Μήπως Φοβάσαι Το Φόβο Σου;
Φοβάμαι. Αλήθεια φοβάμαι. Τρέμω στην ιδέα ότι μπορεί να εισβάλει κάποιος μέσα στο σπίτι μου και να κάνει κακό στα αγαπημένα μου πρόσωπα. Τρέμω στην ιδέα ότι οι γονείς μου, μπορεί να αρρωστήσουν και να μην την βγάλουν καθαρή μέσα σε σύντομο διάστημα. Με κάθε φτάρνισμα, ανατριχιάζουμε. Με κάθε βήξιμο, κοιταζόμαστε σα να αποχαιρετιζόμαστε.
Φοβάμαι, για τις επιπτώσεις που θα έχει αυτή η κατάσταση, στα μικρά παιδιά που βίωσαν πρωτόγνωρα συναισθήματα εγκλεισμού και απομάκρυνσης από αγαπημένους φίλους και συγγενείς.
Φοβάμαι για τους ανθρώπους που έχουν κοντά τους αγαπημένα ηλικιωμένα πρόσωπα, τα οποία αδυνατούν να καταλάβουν τι συμβαίνει και γιατί να περνάνε άλλη μία κακουχία στη ζωή τους.
Τρέμω στην ιδέα του πώς θα είναι η οικονομία της χώρας μου, της Ευρώπης, του πλανήτη αύριο μετά από αυτή την αποχή.
Και καθώς για πρώτη φορά στη ζωή μου, δεν μπορώ να κοιμηθώ χωρίς φως ανοιχτό, λες και το φως θα έρθει να φωτίσει κάποια αλήθεια που αναμένω να μπει ως σωτήρας στις ζωές όλων μας…
Και καθώς στέλνουμε χιλιάδες αστεία βίντεο και φωτό για να ξορκίσουμε τον φόβο μας…
Και καθώς μιλάω στους θεραπευόμενους, φίλους, αγαπημένους μου, χρωματίζοντας με σιγουριά, ασφάλεια και ψυχραιμία τη φωνή μου…
Δεν μπορώ να κρύψω ότι ο φόβος μου φουντώνει και θεριεύει σε στιγμές, τόσο που νιώθω ότι αν με ακουμπήσεις θα τιναχτώ στον αέρα, σαν σκόνη στο φύσημα του ανέμου.
Τι περίεργο πράγμα ο Φόβος!
Φυτρώνει μέσα στο κεφάλι μας και δεν φεύγει, όσο και να τον σπρώχνεις. Μη σου πω πεισμώνει κι άλλο όσο τον σπρώχνουμε να φύγει.
Έτσι είναι αυτός. Όσο τον φοβάσαι μεγαλώνει. Όσο θες να τον διώξεις, θρονιάζεται και δεν το κουνάει ρούπι. Όσο τον σκέφτεσαι και τον μελετάς, τόσο ευχαριστιέται και καυχάζει. Κι όμως, μερικοί δεν ζούνε χωρίς αυτόν. Τον αναζητούνε διαρκώς και πάντα.
Για κάποιους, ο φόβος είναι διεγερτικός. Τους δίνει δύναμη, τους πεισμώνει να πολεμήσουν πιο έντονα τον «αόρατο εχθρό» τους.
Εσύ, πότε αισθάνεσαι φόβο; Παρατήρησέ τον εαυτό σου. Μπορείς να διακρίνεις τον φόβο, από την θλίψη, τον θυμό, την λύπη;
Πώς είναι ο δικός σου φόβος; Τι σε κάνει να σκέφτεσαι; Τι σε κάνει να αισθάνεσαι;
Μείνε λίγο εκεί, ακίνητος. Για μια στιγμή μόνο… Πώς είναι να φοβάσαι;
Τι σου θυμίζει από όσα έχεις ζήσει; Πώς έχεις ζήσει στο παρελθόν σου, ένα παρόμοιο συναίσθημα;
Μπρρρ…… Μπορεί τώρα να ανατριχιάζεις… Να θέλεις να φύγεις από εκεί.
Καλά κάνεις. Τι περίεργο συναίσθημα ο φόβος!
