Οι παιδαγωγοί: Άννα Αντωνιάδη και Δήμητρα Κωτούλα, διδάσκουν το κείμενο της Σταυρούλας Ζάμπρα στους μαθητές τους και γράφουν:

 

 

 

 

Στο κόσμο των παιδιών, οι γονείς, είναι πάντα οι μεγάλοι ήρωες… εγώ ακόμα θυμάμαι πως περίμενα τα Σάββατα που ο μπαμπάς μου ερχόταν νωρίς από τη δουλειά του στην Αθήνα…να φάμε όλοι μαζί και να μου φέρει παιχνίδια…κάθε μέρα κι άλλο…αυτό να τρώμε όλοι μαζί που σήμερα εκλίπει λόγω φόρτου εργασίας όλων. πόσο

πολύ καλό μας έκανε. ποσοοοο… κι είναι τόσο απλό. τι κρίμα να μεγαλώνουν οι άνθρωποι. Αλλάζουν και ξεχνούν πως είναι να είσαι

παιδί και να αισθανεσαι σαν παιδί. Κρίμα, γιατί τα παιδιά μπορούν να σου πουν τόσο σοβαρά πραγματα με το δικό τους μοναδικό τρόπο. 

Το κείμενο είναι εκπληκτικό ευαίσθητο και τρυφερό.

Το διάβασα στους μαθητές μου… Συνέχισε Σταυρούλα!!!!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Διάβασα στα παιδιά το κείμενο της Σταυρούλας Ζάμπρα. Τους ζήτησα μετά να το συζητήσουμε. Με εντυπωσίασε η ταύτιση με τη μικρή Νεφέλη. Το μεγάλο πρόβλημα του 21αιώνα. Τα παιδιά δεν χορταίνουν τους γονείς. Μέσα από το κείμενο αγάπησαν τη μικρή Νεφέλη και προσπάθησαν να κατανοήσουν την “απάνθρωπη” πραγματικότητα για το δικό τους καλύτερο μελλον. Στο τελος ζωγραφίσαμε όλοι μαζι την Νεφελη με τον μπαμπά της αγκαλια. Ευχαριστούμε πολυ.