Η Audrey Hepburn ήταν και παραμένει μύθος.

Το Αμερικάνικο Ινστιτούτο κινηματογράφου την κατέταξε Τρίτη στην λίστα των μεγαλύτερων γυναικών σταρ όλων των εποχών και είναι από τις πολύ λίγες ηθοποιούς που έχει κερδίσει όλα τα μεγάλα βραβεία στον 20ο αιώνα.

Η Audrey Hepburn γεννήθηκε σαν Audrey Kathleen Ruston στο Βέλγιο από πατέρα Ιρλανδό τραπεζίτη και μητέρα μια πρώην Βαρόνη, την Ella van Heemstra, μια Ολλανδέζα αριστοκράτισσα που ήταν κόρη ενός πρώην κυβερνήτη της Ολλανδικής Γουιάνα. Ταυρίνα με τα όλα της (4 Μαΐου 1929) έζησε ταραχώδη παιδική ηλικία –όπως ανέφερε η ίδια αυτή η περίοδος ήταν η πιο τραυματική της ζωής της- μια και ο πατέρας της ήταν οπαδός του Χίτλερ και μέλος της φασιστικής οργάνωσης της Μεγάλης Βρετανίας. Οι γονείς της χώρισαν, η Audrey ακολούθησε την μητέρα της, η οποία την έγραψε στο Ωδείο του Άρνεμ για να σπουδάσει χορό, όπου εξελίχθηκε σε πολύ καλή μπαλαρίνα. Μυστικά χόρευε σε συγκεντρώσεις για να μαζέψει χρήματα για την ολλανδική αντίσταση.

Η περίοδος της Γερμανικής κατοχής, η πείνα και το κρύο της χάραξαν την παιδική και εφηβική ηλικία.

Το ξεκίνημα της

Το 1948 μετά τον πόλεμο έφυγε από την Ολλανδία για το Λονδίνο όπου παρακολούθησε μαθήματα μπαλέτου με την Marie Rambert, η οποία της επεσήμανε ότι εξαιτίας του ύψους της και της κακής διατροφής της κατά τη διάρκεια του πολέμου δεν θα κατάφερνε να γίνει πρίμα μπαλαρίνα. Έτσι αποφάσισα να τα παρατήσει και να γίνει ηθοποιός. Ξεκίνησε να παίζει μικρούς ρόλους σε θεατρικές παραστάσεις και σε ταινίες, μέχρι που την πρόσεξαν και της ανέθεσαν τον πρωταγωνιστικό ρόλο στο μιούζικαλ Gigi, στο Broadway. Αποτέλεσμα, κέρδισε ένα Βραβείο Theatre World για το ντεμπούτο της που παιζόταν με επιτυχία για έξι μήνες.

Στον κινηματογράφο η πρώτη της, ας πούμε σημαντική ταινία, ήταν το Secret People όπου και υποδύθηκε μια σπουδαία μπαλαρίνα. Όπως ήταν φυσικό η Hepburn έκανε η ίδια όλα τα χορευτικά που απαιτούνταν. Και ο πρώτος της πρωταγωνιστικός ρόλος ήταν μαζί με τον Gregory Peck στην ταινία Roman Holiday. Οι παραγωγοί αρχικά ήθελαν την Elizabeth Taylor για το ρόλο, αλλά ο σκηνοθέτης William Wyler εντυπωσιάστηκε τόσο με το δοκιμαστικό της, που επέμενε και τελικά την επέλεξε για τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Ο Γουάιλερ είπε:

«Είχε όλα όσα έψαχνα: γοητεία, αθωότητα και ταλέντο. Ήταν επίσης πολύ αστεία. Ήταν απολύτως μαγευτική, και είπαμε, “Αυτό είναι το κορίτσι!”»

Με τον Γκρέγκορι Πεκ στην ταινία «Διακοπές στην Ρώμη» (Roman Holiday)” το 1953.

Με το πολυπόθητο αγαλματάκι για την ερμηνεία της στο Roman Holiday, σε ηλικία 24 χρόνων.

Όταν έλαμψε το αστέρι της

Μετά το «Διακοπές στη Ρώμη» όλοι οι σκηνοθέτες αλλά και οι μεγάλοι πρωταγωνιστές την ήθελαν στις ταινίες τους. Ήταν το νέο κορίτσι, με το μεγάλο ταλέντο και το μοναδικό στιλ. Έτσι στα μέσα της δεκαετίας του ’50, η Hepburn δεν ήταν απλά μια από τις μεγαλύτερες σταρ του κινηματογράφου, αλλά και πρότυπο κομψότητας. Η αίσθηση της κομψότητας που διέθετε θαυμάστηκε και αποτέλεσε αντικείμενο μίμησης από εκατομμύρια γυναίκες.

