Κάνε την αναβλητικότητα να λειτουργήσει με θετικό τρόπο”

Θα πω μια λέξη και πιστεύω ότι θα συνεννοηθούμε:

Αναβλητικότητα – Αναβλητικότητα – Αναβλητικότητα – Αναβλητικότητα

Είμαι σε σεμινάρια και ρωτώ “Πόσοι έχετε μια ιδέα και κάτι θέλετε να κάνετε στην ζωή σας;”. Σηκώνουν σχεδόν όλοι τα χέρια τους. “Πόσοι άνθρωποι την κάνατε;”.. Κανένα χέρι. Γιατί;

Οι περισσότεροι άνθρωποι θέλουν να φλερτάρουν, θέλουν να κάνουν πράγματα στην ζωή τους, να ζωγραφίσουν, να παίξουν, να διασκεδάσουν, να γνωρίσουν, να φλερτάρουν, να επικοινωνήσουν, να δημιουργήσουν, να.. να.. να.. αλλά μόνο ελάχιστοι φέρνουν αποτελέσματα. Γιατί;

Γιατί το 1% των ανθρώπων πετυχαίνει;

Υπάρχουν δύο λόγοι:

Πρώτον γιατί ελάχιστοι ξεκινούν και δεύτερον γιατί ελάχιστοι από τους ελάχιστους που ξεκινούν ολοκληρώνουν.

Άρα λοιπόν αυτό που λέμε ότι το 1% των ανθρώπων πετυχαίνει δεν είναι γιατί στους 100 που θα προσπαθήσουν ο ένας θα πετύχει. Είναι γιατί συνήθως λιγότερο από το 1% θα ξεκινήσει και θα ολοκληρώσει από αυτούς τους ανθρώπους που είχαν μια ιδέα.

Τι είναι όμως αυτό που σταματάει τους ανθρώπους;

“Είμαι αναβλητικός”. Ok.. Και τι είναι αναβλητικότητα;

Τις προάλλες ήμουν με ένα στέλεχος της Εθνικής Ασφαλιστικής και μου λέει “Έχω αναβλητικότητα”. Ok.. Ξέρεις τι αναρωτήθηκα εκείνη την στιγμή;

Αναρωτήθηκα τα παρακάτω:

Αν είσαι αναβλητικός, πραγματικά αναβλητικός, γιατί η αναβλητικότητα σου δεν αναβάλλει τον να αναβάλλεις να κάνεις αυτό που πρέπει να κάνεις;

Γιατί λειτουργεί προς την μία κατεύθυνση και όχι προς την άλλη;

Τελικά μήπως δεν είσαι αναβλητικός;

Μήπως πίσω από την αναβλητικότητα κρύβεται κάτι άλλο;

Μήπως πίσω από την αναβλητικότητα που προφανώς κρύβεται κάτι άλλο βολεύεσαι;

Δεν έχεις λόγους; Δεν έχεις κίνητρα να κάνεις κάτι;

Μήπως θέλεις ασυνείδητα να χειραγωγείς τους άλλους ανθρώπους και να κάνουν αυτό που εσύ βαριέσαι να κάνεις;

Ή κάτι άλλο που ενδεχομένως δεν το έχω σκεφτεί;

Τι σημαίνει λοιπόν πραγματικά αναβλητικότητα;

Μήπως είναι ένα σημάδι ότι κάτι πρέπει να μάθεις για να ξεκινήσεις; Γιατί αν μου έλεγες αυτή την στιγμή πήγαινε οδήγησε ένα αεροπλάνο θα σου έλεγα “Δεν πάω να το κάνω”. Είμαι αναβλητικός; Όχι. Απλά έχω επίγνωση το τι μπορεί να με κρατήσει ζωντανό και τι όχι.

Άρα λοιπόν μήπως είναι ένα σημάδι ότι κάτι πρέπει να μάθεις, κάτι πρέπει να σκεφτείς, κάτι πρέπει να βελτιώσεις, πρέπει να εξελιχθείς για να κάνεις πράγματα;

Και που θέλω να καταλήξω; Πολλές φορές υπάρχουν καταστάσεις στις οποίες βάζουμε μια ταμπέλα και τελικά ο εγκέφαλος δεν ανταποκρίνεται στις καταστάσεις αλλά στην ταμπέλα που εμείς επιλέξαμε να βάλουμε σε αυτή την κατάσταση.

Εάν δεν ήσουν αναβλητικός τι άλλο θα μπορούσες να ήσουν;

Άρα λοιπόν εάν δεν ήσουν αναβλητικός τι άλλο θα μπορούσες να ήσουν; Αν δεν είχες αυτή την συμπεριφορά, να μην κάνεις αυτό που πρέπει να κάνεις αλλά να κάνεις αυτό που θέλεις να κάνεις τι άλλες επιλογές θα είχες να κάνεις; Και μόλις βάλεις αυτές τις επιλογές, τι σε εμποδίζει να τις εφαρμόζεις αυτές τις επιλογές; Και πήγαινε να δουλέψεις αυτό ακριβώς.

Και ξαφνικά θα σου έρθει εκείνη η ιδέα που θα σου αλλάξει την ζωή. Γιατί δεν χρειάζεται να προσπαθείς πολύ. Χρειάζεται να προσπαθείς με τον κατάλληλο τρόπο. Να θυμάσαι λοιπόν ότι οποιοδήποτε συναίσθημα, οποιαδήποτε κατάσταση, δεν είναι ούτε καλό ούτε κακό. Απλώς είναι μια μορφή ενέργειας και τελικά ο τρόπος που εσύ θα το διαχειριστείς θα το διαμορφώσουν σε καλό ή κακό.

Μάθε λοιπόν να διαχειρίζεσαι τις καταστάσεις.. Μάθε να διαχειρίζεσαι τα συναισθήματα σου.. Απομυθοποίησε αυτούς τους “δράκους” του στιλ “Α! Αυτό είναι κακό”, “Είναι θυμός”, “Είναι ενοχές”, “Είναι αναβλητικότητα” κλπ. Γιατί αυτό είναι που δημιουργεί το πρόβλημα και το εμπόδιο.. Ο μύθος. Το τι είναι κάτι, παρά αυτό που είναι από μόνο του.

Μην δημιουργείς φαντάσματα τα οποία δεν υπάρχουν.

Θυμάμαι παλιά, όταν ήμασταν παιδιά, μιλάγαμε και λέγαμε για ένα σπίτι ότι είναι στοιχειωμένο και ότι έχει φαντάσματα και δεν πηγαίναμε μέσα. Ήταν και χειμώνας και φυσούσε και ανοιγόκλειναν τα παράθυρα και λέγαμε “Οοοοο φαντάσματα”. Και δεν πήγαινε κανένας. Γιατί; Γιατί βλέπαμε φαντάσματα.

Μην δημιουργείς φαντάσματα τα οποία δεν υπάρχουν. Γιατί το μυαλό δεν ανταποκρίνεται σε αυτό που ισχύει. Ανταποκρίνεται σε αυτό που του λέω εγώ ότι ισχύει, ότι είναι πραγματικότητα.

Άρα λοιπόν εάν στο τέλος της ημέρας θυμάσαι ότι το μυαλό μας δεν είναι τίποτα άλλο από ένας υπολογιστής που εσύ τον προγραμματίζεις πώς να ανταποκρίνεται σε συγκεκριμένα ερεθίσματα όλη η ζωή σου θα αλλάξει. Γιατί τα πράγματα είναι απλά.

Να θυμάσαι ότι είσαι υπέροχος.. μοναδικός.

Να Αγαπάς τον Εαυτό σου και να Ζεις με Πάθος!