Ονειρευόμαστε γιατί μπορούμε!

Είχα καιρό να γράψω είναι η αλήθεια. Αιτία έγινε σήμερα το τηλεφώνημα της αγαπημένης μου φίλης & αδερφής Δέσποινας Σαλδάρη. Εδώ που βρίσκομαι όχι πολύ μακρυά από την Ελλάδα μας, στην άλλη μας πατρίδα την Κύπρο μας, καθημερινά επιζητώ να ακούω αγαπημένες φωνές, από ανθρώπους που έχω καιρό να τους δω. Όχι πολύ, μην φανταστείτε…από το lockdown, αλλά για εμένα είναι ένεση ψυχής, το ότι υπάρχουν αυτοί οι όμορφοι άνθρωποι που με συντροφεύουν στην καθημερινότητα μου.  Οι άνθρωποι-φίλοι-οικογένεια, που σου δείχνουν απλόχερα τη ευγνωμοσύνη, την αγάπη και την χαρά.

Την ίδια στιγμή που η σκέψη μου πήγε να γίνει πραγματικότητα και να αρχίσω την εβδομάδα μου με ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, χτύπησε το τηλέφωνο και να σου το Δεσποινάκι μου το γλυκό. Η καλημέρα της ήταν το πιο όμορφο δώρο. Γιατί έτσι  είναι αγαπημένοι και αγαπημένες, ότι καλέσεις σου έρχεται, το συναίσθημα, η αγάπη, αυτό που ποθείς, αρκεί να του δώσεις λίγο χρόνο να μπει στην ροή του. Και μην ξεχάσεις ποτέ να ευγνωμονείς…εκεί κρύβεται το μεγάλο μυστικό!

Έγραψε λοιπόν το αγαπημένο μου φιλαράκι αναρτώντας μία φωτογραφία μας πολύ αγάπημενη από εκείνες τις τότε μέρες που βρισκόμασταν και αγκαλιαζόμασταν:

Απολαμβάνουμε τους “χυμούς” της Ζωής… Ευχαριστούμε που και σήμερα μας δίνεται η δυνατότητα να δημιουργήσουμε…Ευγνωμονούμε που γύρω μας υπάρχει Ελπίδα, Αγάπη, Ευτυχία και καθρεφτίζεται στους ανθρώπους μας…Αισιοδοξούμε γιατί έχουμε τη δυνατότητα της επιλογής…Ονειρευόμαστε γιατί μπορούμε…Αναπολούμε τις στιγμές του παρελθόντος που μας δίδαξαν…Συγχωρούμε εμάς για κάθε σκέψη και δράση που άφησε τα αποτυπώματα στην ψυχή μας…Συνεχίζουμε όμως το “ταξίδι”…Όσες φορές ο καιρός θα αλλάζει εμείς θα προσαρμόζουμε “το σκαρί” μας και θα ξεπερνάμε κάθε τροχοπέδη…Ίσως ανακόπτουμε ταχύτητα…όμως διαρκεί λίγο η παύση…τόσο όσο χρειάζεται για να ανασυνταχθούμε πάλι…Ουσιαστικότερα…Πιο δυνατοί…
Αλλιώτικοι…
Φορώντας την καρδιά μας…

Wear Your Heart and keep going Όμορφοι Άνρωποι