Μίλτος Μπαμπανίκος: Η μόδα έχει να κάνει με τη φιλοσοφία μιας ζωής, την ομορφιά, την αισθητική, το φαίνεσθαι

Τον Μίλτο τον αγαπώ και τον εκτιμώ σαν άνθρωπο και φίλο. Θαυμάζω απεριόριστα την δουλειά του και τον τρόπο που αγαπάει και ντύνει τις γυναίκες. Επισκέπτομαι συχνά το ατελιέ του στο Κολωνάκι έχοντας την ευκαιρία να δω τις νέες δημιουργίες του και να ξεκινήσουμε συζητήσεις γύρω από την μόδα, τα υφάσματα, την μουσική, τον κινηματογράφο, τις κοινωνικοοικονομικές αλλαγές που γίνονται τα τελευταία χρόνια. Σας μεταφέρω κάποιες απαντήσεις του στα ερωτήματα που του έκανα την τελευταία φορά που ήμουν στο ατελιέ του (λέω κάποιες γιατί με τον Μίλτο μπορώ να μιλάω ώρες).

Μου υποσχέθηκε ότι σύντομα θα μας μιλήσει για την νέα του Collection και όχι μόνο. 

Τι είναι μόδα για εσένα?
Μόδα είναι η αισθητική εξωτερίκευση της ψυχής μας σε ρούχο. Η μόδα δεν είναι κάτι άσχετο με τον άνθρωπο, με την προσωπικότητά του. Μπορεί να υπάρχουν γενικές τάσεις και κατευθύνσεις, οι οποίες βγαίνουν από το εξωτερικό, όμως στο τέλος μόδα κάνουμε εμείς με τον εαυτό μας, φορώντας ό,τι μας ευχαριστεί και ό,τι μας κάνει να αισθανόμαστε ωραία.

Στη μόδα μιλάμε για ταλέντο ή για τεχνική?
Το ταλέντο προϋπάρχει ως ένα φυσικό χάρισμα, αλλά τα φυσικά χαρίσματα χωρίς πολλή δουλειά δεν μπορούν παρά μόνο να μείνουν φυσικά χαρίσματα. Άρα τελικά μιλάμε για δουλειά, για γνώση και μοιραία στη γνώση κατατάσσεται η τεχνική. Η μόδα δεν είναι τέχνη, είναι τεχνική, είναι ένα επάγγελμα που πρέπει να πληρώνεται.

Άρα, όπως καταλαβαίνω, δεν αρκεί μόνο το ταλέντο για την επιτυχία?
Δεν αρκεί ένα ταλέντο μόνο για την επιτυχία. Ένα ταλέντο μπορεί να αφορά το 20% μιας καριέρας και το 80% είναι η πολλή δουλειά, εννοώντας όχι μόνο τη χειρωνακτική εργασία μέσα στο ατελιέ, αλλά και τη γνώση και την ενημέρωση από διάφορες πηγές. Με αυτό τον τρόπο ανοίγει το μυαλό, ώστε αυτό το ταλέντο που έχεις να το διανθίζεις με καινούρια πράγματα που αφορούν για παράδειγμα τη μουσική, τον κινηματογράφο, τη λογοτεχνία, τη ζωγραφική: οτιδήποτε μπορεί να δώσει ερεθίσματα από εξωτερικούς παράγοντες, ερεθίσματα που μπορούν να επιστρατευτούν στο ταλέντο επάνω. Αλλά όλα αυτά για να γίνουν πρέπει να υπάρχει πολλή δουλειά.

Ποιο «δρόμο» προτείνεις να ακολουθήσει ένα νέο παιδί που θέλει να γίνει σχεδιαστής μόδας?
Εγώ θα συμβούλευα τα νέα παιδιά να ρωτήσουν τον εαυτό τους, όσο μπορούν, αν αγαπάνε τη μόδα ή τη δόξα από τη μόδα. Γιατί το αγαπώ τη μόδα σημαίνει ότι αγαπώ τη δουλειά, αγαπώ και γνωρίζω την ύλη, αγαπώ τη δημιουργία και προχωράω με γνώμονα ότι «εγώ θα προσπαθήσω να το κάνω καλύτερα αυτό και να το γνωρίζω». Χωρίς να ξέρεις γι’ αυτό και χωρίς να έχεις προϋποθέσεις γι΄ αυτό, δε μπορείς να αγαπάς τη μόδα για τις φωτογραφίσεις, τα σόου, τη δόξα και την αναγνωρισιμότητα. Είναι λάθος τοποθέτηση των παιδιών να πιστεύουν ότι την επόμενη μέρα που θα βγουν από τη σχολή θα τους ξέρει ολόκληρη η χώρα. Για να σε ξέρει ολόκληρη η χώρα πρέπει να πιστοποιείς κάθε μέρα, πρώτα στον εαυτό σου και μετά στις πελάτισσες που τυχόν θα βρεις, ότι ξέρεις καλά τη δουλειά σου.

