Λέο Μπουσκάλια: «Ν’ Αγαπάμε Ο Ένας Τον Άλλον»

Ο Ιταλός σκηνοθέτης Φεντερίκο Φελίνι έλεγε πως: ” Αν υπήρχε λίγο περισσότερη σιωπή, αν μπορούσαμε όλοι να σιωπήσουμε… ίσως θα μπορούσαμε να καταλάβουμε κάτι…”

Ο Λέο Μπουσκάλια στο βιβλίο του “Ν’ αγαπάμε ο ένας τον άλλο” γράφει:
“Πρόσφατα ανακάλυψα πως ο μέσος ομιλητής μπορεί να προφέρει 125 λέξεις το λεπτό. Ο ακροατής όμως μπορεί να επεξεργαστεί 400-600 λέξεις το λεπτό. Άρα δεν υπάρχουν δικαιολογίες. Η αληθινή ακρόαση έχει να κάνει με την διαθεσή μας να σιωπήσουμε και να ακούσουμε τον άλλο. Να προσπαθήσουμε να τον καταλάβουμε.
Αυτό λέγεται αληθινή ακρόαση. Και στην αληθινή ακρόαση πρέπει να είσαι σιωπηλός και συγκεντρωμένος. Οι παγίδες στην αληθινή ακρόαση εκφράζονται στο στοχαστικό ποίημα ‘Άκου” από έναν ανώνυμο συγγραφέα:

Όταν σου ζητώ να μ’ ακούσεις
κι εσύ αρχίζεις να δίνεις συμβουλές
δεν έκανες αυτό που σου ζήτησα.
Όταν σου ζητώ να μ’ ακούσεις 
κι εσύ αρχίζεις να μου λες γιατί
δε νοιώθω και τόσο ωραία.
Ποδοπατείς τα αισθήματα μου.
Όταν σου ζητώ να μ’ ακούσεις 
και νοιώθεις υποχρεωμένος να κάνεις κάτι 
για να λύσεις τα προβλήματα μου,
δεν με κατάλαβες, όσο κι αν φαίνεται παράξενο.
Ίσως γι’ αυτό η προσευχή
αποδίδει σε μερικούς ανθρώπους
επειδή ο Θεός είναι βουβός και δεν προσφέρει συμβουλές
και δεν προσπαθεί να τακτοποιήσει πράγματα.
Ο Θεός ακούει μόνο κι εμπιστεύεται εσένα
να τα βγάλεις πέρα με τον εαυτό σου.
Γι’ αυτό, σε παρακαλώ,
πρόσεξέ με κι άκουσέ με.
Κι αν θέλεις να μιλήσεις
περίμενε μια στιγμή,
θα ‘ρθει η σειρά σου.
Σου υπόσχομαι να σ’ ακούσω κι εγώ προσεκτικά.

Όπως λέει ο Λέο Μπουσκάλια ” Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν ακούν με πρόθεση να καταλάβουν. Ακούν με πρόθεση να απαντήσουν… Άκου λοιπόν και μπες στο συναίσθημα του άλλου. Μόνο με την σιωπή μπορείς να το καταφέρεις αυτό.. Γιατί πολλές φορές το πιο σημαντικό είναι να ακούς αυτό που δεν λέγεται… “
Όπως λέει και η ποιήτρια Μάριαν Μουρ: ” Το πιο βαθύ συναίσθημα αναδεικνύεται πάντα μέσα από τη σιωπή.. Μας γοητεύουν τα λόγια, αλλά εκεί που συναντιόμαστε είναι στη σιωπή πίσω από αυτά… “

Ο Μανώλης Αναγνωστάκης στο ποίημα του “Θα ‘ρθει μια μέρα” γράφει:

Θα ῾ρθει μια μέρα που δε θα ῾χουμε πια τί να πούμε
Θα καθόμαστε απέναντι και θα κοιταζόμαστε στα μάτια
Ἡ σιωπή μου θα λέει: Πόσο είσαι όμορφη, μα δε
βρίσκω άλλο τρόπο να στο πω..

Ο Όσκαρ Ουάιλντ στο ποίημα του “Η σιωπή του Έρωτα” γράφει:
..η ομορφιά σου μου σφραγίζει τα χείλη και κάνει παράφωνα για μένα τα πιο όμορφα τραγούδια..
.. η τόσο μεγάλη αγάπη κάνει την αγάπη μου βουβή..

Και ο ποιητής μας Νικηφόρος Βρετάκος γράφει:

Ό,τι καλύτερο άκουσα στον κόσμο αυτό δεν ήταν
παρά τα δάκρυα των απλών ανθρώπων κι η σιωπή… 
Ένα μελτέμι που βγαίνει μέσ’ από χρυσά φλάουτα είναι η σιωπή μου.
Η κάθε λέξη της σιωπής μου ανθίζει άγραφα χρώματα
κι είναι στημένα μέσα μου άπειρα ουράνια τόξα
που βρέχουνε χρωματιστές λέξεις μες στη σιωπή μου…

via Μεντα 88fm