Όλα Όσα Πρέπει Να Ξέρουμε Για Τον Θυροειδή | Ποιες Παθήσεις Χειρουργούμε Και Πότε;

Ακόμη και σήμερα οι αιτίες εμφάνισης θυρεοειδικών παθήσεων είναι άγνωστες. Έως 60% των ανθρώπων που έχουν πρόβλημα με τον θυρεοειδή τους δεν το γνωρίζουν. Οι γυναίκες έχουν 5-8 φορές περισσότερες πιθανότητες από τους άνδρες να εμφανίσουν θυρεοειδική νόσο, ενώ 1 στις 8 θα την εμφανίσει στην διάρκεια της ζωής της. Ο καρκίνος του θυρεοειδούς έχει 3πλασιαστεί τις τελευταίες 3 δεκαετίες, με τις γυναίκες να έχουν 3πλασιο κίνδυνο να αναπτύξουν καρκίνο θυρεοειδούς από τους άνδρες. Παρόλο που οι περισσότερες παθήσεις του θυρεοειδούς αντιμετωπίζονται με φάρμακα, υπάρχει ένα αρκετά μεγάλο ποσοστό αυτών που χρειάζονται χειρουργική θεραπεία.​

Ποιος είναι ο ρόλος του θυρεοειδούς αδένα στον άνθρωπο;

Ο θυρεοειδής αδένας έχει 2 λοβούς που ακουμπούν στην τραχεία δεξιά και αριστερά, κάτω από το μήλο του Αδάμ στην μέση του λαιμού. Έχει βάρος μόλις 20γρ. και χρησιμοποιώντας ιώδιο από τις τροφές, παράγει κυρίως 2 ορμόνες, την τριϊωδοθυρονίνη (Τ3) και τη θυροξίνη (Τ4). Αυτές ρυθμίζουν διάφορες λειτουργίες όπως:

• Καρδιακό ρυθμό
• Θερμοκρασία
• Μεταβολισμό
• Νευρικό σύστημα
• Ανάπτυξη (παιδιά)
• Παροχή επιπλέον ενέργειας σε διάφορα όργανα του σώματος όταν χρειαστεί

Ποιες είναι οι συνήθεις εξετάσεις για την διάγνωση των θυρεοειδικών παθήσεων;

Αρχικά υπάρχουν απλές αιματολογικές εξετάσεις που μετρούν τις ορμόνες του (δηλαδή την Τ3 και Τ4), καθώς και την (TSH) που είναι η ορμόνη διέγερσης του θυρεοειδούς και απελευθερώνεται από την υπόφυση. Έτσι διαγιγνώσκουμε πολύ εύκολα τις λειτουργικές ανωμαλίες όπως τον υπερθυρεοειδισμό και υποθυρεοειδισμό που είναι και οι συχνότερες, όπου αντίστοιχα έχουμε υπερπαραγωγή ή υποπαραγωγή θυρεοειδικών ορμονών.

Όμως ταυτόχρονα χρειάζεται να εξετάσουμε την μορφολογία του αδένα, το οποίο και επιτυγχάνεται με τον υπερήχο τραχήλου, ενώ σπάνια χρειάζεται Αξονική ή Μαγνητική. Με αυτόν τον τρόπο ανακαλύπτουμε τους όζους του θυρεοειδούς (διογκώσεις πάνω στον αδένα) μια άλλη πολύ συχνή θυρεοειδική πάθηση. Οι όζοι στην πλειοψηφία είναι καλοήθεις, με μόνο το 5% να κρύβουν κακοήθεια. Ανάλογα με το μέγεθος και τα ειδικά ακτινολογικά χαρακτηριστικά τους, ίσως γίνει επιπλέον μια ειδική εξέταση, η βιοψία με λεπτή βελόνη (FNA), όπου λαμβάνουμε δείγμα ιστού από τον όζο, αναρροφώντας το με σύριγγα υπό υπέρηχο. Ακολούθως η κυτταρολογική εξέταση του δείγματος, θα δείξει εάν το όζος είναι καλοήθης ή κακοήθης, έτσι ώστε να αποφασιστεί η περαιτέρω αντιμετώπιση.

