«Όταν Η Αλεξία Πέταξε Μια Τούρτα Στα Σκουπίδια»

Η ώρα που ξύπνησε η Αλεξία δεν ήταν η συνηθισμένη, μάλλον ήταν υπερβολικά νωρίς. Μια μάτια στο κινητό της την έπεισε πως κανονικά θα έπρεπε ακόμη να ρίχνει ύπνο βαθύ. Όχι πως δεν γνώριζε τον λόγο,μα παρίστανε την ανίδεη.Όπως όπως κι άκρως βαριεστημένα σηκώθηκε από το διπλό κρεβάτι της.Αυτό το κρεβάτι ήταν μάλλον η πιο ανόητη αγορά που είχε κάνει σε όλη της την ζωή.Τι στο καλό το ‘θελε ένα χιλιόμετρο στρώμα όταν τις περισσότερες φορές πλάγιαζε μόνη της πάνω σε αυτό;Μα πόσο δύσκολο ήταν επιτέλους να βρει έναν μόνιμο σύντροφο , κάποιον που δεν “θα την έκανε” μόλις γινόταν λόγος για γάμο;

Τρώγοντας με το ζόρι ένα τοστ που της είχε μάλιστα καεί αποφάσισε να τσεκάρει τα μηνύματα του κινητού της.Ηταν προφανές ότι θα έβρισκε ένα σωρό ευχές, γενέθλια ήταν αυτά και οι φίλοι της σίγουρα δεν θα τα ξεχνούσαν! “Αλεξία μου καλά δεύτερα -άντα!” “Το σουξεδάκι της ημέρας σίγουρα θα είναι το”Οι σαραντάρες ίσον με δύο εικσάρες”.Χρονια πολλά φιλενάδα!” “Η γριά κότα έχει το ζουμί, χρόνια πολλά αγαπημένη!” Η Αλεξία απενεργοποίησε αμέσως το κινητό,αφού ήξερε πως θα «χαλαστεί»τι τα’θελε τα μηνύματα;

Τι ενοχλητικό που ήταν όλο αυτό σήμερα, γιατί οι άνθρωποι να πρέπει να γιορτάζουν τα γενέθλιά τους,τι στο καλό έθιμο ήταν αυτό; Από κάποια ηλικία και μετά έπρεπε να υπάρχει νόμος που να απαγορεύει τον χωρίς την θέληση σου εορτασμό του …γήρατος! Ναι η Αλεξία αισθανόταν ένα βήμα πριν το γηροκομείο! Αυτά τα πόδια της χήνας και οι λευκές τουφίτσες που είχαν το θράσσος να πετάγονται στα πιο ακτάλληλα σημεία(Μα στους κροτάφους σαν τον Κώστα Πρέκα;Jesus!) της είχαν τσακίσει το νευρικό σύστημα!Σε εφτά περίπου ώρες ήθελε δεν ήθελε έπρεπε να ξεπεράσει σε μπριο και υποκριτική δεινότητα και την μεγαλύτερη θεατρίνα της επικρατείας,αφού είχε κλέισει ένα μαγαζί για να το “διασκεδάσουν”!

“Γέλα παλιάτσε,γέλα! “ήταν η τελευταία της κουβέντα λίγο πριν πάει στο κομμωτήριο.

Όλα φαίνονταν στην εντέλεια,ακόμη κι ο ντι τζέι που αρχικά της ήταν αντιπαθής!Η ίδια πάλι προσπαθούσε να ανέβει ψυχολογικά,δεν ήταν δα και ο Μαθουσάλας!Από εμφάνιση μάλλον έδινε ρέστα απόψε αφού εισέπραττε πολλά βλέμματα θαυμασμού,άξιζαν τα λεφτά τους οι ψεύτικες βλεφαρίδες και τι επώνυμο φόρεμα!Η Αλεξία μάλλον ήταν υπερβολική, σιγά μωρέ και τι ήταν τα σαράντα ασθένεια; Ναι τελικά τα γενέθλια ήταν μια πολύ ωραία ιδέα όταν …..

“Αλεξία μου χρόνια πολλά καλή μου!Για να σε δω…Εντάξει δεν θες πολλά πράγματα εσύ,νομίζω ότι με ένα ελαφρύ μποτοξάκι σε έχω έτοιμη. Αχ βρε τι κουτός που είμαι,αποκάλυψα την έκπληξη!Never mind dear,τέλος πάντων το δώρο μου είναι ένα μπότοξ με όλα τα σέα και τα μέα,θεά θα σε κάνω,του κουτιού θα γίνεις,θα….”

Η Αλεξία έτρεξε μακριά από τον πλαστικό χειρουργό κολλητό της,με φούρια κινήθηκε προς το ψυγείο του μαγαζιού,πήρε την ομολογουμένως νόστιμη τούρτα που της είχαν ετοιμάσει και την πέταξε πολύ απλά στα σκουπίδια.Η Αλεξία ζήτησε να πάνε όλοι σε έναν κινηματογράφο…ίσως του χρόνου να είχε ξεπεράσει αυτό το θέμα….