Ο «Πόλεμος Του Καναπέος» Και Η Ωραία Κοιμωμένη

Πολλά έχουν αλλάξει αυτές τις μέρες και πολλά συνεχίζουν να είναι τα ίδια. Ομολογώ ότι προσπαθώ να είμαι όσο λιγότερο γίνεται εδώ και ο λόγος είναι αυτός η εστίαση στο μεγάλο ομολογουμένως πρόβλημα του κορονοϊού και του εγκλεισμού μας στο σπίτι και όλα σταματούν εδώ δεν με βοηθάει. Διαβάζω συνεχώς είτε αστεία είτε κριτικές για όσους δεν συμμορφώνονται είτε αντικρουόμενες παραινέσεις του τι να κάνεις που πιο πολύ σε μπερδεύουν παρά σε βοηθούν.

Το φβ έχει γεμίσει με παιχνίδια που τύπου πες μου λέξη για μένα που να αρχίζει από Α,Β,Γ… ή βάλε μια φωτό σου από την εποχή του 1821 που ομολογουμένως με κουράζουν.

Κανείς δεν μιλάει για τον ελέφαντα που είναι μέσα στο δωμάτιο.
Για την επόμενη μέρα.. που κανείς δεν ξέρει πότε και πως θα είναι. Νομίζω ότι το παραμύθι που θα μπορούσε να χαρακτηρίσει την εποχή μας είναι της ωραίας κοιμώμενης .. μόνο που μαζί με εμάς δεν κοιμήθηκε και όλη η πλάση και μάλλον ο πρίγκηπας κάπου σκόνταψε στα βάτα και έχασε την κορόνα του.

Η ζωή λοιπόν δεν σταμάτησε, η ΔΕΗ θα στείλει λογαριασμό και τα κοινόχρηστα θα έχουν και τη θέρμανση γιατί ο Μάρτης ήταν κρύος, αν βέβαια είσαι τυχερός και έχεις θέρμανση. Δεν έχει σημασία αν είσαι νέος ή γέρος πρέπει να φας και όλοι δεν έχουν γεμάτα κελάρια ή λογαριασμούς στην τράπεζα, ούτε μπορούν να τους τα στείλουν στο σπίτι. Μερικοί δεν έχουν καν σπίτι. Η εφορία θα είναι εκεί και μετά και τα παιδιά θα μεγαλώσουν και θα θέλουν καινούργια παπούτσια και ρούχα. Οι πελάτες δεν θα έρθουν την επόμενη με γεμάτες τσέπες να πληρώσουν για αυτό που προσφέρεις απλά γιατί δεν θα έχουν γεμάτες τσέπες. Άρα δεν είναι ώρα για ύπνο βαθύ.

Οι Έλληνες δεν φημιζόμαστε για την υπακοή μας στα μέτρα και σιγά μην 150 ευρώ μας πτοούσαν. Θα γράφαμε τα πιο απίθανα χαρτάκια και έξω από την πόρτα. Για να μένουμε μέσα σημαίνει ότι άλλα πράγματα μας έχουν βοηθήσει. Ξέρουμε καταρχάς ότι αν δεν φροντίσουμε εμείς τον εαυτό μας δεν υπάρχει σύστημα υγείας να μας φροντίσει και η χειρότερη κατάρα είναι να χρειαστείς νοσοκομείο .. γιατί μόνο ο πατριωτισμός των Ελλήνων γιατρών και νοσηλευτών σε σώζει, αλλά είναι και αυτός με όρια. Επίσης επειδή αγαπάμε τους γονείς μας και είμαστε και προστατευτικοί απέναντι στην οικογένεια μας και εκεί μας πιάνει το φιλότιμο.

Σκέφτομαι λοιπόν πριν ο καθένας μας ανοίξει το στόμα του να κρίνει γιατί ο άλλος γκρινιάζει πως δεν αντέχει την κλεισούρα ή δεν μιλά και έχει πέσει σε κατάθλιψη ή δεν ξέρω τι άλλο γράφεται αυτές τις μέρες στο διαδίκτυο να κοιτάξουμε λίγο μέσα μας και λίγο έξω μας με εγρήγορση και ενσυναίσθηση.

Αντί του «πίστευε και μην ερεύνα» που ακούω .. γιατί αυτό σημαίνει αυτό το «δεν είναι ώρα για κριτική» και «του δόξα τω Θεώ που έχουμε «αυστηρά» μέτρα.. και ας κάνουν ότι άλλο θέλουν», προτείνω να ενηλικιωθούμε και να πάψουμε να περιμένουμε τον πρίγκιπα.

Αν εσύ έχεις δουλειά, χρήματα, άκρες και δεν σε πειράζει σκέψου τον άλλον δίπλα σου που δεν έχει που είναι έμπορας, που είναι άνεργος, που είναι συνταξιούχος των 300 και δείξε κατανόηση.

Άσε όσους γκρινιάζουν να γκρινιάζουν, έχουν κάθε δικαίωμα, χαμήλωσε απλώς την ένταση στον ήχο ή φτιάξε τις αναρτήσεις σου έτσι που να μην τους βλέπεις και άφησε τους να ξεσπάσουν. Σταμάτησε την κριτική και άρχισε την ενθάρρυνση. Άφησε το «δεν κάνουμε κριτική στην κυβέρνηση» και άκου, σκέψου, μίλα για την επόμενη μέρα. Γιατί και λογαριασμοί να πληρωθούν θα έρθουν και δεν φτάνει να επιζήσουμε μόνο.

Εκμεταλλεύσου το χρόνο με τους δικούς σου και τον εαυτό σου για να τους γνωρίσεις καλύτερα. Μάθε κάτι καινούργιο. Σκέψου το αύριο χωρίς φόβο – σαν να μην υπάρχει κουτί, όχι εκτός κουτιού. Εσύ… γιατί κανείς άλλος δεν θα το σκεφτεί για σένα. Και κράτησε τον εαυτό σου και την οικογένεια σου υγιή γιατί αυτό είναι το σημαντικό. Υγιή, χαρούμενη και ενωμένη.

Γιατί ένα είναι σίγουρο ότι και αυτό θα περάσει .. όμως το τι θα μας αφήσει πίσω του εξαρτάται από εμάς. 

Follow Kallis Laskari at social | Facebook