Η Ουκρανή σχεδιάστρια που μετατρέπει την μόδα σε σύμβολο ελπίδας!
Η Svitlana Bevza εγκαταλείπει το Κίεβο, ξεκινά από την αρχή σε μια νέα χώρα και βρίσκει ελπίδα στη μόδα.
Η Bevza είναι η σχεδιάστρια που άφησε πίσω την πατρίδα της το Κίεβο και βρήκε την ελπίδα μέσα από την μόδα, μιλάει για την νέα της ζωή, το brand της και τα καινούργια δεδομένα.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Moda Operandi (@modaoperandi)
Όταν η Ρωσία εισέβαλε στην Ουκρανία τον Φεβρουάριο του τρέχοντος έτους, η Svitlana Bevza είχε μόλις επιστρέψει στο Κίεβο από την παρουσίαση της ομώνυμης συλλογής της στην Εβδομάδα Μόδας της Νέας Υόρκης. Με τον τρόπο αυτό ξεκίνησε η οδύσσεια για την σχεδιάστρια η οποία είδε την οικογένεια της να γίνεται πρόσφυγας πρώτα στην Τσεχία και έπειτα στην Πορτογαλία. Επτά μήνες αργότερα, η Bevza επιστρέφει στη Νέα Υόρκη για το σόου της για την άνοιξη του 2023. Σε συνέντευξη που παραχώρησε στο Harpers Bazaar, μίλησε για την εμπειρία της στο σχεδιασμό κατά τη διάρκεια ενός πολέμου, μακριά από το σπίτι της.
Η ίδια παραδέχτηκε ότι την εβδομάδα που η Ρωσία εισέβαλλε στην Ουκρανία, εκείνη και τα παιδιά της αρχικά μετατράπηκαν σε πρόσφυγες στην Τσεχία και λίγο αργότερα στην Πορτογαλία. Αυτές δεν ήταν οι μόνες ανησυχίες της όμως αφού δεν γνώριζε αν θα μπορούσε να συνεχίσει να δουλεύει πάνω στο brand της εφόσον στην Ουκρανία όλα είχαν μπλοκαριστεί . «Δεν είχαμε καν πρόσβαση στην αποθήκη μας και φοβόμασταν να πάμε στη δουλειά. Βρήκα έναν Πορτογάλο πράκτορα που με βοήθησε να βρω κάποια σωστά εργοστάσια.» αναφέρει. Παρ’ όλα αυτά η ομάδα της είχε τις αμφιβολίες της, αφού πολλά από αυτά τα άτομα δεν ήταν έτοιμα να αφήσουν την χώρα τους, από την οποία μάλιστα οι περισσότεροι δεν είχαν φύγει ποτέ στο παρελθόν, και να κάνουν μια νέα αρχή σε μια νέα χώρα. Ο φόβος κυριαρχούσε. Η ίδια όμως αναφέρει ότι στο τέλος αποφασίστηκε από κοινού να ανοίξει ξανά τόσο το ατελιέ όσο και οι αποθήκες στο Κίεβο, εφόσον τα πράγματα έχουν ηρεμήσει αρκετά και η κατάσταση είναι πιο ασφαλής συγκριτικά με τους προηγούμενους μήνες.
Αρκετοί ήταν οι πελάτες οι οποίοι στήριξαν το brand όλη αυτήν την περίοδο, χωρίς να ακυρώσουν τις παραγγελίες τους, καθώς προτίμησαν να τις παραλάβουν όποτε ήταν δυνατό. Η σχεδιάστρια μεταξύ άλλων αναφέρει, ότι επισκέπτεται το Κίεβο μόνο για να δει τον άντρα της ο οποίος υπηρετεί την πατρίδα, καθώς και για το brand της, ενώ αρνείται να επιστρέψει μόνιμα πριν τελειώσει ο πόλεμος, κυρίως λόγω των παιδιών της. «Είναι σαν να έρχομαι στο Κίεβο και όλα φαίνονται ίδια. Συναντώ την ομάδα μου στο γραφείο και χαιρόμαστε που βλέπουμε ο ένας τον άλλον, κάνοντας ένα μικρό πάρτι. Και μετά πάω στο μπαλκόνι και, πάλι, αυτός ο συναγερμός αεροπορικής επιδρομής. Δεν ξέρω πώς να το πω – είναι εξαιρετικά καταθλιπτικό. Πριν από τον πόλεμο, ζούσαμε τη ζωή μας. Όλα ήταν μια χαρά. Δεν σχεδίαζα να μεταναστεύσω κάπου.»
Τώρα πλέον δουλεύει από απόσταση το οποίο ενώ στην αρχή φαινόταν δύσκολο, έχοντας την κατάλληλη ομάδα από πίσω τελικά δούλεψε με τον καλύτερο τρόπο. Η ίδια στέλνει ορισμένα σκίτσα στα άτομα που υπάρχουν στο ατελιέ της στην Ουκρανία, έπειτα συναρμολογούν τα κοσμήματα διαδικτυακά και κάνουν τις απαραίτητες διορθώσεις. Πρόκειται για μια ομάδα που δουλεύει αρκετό καιρό δίπλα στην σχεδιάστρια και γνωρίζει την αισθητική και τις απαιτήσεις της πολύ καλά , κάτι που και εκείνη δεν αρνείται . Όσον αφορά την έμπνευση για την συλλογή Άνοιξη 2023 απάντησε: «Είναι προφανές ότι το θέμα είναι γύρω από την Ουκρανία. Το βασικό μοτίβο είναι το στάχυ σιταριού, το οποίο αποτελεί την υπογραφή της Bevza εδώ και αρκετό καιρό. Φτιάχνουμε αυτά τα περιδέραια με στάχυ από επιχρυσωμένο ορείχαλκο και ασήμι. Είναι το κύριο σύμβολο της ουκρανικής εύφορης γης, επειδή η Ουκρανία είναι ένας από τους μεγαλύτερους παραγωγούς σιταριού στον κόσμο. Ζούσα στα προάστια του Κιέβου και κάθε μέρα οδηγούσα μέσα από τα χωράφια με σιτάρι πηγαίνοντας στη δουλειά. Είναι παντού. Και τώρα πολλά από αυτά καίγονται, και έχουν καταστραφεί προκαλώντας μεγάλη κρίση σε πολλές χώρες. Αυτά τα στάχυα έχουν πραγματικά μια ομορφιά και αισθητική, και αναφέρομαι στη γη μας ως κάτι εύφορο και κάτι που δίνει ζωή. Σαν γυναίκα δίνει ζωή. Για μένα, λοιπόν, το στάχυ είναι αυτό για το οποίο παλεύουμε». Στην συνέντευξη της παραδέχτηκε ότι παρ’ όλο που η κατάσταση συνεχίζει να είναι εξαιρετικά δύσκολη, και η ίδια πολλές φορές νιώθει μπλοκαρισμένη, αυτό δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση παραίτηση. Αντίθετα σημαίνει ότι είμαστε δυνατοί και προχωράμε. Όπως ακριβώς και η Ουκρανία.
Δείτε όλη την συλλογή της στο www.benza.com