Κάποιους τους κάνει να φωνάζουν δυνατά, θυμωμένα. Άλλους τους κάνει να φεύγουν μακριά. Κάποιοι κρύβονται στο καβούκι τους, ενώ άλλοι επιτίθενται με βία και ορμή. Κάποιοι παθαίνουν κρίσεις πανικού, ενώ άλλοι γελούνε διαρκώς. Μερικοί δείχνουν τόσο Cool, στα όρια της αναισθησίας.
Είναι όλες όψεις του ίδιου συναισθήματος. Του φόβου.
Πώς τελικά τον ξεπερνάς;
Ο φόβος δεν κατοικεί εκεί έξω, αλλά μέσα μας. Έχει συνήθως βαθιές ρίζες στις ανασφάλειες και πρώτες εμπειρίες που κουβαλάμε από παιδιά. Με πρώτη ευκαιρία ο φόβος μας θυμίζει ότι δεν είμαστε παντοδύναμοι.
Όταν φοβάσαι, συνειδητοποίησε ότι αυτό που φοβάσαι είναι μια σκέψη. Μια σκέψη που κάνεις εκείνη την στιγμή που δεν βασίζεται απαραίτητα στην πραγματικότητα, αλλά σε κάτι που ΕΣΥ βιώνεις ως αλήθεια.
Συνήθως, δεν αφορά το εδώ και τώρα, αλλά μια πρόβλεψη που κάνεις για το μέλλον, για παράδειγμα: «Θα κολλήσουμε όλοι κορονοϊό! Θα μείνουμε κλεισμένοι μέσα για μήνες! Θα αρρωστήσουν τα αγαπημένα μου πρόσωπα! Θα συμβεί αυτό…»
Μα πιο είναι τελικά το αντίδοτό του φόβου στην τωρινή κρίση του κορονοϊού;
Το αντίδοτο του φόβου φίλες μου, στην παρούσα κατάσταση, είναι η συμμετοχή με υπευθυνότητα από εκεί που μπορούμε.
Αλληλεγγύη και υπευθυνότητα
Το αντίδοτό του είναι και εδώ η ανθρωπιά, η αλληλεγγύη. Δεν σταματάμε να έχουμε σχέσεις. Αλλάζει όμως η μορφή τους. Όπως έχει συμβεί ήδη εδώ και χρόνια. Τηρούμε τους κανόνες, για να συνεχίσουμε να προστατεύουμε τους πιο αδύναμους.
Ενισχύουμε την τοπική μας οικονομία. Μην αγοράζετε πράγματα από το internet από το τέλος του κόσμου, όταν μπορείς να βρεις παρόμοιο στη γειτονιά σου ή λίγο πιο πέρα.Ειδικά το επόμενο διάστημα, αυτό θα είναι πολύ σημαντικό για να συνεχίσει να κινείται η οικονομία μας.
Χρήση θετικής γλώσσας
Ο καταπληκτικός μας ασυνείδητος νους, δεν καταλαβαίνει την έννοια της πιθανότητας να συμβεί κάτι κακό «σε περίπτωση που…». Το αντιλαμβάνεται ως κάτι που συμβαίνει τώρα και χτυπάει την αδρεναλίνη μας στα κόκκινα. Προσέξτε πως μιλάτε στους γύρω σας και στον εαυτό σας.
Για παράδειγμα όταν λέμε, «δεν υπάρχει κίνδυνος», ο νους σας ακούει την λέξη «κίνδυνος» και χτυπάει εσωτερικό συναγερμό. Αντί αυτού χρησιμοποίησε την λέξη «είμαι ασφαλής όταν»….
Μένουμε σπίτι είναι καλύτερο από το «μην βγείτε έξω», ευτυχώς αυτό το πιάσανε νωρίς οι υπεύθυνοι επικοινωνίας του κράτους.
«Προστατευόμαστε από μικρόβια και ιούς», αντί για «κινδυνεύουμε από πνευμονία».
«Παραμένουμε ήρεμοι και ψύχραιμοι», αντί για «μην πανικοβάλεστε!».
