“Μεγαλώνω… μπορώ να το δεχτώ;”

″Μεγαλώνω… μπορώ να το δεχτώ;″… μια ερώτηση η οποία, αναμφισβήτητα, υπάρχει στο μυαλό κάθε γυναίκας. Η ηλικία, ως γνωστόν, αποτελεί μεγάλο ″εχθρό″ για όλες τις γυναίκες, και ακόμα χειρότερο είναι να ρωτήσεις ποια είναι η ηλικία τους. Το πέρασμα του χρόνου για τη γυναίκα δεν είναι καθόλου ευχάριστο… εν μέρει, δικαιολογημένα θα έλεγα!

 

Δε διαφωνώ ότι όταν βρίσκεσαι στην ηλικία των 20 και 25 χρόνων έχεις μια εντελώς διαφορετική εικόνα για τον εαυτό σου, όχι μόνο για την εξωτερική σου εμφάνιση, αλλά για τη ζωή γενικότερα. Βρίσκεσαι στη φάση που αρχίζεις να γνωρίζεις τον εαυτό σου, να κάνεις σχέδια και όνειρα για το μέλλον και να απολαμβάνεις τις διάφορες ερωτικές σου περιπέτειες. 

 

Ας πάρουμε, όμως, το πέρασμα του χρόνου λίγο διαφορετικά. 

 

Κάθε ηλικία έχει τα δικά της προτερήματα. Το γεγονός ότι μεγαλώνεις, ουσιαστικά, δεν είναι καθόλου αρνητικό! Είσαι ανεξάρτητη, ρυθμίζεις εσύ τι δικές σου υποθέσεις χωρίς να έχεις τον οποιοδήποτε έλεγχο, και μπορείς να υλοποιήσεις πλέον τα όνειρα και τους στόχους σου. Έχεις ″δρομολογήσει″ πλέον τη ζωή σου και τη σχεδιάζεις όπως εσύ θέλεις. Απολαμβάνεις επαγγελματικές επιτυχίες, και αρχίζεις, αν είναι στα σχέδια σου, να φτιάχνεις τη δική σου οικογένεια. Αν, λοιπόν, το σκεφτείς καλύτερα, θα καταλάβεις ότι έχεις πλεονεκτήματα, τα οποία σε μικρότερη ηλικία υπήρχαν αποκλειστικά και μόνο σαν επιθυμίες στη σκέψη σου.

 

Μεγαλώνεις… και λοιπόν;; Η ζωή είναι όμορφη σε όποια ηλικία και αν βρίσκεσαι, φτάνει μόνο να τη βλέπεις εσύ από τη θετική της πλευρά. Κοίτα να την απολαμβάνεις, και να χαίρεσαι το κάθε λεπτό που περνάει κάνοντας πράγματα που σε ευχαριστούν. Κάθε λεπτό στη ζωή μας είναι μοναδικό! Και στη τελική… δεν έχει σημασία οι άλλοι τι λένε. 

 

Είσαι όσο αισθάνεσαι! Αυτό μόνο έχει σημασία!

 

Γράφει η Δήμητρα Μπρούλη