Η Ισορροπία Είναι Το Μυστικό Για Την Βιώση Της Ευτυχίας

Το μέτρο, η ισορροπία, η Σάτβα είναι το ζητούμενο σε κάθε κατάσταση, σε κάθε σχέση. Παν μέτρον Άριστον γνωστό από τους αρχαίους προγόνους μας. Και τελικά είναι το μυστικό για την βίωση της ευτυχίας.

Πως όμως να το κάνει κανείς πράξη; Πως να βρει την ισορροπία κανείς μέσα του αλλά και ως εξωτερική εκδήλωση στη ζωή του, στην προσπάθεια κατάκτησης των στόχων του , στην εργασία του , στις σχέσεις με τους ανθρώπους; Πως θα επιτευχθεί κάτι τέτοιο όταν μετά από την έλλειψη γινόμαστε επιρρεπείς στην υπερβολή και αντιστρόφως προκειμένου να εξουδετερώσουμε την έκφραση της μιας η’ της άλλης πολικότητας;

Θεωρώ πως η πιο δύσκολη επίτευξη της ισορροπίας είναι αυτή που άφορα στις διαπροσωπικές μας σχέσεις. Και αυτό γιατί αφενός εμπλέκονται παραπάνω από ένας άνθρωποι με διαφορετικές ανάγκες ενδεχομένως , διαφορετικό τρόπο αντίδρασης στις καταστάσεις και διαφορετικά πιστεύω. Επιπλέον αυτό που καθιστά δύσκολη μια τέτοια ισορροπία και αρμονία είναι η παγίδα στην οποία συχνά πέφτουμε όταν ερχόμαστε πολύ κοντά με τον άλλον να θεωρούμε αυτομάτως ότι έχουμε εξουσία πάνω του. 

Στις ανθρώπινες σχέσεις η ισορροπία αφορά εκείνη τη χρυσή τομή κατά τη οποία αγγίζουμε την ψυχή του άλλου απαλά, του δείχνουμε ότι νοιαζόμαστε ότι είμαστε δίπλα του, αλλά παράλληλα σεβόμαστε τον προσωπικό του χώρο και δεν τον παραβιάζουμε . Αυτού του είδους σχέσεις είναι σχέσεις γνήσιας αγάπης. Συνήθως οι άνθρωποι είμαστε επιρρεπείς στις πολικότητες . Η’ θα είμαστε πολύ κοντά με κάποιον και μαζί με αυτό θα αξιώνουμε να έχουμε λόγο στις επιλογές του ή αν το Εγώ μας δεν ικανοποιείται με τέτοιου είδους παραβιάσεις καταφεύγουμε στο άλλο άκρο της πλήρους αποξένωσης, αδιαφορίας και τελικά ρήξης της οποίας σχέσης. Και μετά λέμε πως αυτό το κάνουμε για να προστατέψουμε τον Εαυτό μας, για να μη πληγωθούμε ενώ στην πραγματικότητα επιτυγχάνουμε το αντίθετο αφού τον στειρώσουμε από κάθε συναίσθημα και αφήνουμε την ψυχή μας έτσι διψασμένη και σε ακραίες περιπτώσεις τελικά νεκρή. 

Υπάρχει τρόπος λοιπόν και να μοιραστούμε αγνά συναισθήματα και να σεβαστούμε την ιδιωτικότητα του άλλου και να μην πληγώσουμε τον Εαυτό μας.
Εκείνο που χρειάζεται να κάνουμε είναι να βάλουμε μερικές φορές στην άκρη το Εγώ μας το οποίο λειτουργεί ως ο κύριος μοχλός ώθησης μας στα άκρα και ως αποτροπέας της σάτβα δηλαδή της ισορροπίας.