Πόσο τέχνη είναι η μόδα? Πόσο επιχειρηματίας πρέπει να είναι ένας σχεδιαστής?
Η μόδα δεν είναι τέχνη, δανείζεται από την τέχνη. Η μόδα είναι κάτι εφήμερο, υπέροχο, ικανό να ζήσει μια σεζόν και να πεθάνει την επόμενη για να μπορέσει να ζήσει το εμπόριο. Η μόδα μπορεί να δανείζεται από την Τέχνη, όπως για παράδειγμα τα χρώματα ενός πίνακα, την αίσθηση από τη μουσική, μια σκηνή από τον κινηματογράφο ή ήρωες από τη λογοτεχνία, αλλά ουσιαστικά δεν είναι τέχνη, έχει τεχνική.
Δυστυχώς δεν μπορεί ένας σχεδιαστής να είναι ο ίδιος επιχειρηματίας και ο ίδιος δημιουργός, αν και στην Ελλάδα καλείται να είναι και τα δύο. Δεν είναι τυχαίο ότι στο εξωτερικό υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι έχουν τα οικονομικά μέτρα και σταθμά της επιχείρησης, ενώ ο σχεδιαστής έχει το άβατο. Διότι είναι επιχειρήσεις οι οίκοι μόδας και όχι φιλανθρωπικά ιδρύματα, ούτε γκαλερί που δείχνουν ρούχα. Ο σχεδιαστής, λοιπόν, πρέπει να είναι αυτόνομος όσο μπορεί και να βρίσκονται πίσω του χρηματοδότες που πιστεύουν σε αυτόν, αλλά για να συμβεί αυτό πρέπει να υπάρχει μια σοβαρότητα, κόντρα στο δημιουργό από τον ίδιο τον δημιουργό. Συνηθίζεται να θεωρείται ότι ο καλλιτέχνης δεν είναι ένας σοβαρός άνθρωπος, αλλά έχει τον «αέρα» ενός ανθρώπου που δεν λογίζεται στα καθημερινά, όμως για να κρατήσεις μια δουλειά που έχει να κάνει με τη δημιουργία πρέπει να ξέρεις και τα «καθημερινά».

Τι μπορεί να ωθήσει την Ελληνίδα καταναλώτρια στο να επιλέξει έναν Έλληνα σχεδιαστή?
Πριν πάμε σε αυτό, θα κάνω τον «δικηγόρο του διαβόλου» στην ίδια μου τη δουλειά. Γιατί ο Έλληνας σχεδιαστής δεν διαλέγει τις Ελληνίδες γυναίκες να σχεδιάσει για αυτές? Έχουμε το τρανταχτό παράδειγμα πολλών συναδέρφων μου, οι οποίοι έχοντας μια πιο «ελιτίστικη» συμπεριφορά και άποψη για τη δουλειά, που θέλουν να ντύσουν το παγκόσμιο κοινό, καλλιτέχνιδες από το εξωτερικό, πλούσιες γυναίκες που ανήκουν σε άλλες χώρες. Για να μας επιλέξει, λοιπόν, μια Ελληνίδα πρέπει να ρωτήσουμε γιατί ο Έλληνας σχεδιαστής δεν επιστρατεύει το ταλέντο και τη γνώση του για να ντύσει την Ελληνίδα, σύμφωνα με το σωματότυπο της, τις ανάγκες της και σύμφωνα πάντα με το κλίμα της χώρας, το οποίο είναι πολύ σημαντικό. Διότι το κλίμα της κάθε χώρας διαμορφώνει και τις ανάγκες μιας γυναίκας. Αλλιώς ντύνεται μια βόρειο-ευρωπαία, αλλιώς μια μεσογειακή γυναίκα, αλλιώς μια γυναίκα στην Αφρική, αλλιώς στην Ινδία και αλλιώς στο Τόκυο. Το κλίμα, λοιπόν, μιας χώρας, που έχει άμεση σχέση με τη ψυχολογία του κόσμου, πόσο μάλλον των γυναικών, καθορίζει και τις συλλογές. Θα πρέπει να κάνουμε, λοιπόν, τις συλλογές μας ικανές και βιώσιμες σύμφωνα με τις ανάγκες της δικής μας χώρας και των δικών μας γυναικών. Όσο για την επιλογή των Ελληνίδων να φορέσουν ξένους σχεδιαστές, υπάρχει μια λογική επειδή είναι διεθνείς οίκοι, με τόσο μεγάλη εμβέλεια σε παγκόσμιο επίπεδο που μοιραία επηρεάζεται μια καταναλώτρια να δει και τους ξένους οίκους. Το ζητούμενο είναι πως ένας Έλληνας σχεδιαστής μπορεί να συμβαδίσει με το κίνημα της παγκόσμιας αγοράς, φιλτράροντάς το με τις ανάγκες της Ελληνίδας γυναίκας.