Εάν ασθενούμε, ευχόμαστε για «βελτίωση της υγείας μας αύριο», και όχι «Θεέ μου να μην είμαι χάλια αύριο»!
Η Πίστη μας
Η ενεργοποίηση της πίστης μας είναι ένα πολύ ισχυρό αντίδοτο σε κάθε φόβο. Αφορά στην ενεργοποίηση μιας εσωτερικής ανώτερης δύναμης προστασίας και ελπίδας. Ανεξάρτητα από το σε τι ή σε ποιον πιστεύετε, προσευχηθείτε! Στο Θεό, στον ανώτερο εαυτό, στον Βούδα, στο Σύμπαν, σε μια ανώτερη δύναμη… Θα σας δώσει κουράγιο, εσωτερική δύναμη, γαλήνη και ελπίδα. Αυτή είναι άλλωστε και η βασική λειτουργία της θρησκείας κατά τη γνώμη μου και όχι ο χειρισμός του πλήθους. Αλλά αυτό είναι θέμα για άλλο άρθρο.
Κάνε αυτό που αγαπάς
Η τέχνη είναι ένας δημιουργικός τρόπος να ξορκίζεις τον φόβο. Είτε την βιώνεις από την πλευρά του παρατηρητή σαν θεατής, είτε μαθαίνεις να τον εκφράζεις από την πλευρά του δημιουργού. Και τα δύο λειτουργούν λυτρωτικά για τον άνθρωπο! Για αυτό και σε καιρούς πολέμου, οι τέχνες ανθίζανε.
Κράτησε τις νέες υγιεινές συνήθειες
Η γυμναστική, η καλή διατροφή, η σωστή υγιεινή. Όλα όσα μάθαμε πρόσφατα δηλαδή, ως συνήθειες που ήρθαν και εύχομαι να μείνουν στη ζωή μας,είναι τα αντίδοτα για τον μεγαλύτερο φόβο όλων. Όσο μπορούμε να το ελέγξουμε τουλάχιστον. Το κάπνισμα, το κακό φαγητό και η ξάπλα δεν βοηθάνε καθόλου την καλή υγεία μας, άρα καλό είναι να τα ελαττώσουμε.
Αισιόδοξες σκέψεις
Τέλος ας είμαστε αισιόδοξοι για αυτό που πρόκειται να έρθει. Στο κάτω κάτω ο άνθρωπος έχει το πλεονέκτημα να προσαρμόζεται και να εξελίσσεται με βάση το περιβάλλον του, σύμφωνα με τη Θεωρία του Δαρβίνου. Η οικονομία, η υγεία, η κοινωνία και τελικά εμείς οι ίδιοι θα προσαρμοστούμε στα νέα δεδομένα, πιο γρήγορα από ότι πιστεύουμε.
Ο φόβος νικιέται μόνο αν τον κοιτάξεις κατάματα, τον αποδεχτείς και τον βάλεις να καθίσει δίπλα σου και να σου πει τι θέλει από εσένα. Αν τον αγκαλιάσεις μπορεί και να σου κάνει την χάρη να φύγει.
Κάποιες φορές ωστόσο, ο φόβος δεν νικιέται. Συνηθίζεται και γίνεται ανεκτός, μέχρι να ξεχαστεί.Για να τον ξεριζώσεις, θέλει σκάψιμο, ξεχορτάριασμα και αρκετή δουλειά με το μέσα σου.
Κάθε περίπτωση είναι διαφορετική. Μπορείς να ζητήσεις την βοήθεια ειδικού εάν αισθάνεσαι ότι θέλεις να δουλέψεις πάνω σε κάποιον ειδικό φόβο σου. Εάν παθαίνεις κρίσεις πανικού, οπωσδήποτε χρειάζεται να αναζητήσεις βοήθεια από ειδικό ψυχικής υγείας.
Η ζωή νικά τελικά τον φόβο μόνο μέσα από τις πράξεις μας. Προχωράμε μπροστά και ας φοβόμαστε.
Να είστε όλοι υγιείς και δυνατοί!
Με αγάπη,
Κατερίνα Αθανασίου