάρχει και ένας τέταρτος ηθοποιός, ίσως επιτυχημένος, αλλά μονίμως απών έως …κοπανατζής.
Οι άλλοι τρεις, κουβαλώντας βιώματα ανασφάλειας, προσέρχονται στις πρόβες και μπερδέυουν τα προσωπικά τους με αυτά του έργου. Θέλουν και δεν θέλουν, προσπαθούν ή όχι, τους “πλακώνει” και έρωτας και δεν συμαζεύονται… Αρχίζουν οι παρασκηνιακές ενέργειες/ίντριγκες, αλλά και οι τρεις, αυτό που δείχνουν πως δεν θέλουν, το ποθούν με μανία.
Υπηρετούν την υποκριτική εντός και εκτός υπόθεσης του έργου και δημιουργούν μια ευχάριστη ιστορία, για τους θεατές και με “αίσιον τέλος” για όλους.
Και οι τρεις πρωταγωνιστές, με την καθοδήγηση του σκηνοθέτη Θοδωρή Βουρνά, έχουν εμβαθύνει στους ρόλους τους και προβάλλουν την αξιοσύνης τους, χωρίς καμμιά …“κοιλιά”, σε όλη τη διάρκεια του έργου. Μάλιστα σε τέτοιο σημείο, βοηθούντος και του θεατρικού χώρου, που αγγίζουν με πλήρη …αληθοφάνεια, με την υποκριτική τους συνέπεια, τους θεατές, που τους απολαμβάνουν.
Ο Νίκος Αναγνωστόπουλος, στο ρόλο του Στήβεν, του εραστή της ύπαντρης Ρεβέκας, υποδείεται ένα δύσκολο ρόλο, αφού αυτός ειναι στηριγμένος στα κοινωνικά, εργασιακά, ερωτικά προβλήματα που κουβαλά. ΄Ολα αυτά ποτέ δεν καταφέρνει να τα τακτοποιήσει ή να τα ξεδιαλύνει, κατ’ επιθυμίαν του συγγραφέα, με αποτέλεσμα να τον παρουσιάζουν σαν ένα μπερδεμένο χαρακτήρα. Να όμως, που παράλληλα τον κάνουν να έλκει συμπάθειες. Δύσκολος ρόλος για ένα νέο ηθοποιό, σωστό μαρτύριο στα “πρώτα” βήματά του, αλλά το ταλέντο του ξεχυλίζει και όλα πάνε όπως πρέπει.
Η Νατάσα Μήττα στο ρόλο της Ρεβέκας, που …εξουσιάζει τον νεαρό εραστή της, ο συγγραφέας την θέλει να “κάνει παιχνίδι” και με τους συμπρωταγωνιστές της. Ο θεατής διακρίνει μια έμπειρη και καπάτσα γυναίκα, που τις συμπεριφορές της καλείται να καταγράψει υποκριτικά η ηθοποιός μας Νατάσα Μήττα. Η ροή του έργου την υποχρεώνει να είναι σε “όλα μέσα”, σε αυτό την βοηθά και το παρουσιαστικό της και η ερμηνευτική ικανότητά της.
Τέλος, ο Παναγιώτης Νάτσης, στο ρόλο του σκηνοθέτη, δίνει μάχη με τους ηθοποιούς που του έλαχε να “στρώσει” το έργο. Δύσκολος ο ρόλος του, με πολλές εναλλαγές, ανταποκρίνεται άψογα υποκριτικά, συνεργάζεται με τους συναδέλφους του και όλοι μαζί έχουν ένα πολύ καλό αποτέλεσμα.
Αλλά για την δημιουργία αυτού του θεατρικού έργου δεν κόπιασαν μόνο οι παραπάνω πρωταγωνιστές και ο σκηνοθέτης Θοδωρής Βουρνάς.
Την μετάφραση έκανε η Βίλλυ Τερτίπη, τη μουσική η Σίσσυ Βλαχογιάννη, τα ενδύματα φρόντισε η ΄Αρτεμις Υψηλάντη Ναπολέων, το σχεδίασμα των φωτισμών έκανε η Κατερίνα Μαραγκουδάκη και την καλλιτεχνική διεύθυνση ανέλαβε ο Αλέξανδρος Νικόλαος Ζιώγας.
Ψυχή και “μέσα σ’ όλα” η βοηθός σκηνοθέτη Σοφία Λεγάτου. Πολύτιμη η προσφορά της και αναμφίβολα η παρουσία της.
Να σημειωθεί ότι το έργο η “Η ζωή μου στην Τέχνη” παίζεται για δεύτερη χρονιά.
Λευτέρης Κρητικός