Πότε πρέπει να χειρουργηθώ;

Συνήθως η σύσταση για αφαίρεση του θυρεοειδούς γίνεται για τους εξής 5 λόγους:

1. Έχετε έναν ύποπτο όζο που μπορεί να είναι καρκίνος του θυρεοειδούς.
2. Έχετε διαγνωστεί με καρκίνο του θυρεοειδούς.
3. Έχετε έναν όζο ή βρογχοκήλη που προκαλεί τοπικά συμπτώματα όπως δύσπνοια λόγω πίεσης της τραχείας ή δυσκολία στην κατάποση.
4. Έχετε έναν όζο ή βρογχοκήλη που προκαλεί συμπτώματα λόγω υπερθυρεοειδισμού όπως μονήρης τοξικός όζος ή τοξική πολυοζώδης βρογχοκήλη
5. Έχετε νόσο Graves (αυτοάνοση που προκαλεί υπερθυρεοειδισμό) η οποία δεν ρυθμίζεται με φάρμακα

Τι είδους επεμβάση πραγματοποιείται και ποιες οι επιπλοκές;

Η συνήθης επέμβαση είναι η Ολική Θυρεοειδεκτομή όπου μέσω μιας τομής στον τράχηλο αφαιρείται όλος ο θυρεοειδής αδένας. Αυτή είναι αρκετή για την αντιμετώπιση όλων των περιπτώσεων καλοήθων νόσων του θυρεοειδούς που αναφέρθηκαν παραπάνω (βρογχοκήλη, όζο θυρεοειδούς, ν.Graves). Επίσης σε συγκεκριμένες περιπτώσεις, βάσει κριτηρίων, μπορεί να πραγματοποιηθεί με ελάχιστα επεμβατικές τεχνικές, ανοικτά (Ελάχιστα επεμβατική θυρεοειδεκτομή) ή ενδοσκοπικά (Eλάχιστα επεμβατική ενδοσκοπική θυρεοειδεκτομή – Mivat), όπως π.χ. αφαιρείται και η χολή.

Όταν όμως έχουμε να αντιμετωπίσουμε ασθενείς με καρκίνο θυρεοειδούς, εκτός από την Ολική θυρεοειδεκτομή, όταν υπάρχουν στον τράχηλο διηθημένοι λεμφαδένες θα χρειαστεί να γίνει στον ίδιο χρόνο επιπλέον κεντρικός ή και πλάγιος λεμφαδενικός καθαρισμός τραχήλου, ανάλογα με το που εντοπίζονται.

Οι σοβαρές επιπλοκές είναι ασυνήθιστες σε ποσοστό κάτω του 2% και περιλαμβάνουν:

1. Αιμορραγία
2. Βλάβη του παλίνδρομου λαρυγγικού νεύρου που προκαλεί μόνιμη βραχνάδα ή και δύσπνοια
3. Βλάβη στους παραθυρεοειδείς αδένες που ελέγχουν τα επίπεδα ασβεστίου στο αίμα, οδηγώντας σε προσωρινό ή σπάνια μόνιμο υποπαραθυρεοειδισμό και υπασβεστιαιμία

Είναι αποδεδειγμένο από πολλές διεθνείς μελέτες ότι οι επεμβάσεις θυρεοειδούς όταν εκτελούνται από έμπειρους εξειδικευμένους χειρουργούς ενδοκρινών αδένων, που έχουν λάβει σχετική εκπαίδευση και πραγματοποιούν μεγάλο αριθμό τέτοιων επεμβάσεων σε τακτική βάση, είναι ασφαλέστατες, αποτελεσματικότερες και με ελάχιστες επιπλοκές. Ειδικά σε ασθενείς με «ύποπτους» όζους που μπορεί να είναι καρκίνοι ή με γνωστή κακοήθεια θυρεοειδούς, έχει μεγάλη σημασία η επέμβαση να γίνει ριζικά, ώστε να επιτευχθεί το μικρότερο δυνατό υπόλειμμα μετεγχειρητικά (μέσω του uptake scan), οπότε η συμπληρωματική θεραπεία με ραδιενεργό ιώδιο να είναι επιτυχής. 

Δημήτριος Μιχ. Γιάλβαλης MD.MSc

Γενικός Χειρουργός – Χειρουργός Θυρεοειδούς

Ιατρείο Αθήνας
Αγ. Παρασκευής 9-11 (2ος όροφος), Χαλάνδρι

Τηλ. 210 6835741

Ιατρείο Καλαμάτας
Ιατροπούλου 12Α (1ος όροφος)
Τηλ : 2721 302860

Email: info@gialvalis.gr

Aκολουθείστε τον Δημήτριο Μιχ. Γιάλβαλη στα Social Facebook | Instagram | Web