Βιώνουμε τους τελευταίους μήνες την πανδημία του κορωνοϊού. Ποιες αλλαγές πιστεύεις ότι θα επιφέρει στη μόδα?
Ήδη έχουν φανεί οι αλλαγές στην παγκόσμια αγορά, στην παγκόσμια οικονομία. Η διάθεση του κόσμου «ευνουχίστηκε» με τον επικείμενο φόβο μιας αρρώστιας. Και μόνο αυτό συγκρατεί τις ανάγκες των ανθρώπων, όχι μόνο των γυναικών. Άρα οι διάφορες εκδηλώσεις, οι διάφορες εκφάνσεις της κοινωνικής ζωής, που απαιτούν να ντυθούμε, υπεραπλουστεύονται. Βάζοντας στο στόχαστρο την ίδια τη ζωή ο κορωνοϊός, θέτει και ο άνθρωπος αλλιώς τις ανάγκες του. Από τη στιγμή που το ρούχο παύει να είναι μόνο ένα πρακτικό κομμάτι υφάσματος το οποίο φοράμε στην καθημερινή μας βάση, αφού η μόδα έχει να κάνει με τη φιλοσοφία μιας ζωής, την ομορφιά, την αισθητική, το φαίνεσθαι -μπορεί να φαίνεται ρηχό αλλά το φαίνεσθαι είναι που κινεί την παγκόσμια μόδα, κανείς δεν έχει ανάγκη τα ρούχα τα οποία προτείνονται, έχει ανάγκη όμως να φανεί μέσα από αυτά – μοιραία, λοιπόν, αλλάζουν και οι ανάγκες του ανθρώπου, οι οποίες κατευθύνονται σε πιο απλά πράγματα, σε μια πιο έντιμη αγορά.

Τι σου αρέσει περισσότερο στη δουλειά σου?
Η ύλη. Μόνο η ύλη μπορεί να σε οδηγήσει σε οποιοδήποτε αποτέλεσμα. Μπορώ να σχεδιάσω μια ολόκληρη συλλογή και να μην ξέρω τι υφάσματα να βάλω? Δεν θα είναι συλλογή. Ενώ πολλές συλλογές μου έχουν ξεκινήσει επειδή έπιασα στο χέρι μου ένα ύφασμα. Η ύλη είναι το πρώτο στοιχείο – είναι σαν να είσαι σεφ και θες να κάνεις γκουρμέ φαγητό χωρίς να έχεις υλικά, θα είναι μόνο μια συνταγή γραμμένη στο χαρτί. Κάπως έτσι είναι και η μόδα. Έχοντας την ύλη στα χέρια μου, το βάρος του υφάσματος, τη σύνθεσή του, το χρώμα του, με καθορίζει σχεδόν στο 70% τι συλλογή θα κάνω, ποια θα είναι η κίνηση της συλλογής, ποιο ύφος θα διαλέξω. Μπορεί μια συλλογή μου να είναι μόνο αέρινα υφάσματα ή μπορεί να είναι πάρα πολύ στυφά και άγρια υφάσματα. Μόνο από την ύλη ξεκινάω, οτιδήποτε άλλο στο χαρτί είναι μόνο δημιουργία για το φαίνεσθαι. Γιατί η μόδα πρέπει να εκπληρώνει κιόλας και τον σκοπό της: πρέπει να είναι μια τεχνική βιώσιμη που αφορά τον άνθρωπο οπότε το υλικό και ο τρόπος που θα φτιαχτεί το ρούχο είναι πάρα πολύ σημαντικά.

Κλείνοντας, ποιο είναι το μότο σου?
Μάθετε να αρέσετε πριν μάθετε να ντύνεστε. Πρώτα αρέσουμε στον εαυτό μας και μετά στους άλλους, γιατί ο καλύτερος σύντροφος που έχουμε είναι ο εαυτός μας.

Τον Μίλτο Μπαμπανίκο ή αλλιώς Miltos Couture μπορείτε να τον ακολουθήσετε στα social Facebook | Instagram | web

MILTOS COUTURE
Irodotou 29, 10673 Athens, GR
+30 2107221072
info@miltoscouture.gr