Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας – Μια «σταγόνα» ιστορίας

Η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας (8 Μαρτίου) είναι μια παγκόσμια ημέρα που γιορτάζει τα κοινωνικά, οικονομικά, πολιτιστικά και πολιτικά επιτεύγματα των γυναικών.

Πόσα χρόνια ή μάλλον πόσοι αιώνες χρειάστηκαν για να αποκτήσει η γυναίκα την θέση που της αξίζει;

Το ζήτημα εν τέλει είναι αν όντως απέκτησε την θέση και την αναγνώριση για την οποία αγωνίστηκε ανά τους αιώνες. Ας κάνουμε λοιπόν μια αναδρομή στο παρελθόν για να δούμε τους αγώνες της γυναίκας από την περίοδο του φεμινιστικού  κινήματος έως σήμερα.

Οι γυναίκες τις Ευρώπης  την εποχή πριν το φεμινιστικό κίνημα.

Οι  γυναίκες για πολλούς αιώνες δεν είχαν  λόγο και άποψη για τίποτα, ενώ αποκλείονταν και από τον πολιτικό βίο. Οι φτωχότερες από αυτές εγκατέλειπαν την ύπαιθρο και εργάζονταν ως πλύστρες και παραμάνες σε αρχοντικά. Δούλευαν  κάτω από τις προσβολές και την πίεση των αφεντικών τους, από τους οποίους κακοποιούνταν και  παρενοχλούνταν μην μπορώντας να αντιδράσουν. Από την άλλη υπήρχαν γυναίκες που δούλευαν κάτω από εξαντλητικές και απάνθρωπες συνθήκες στα εργοστάσια και τις βιοτεχνίες, χωρίς εργατικά δικαιώματα ενώ ο μισθός τους ήταν κατά πολύ μικρότερος από των ανδρών. Λίγο καλύτερη ήταν η κατάσταση στην Αγγλία,  απ΄όπου ξεκίνησε και το φεμινιστικό κίνημα. Η γυναίκα θεωρείτο το στολίδι που κοσμούσε τον άνδρα, και γι΄αυτό επιβαλλόταν στις γυναίκες να μορφώνονται, καθώς με αυτό τον τρόπο ανέβαινε το κύρος και η υπόληψη του άνδρα. Μέχρι και το 1880 οι γυναίκες δεν δούλευαν και ήταν αποδεκτό στην Ευρώπη να συντηρούνται αποκλειστικά από το εισόδημα του άνδρα τους, ενώ δεν ήταν λίγες οι οικογένειες που αναγκάζονταν να υπομείνουν την φτώχια για να «διασώσουν» την υπόληψη του άνδρα. Οι  γυναίκες στην Βρετανία προς έκπληξη ψήφισαν για πρώτη φορά το 1918, ενώ δεν δίστασαν να έρθουν σε συμπλοκή και με τις αστυνομικές αρχές. Πλέον το αίτημα των γυναικών δεν ήταν  απλά η ισότητα αλλά και ο εξιχρονισμός.

Από το φεμινιστικό κίνημα και μετά

Από την ίδρυση του φεμινιστικού κινήματος και μετά οι  γυναίκες δεν θεωρούνται μηχανές αναπαραγωγής, πλέον έχουν λιγότερα παιδιά, δουλεύουν, ενώ αυξάνεται και ο αριθμός των άγαμων. Το φεμινιστικό κίνημα διεκδικεί οικονομική, νομική και πολιτική εξίσωση με τον άνδρα. Επίσης οι γυναίκες αιτούνται πολιτική συμμετοχή, σεξουαλική απελευθέρωση, ελεύθερη συμβίωση, έλεγχο των γεννήσεων και καλύτερη επαγγελματική αποκατάσταση. Ενώ ένα από τα σημαντικότερα επιτεύγματα είναι και  η είσοδος της γυναίκας στην μέση εκπαίδευση.

Πως το φεμινιστικό κίνημα επηρέασε το γυναικείο στιλ

Πλέον η ενδυμασία των γυναικών είναι λιγότερο αυστηρή και περιορισμένη. Την εμφάνισή τους κάνουν τα χαλαρά φορέματα και οι κοντές φούστες, ενώ εξαφανίζονται οι κορσέδες τα πολλά μανίκια και κουμπιά. Ας μην ξεχνάμε όμως και την εμφάνιση του little black dress (μικρού μαύρου φορέματος) της Coco Chanel ενώ αργότερα κάνουν την εμφάνιση τους οι φαρδιές παντελόνες και πολύ αργότερα οι γυναίκες «τολμούν» να υιοθετήσουν στοιχεία της «ανδρικής» ενδυμασίας στις εμφανίσεις τους.

Στην πραγματικότητα η γυναίκα μαχόταν, μάχεται και θα συνεχίσει να μάχεται για τα αυτονόητα, πλέον όμως δεν είναι μόνη. Τα αιτήματα της δεν θεωρούνται, τουλάχιστον στον «πολιτισμένο» κόσμο παράλογα. Πλέον θέλουμε να πιστεύουμε πως  η μια έχει την στήριξη της άλλης,  και δεν ντρέπεται, δεν φοβάται να διεκδικήσει τα δικαιώματά της. Σήμερα  αρκετές γυναίκες καταλαμβάνουν θέσεις κύρους και δημόσιας αναγνώρισης, αρκεί όμως αυτό; Μήπως στις υποανάπτυκτες χώρες  και δυστυχώς όχι μόνο, ο ρόλος της γυναίκας περιορίζεται στο μητέρα, σύζυγος και νοικοκυρά;

Δυστυχώς κάποια πράγματα δεν είναι ακόμη  για όλους μας αυτονόητα.

Είναι στο χέρι κάθε γυναίκας να διεκδικεί τα δικαιώματα της ακόμη και αν όλα δείχνουν πως στρέφονται  εναντίον της.

Το να είσαι γυναίκα είναι τόσο συναρπαστικό, πρόκειται για μια περιπέτεια που απαιτεί, ένα τέτοιο θάρρος και μια τέτοια πρόκληση που δεν τελειώνει ποτέ!

Οριάνα Φαλάτσι

Happy women’s day

Photo pexels