Ημέρα του Πατέρα: Για όλους εκείνους τους ήρωες της ζωής μας… που δεν το έμαθαν ίσως ποτέ.

Να λοιπόν που έφτασε και η ΗΜΕΡΑ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ!!!
Ναι ξέρω δεν έχει τη λάμψη της ημέρας της μητέρας, μια και για εσάς κύριοι το marketing των εταιρειών έχει πάρει χαμπάρι ότι δεν μπορεί να σας εκμεταλλευτεί… ουπς προσγειωθήκαμε.

Δεν θα μιλήσεις είπε ο Πάνος για τους πατέρες/άντρες (νομίζω ότι με μάλωσε κιόλας, γιατί παρά την γνωστή του ευγένεια ούτε καλημέρα δεν μου είπε, αλλά καταλαβαίνω… γράφω τόσο συχνά για τις γυναίκες χωρίς καμία υπενθύμιση λογικό είναι να νιώθει αδικημένος). Όμως οι γυναίκες φίλε μου – και αυτό δεν είναι μυστικό – έχουμε στραμμένα πάντα τα μάτια μας το μυαλό και την καρδιά μας στους άντρες μας. Εσείς είστε η έννοια και ο καημός μας θέλουμε, δεν θέλουμε.

Πριν από λίγο διάβαζα ότι μια φίλη εδώ στο φβ λόγω του δεύτερου παιδιού της αναγκάζεται να σταματήσει να δουλεύει. Μια κρυάδα ένιωσα στην ραχοκαλιά μου και ήμουν έτοιμη να γράψω ΠΡΟΣΕΧΕ. Με έκανε όμως και σκέφτηκα τι να προσέχει; και αυτό που σκέφτηκα δεν μου άρεσε.

Βλέπεις το “πρόσεξε” που ήμουν έτοιμη να της φωνάξω μου θύμισε ότι αυτό σημαίνει ότι φοβάμαι ότι ο άντρας της δεν θα την προστατέψει – ποια είμαι εγώ και που το ξέρω; γιατί το προεξοφλώ;…
Επειδή όμως είμαι αυτή που είμαι λοιπόν θα το αλλάξω το ΠΡΟΣΕΧΕ μου.. και θα πω πρόσεξε να θυμάσαι να τιμάς, να εκτιμάς, να ευγνωμονείς τον συνοδοιπόρο σου στη ζωή και τον εαυτό σου. Να αφήνεσαι στον άντρα εκείνο που αναλαμβάνει τον ρόλο του προστάτη και του κουβαλητή της οικογένειας σου με εμπιστοσύνη και να κοιτάς το δικό σου ρόλο. Πρόσεξε τους φόβους σου και τις ανασφάλειες σου που μπορεί να πριονίσουν την ευτυχία σου. Πρόσεξε να θυμάσαι ότι το έργο σου να μεγαλώνεις τα παιδιά σας είναι τεράστιο και εκπληκτικό και κυρίως αρκετό. Πρόσεξε τέλος να θυμάσαι ότι εκείνος δεν είναι μόνο πατέρας – κουβαλητής – προστάτης, όπως εσύ δεν είσαι μόνο μάνα – φροντιστής – υποστηρικτής, είστε ένας άντρας και μια γυναίκα. Πρόσεξε να θυμάσαι ότι μπορείς να ζητάς, να απαιτείς ακόμα να είναι παρών, αλλά δεν έχεις δικαίωμα να κρίνεις, να κατηγορείς, να υπονομεύεις. Να θυμάσαι γιατί τον διάλεξες… τι σου προσφέρει.. Να θυμάσαι ποια είσαι εσύ για εκείνον.. και γιατί είστε μαζί.

Αυτά και άλλα πολλά θα μπορούσα να πω αλλά δεν μίλησα .. Μιλώ τώρα! Τιμώντας όλους τους άντρες που είναι “μπαμπάδες” .. πολλές φορές χωρίς να ξέρουν πως … μπερδεμένοι μέσα σε έναν ρόλο που οι κανόνες του αλλάζουν τόσο γρήγορα όσο το ανοιγόκλεισμα του ματιού και όμως είναι παρόντες είτε τους το αναγνωρίζουμε είτε όχι. Όλους εκείνους τους ήρωες της ζωής μας… που δεν το έμαθαν ίσως ποτέ.

Χρόνια σας πολλά …

Κάλλη Λάσκαρη