Από το 1967 και μετά, έπειτα από δεκαπέντε ιδιαίτερα επιτυχημένα χρόνια στον κινηματογράφο, η Hepburn έπαιζε μόνο περιστασιακά. Μετά το διαζύγιό της από τον Μέλ Φέρρερ παντρεύτηκε τον Ιταλό ψυχίατρο Dr. Andrea Dotti και απέκτησε ένα δεύτερο γιο μετά από μια δύσκολη εγκυμοσύνη που απαίτησε σχεδόν συνεχή παραμονή στο κρεβάτι. Μετά το χωρισμό της με τον Ντόττι, επέστρεψε στα κινηματογραφικά πλατό, συμπρωταγωνιστώντας με τον Sean Connery στην ταινία εποχής «Το Ρόδο και το Βέλος» (Robin and Marian).

H Audrey Hepburn το 1960 με τον σύζυγο της, τον διάσημο ηθοποιό Mel Ferrer και τον γιο τους Sean και δεξιά με τον δεύτερο γιο της Luca Dotti, στο Beverly Hills, το 1985.

Η τελευταία εμφάνιση της, ήταν ένα πέρασμα, στην ταινία του Steven Spielberg «Always» το 1988. Τους τελευταίους μήνες της ζωής της, η Hepburn ολοκλήρωσε δύο project: παρουσίασε ένα ντοκιμαντέρ με τίτλο «Gardens of the World with Audrey Hepburn», που έκανε πρεμιέρα στο κανάλι PBS τη μέρα του θανάτου της, και ηχογράφησε ένα άλμπουμ αφήγησης, το «Audrey Hepburn’s Enchanted Tales», με αναγνώσεις κλασικών ιστοριών για παιδιά, με το οποίο κέρδισε μετά θάνατο, το βραβείο Grammy για το Καλύτερο Αφηγηματικό Άλμπουμ για Παιδιά.

Σαν πρέσβειρα Καλής Θελήσεως της UNICEF ταξίδεψε στην Αιθιοπία, στην Τουρκία, στην Βενεζουέλα, το Εκουαδόρ, την Ονδούρα, το Ελ Σαλβαδόρ, την Γουατεμάλα, το Μπαγκλαντές, το Βιετνάμ, την Σομαλία για να παρασύρει μαζί της όλα τα ΜΜΕ και να αναδείξει τα προβλήματα σίτισης και επιμόρφωσης των παιδιών.

Όταν έφτασε το τέλος

Το 1992 όταν επέστρεψε στην Ελβετία μετά το ταξίδι της στη Σομαλία, άρχισε να νιώθει πόνους στην υπογάστρια περιοχή. Πήγε σε ειδικούς αλλά τα αποτελέσματα των εξετάσεων δεν ήταν ξεκάθαρα. Οπότε αποφάσισε να κάνει εξετάσεις κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού στο Λος Άντζελες τον Οκτώβρη. Την 1η Νοεμβρίου οι γιατροί έκαναν λαπαροσκοπική επέμβαση και ανακάλυψαν καρκίνο. Είχε αναπτυχθεί αργά με το πέρασμα πολλών ετών, και κάνοντας μετάσταση δεν προξένησε όγκο. Οι γιατροί την εγχείρησαν και της έκαναν χημειοθεραπεία. Τα φάρμακα δεν ήταν αρκετά για να κάνουν τον πόνο να εξαφανιστεί, οπότε έκανε δεύτερη επέμβαση. Μετά από μια ώρα, ο γιατρός διέγνωσε πως ο καρκίνος είχε εξαπλωθεί πάρα πολύ για να μπορέσει να αφαιρεθεί. Πέθανε 20 Ιανουαρίου του 1993 σε ηλικία 63 ετών.

Η Audrey Hepburn μέχρι σήμερα θεωρείται πρότυπο ομορφιάς και κομψότητας. Συχνά την αποκαλούσαν μια από τις ομορφότερες γυναίκες όλων των εποχών.

“Αν είναι να παντρευτώ, θέλω να είμαι πολύ παντρεμένη.”

Το «μικρό μαύρο φόρεμα» από την ταινία «Breakfast at Tiffany’s», σχεδιασμένο από τον Givenchy, πουλήθηκε σε πλειστηριασμό του Οίκου Christie’s για £467,200, εφτά φορές πάνω από την αρχική του τιμή. Αυτή είναι η μεγαλύτερη τιμή που έχει ποτέ δοθεί για φόρεμα από ταινία. Τα έσοδα πήγαν σε φιλανθρωπικό ίδρυμα που βοηθά μη προνομιούχα παιδιά στην Ινδία.

Δεξιά με τον George Peppard στο Breakfast at Tiffany’s (1961), και αριστερά με τον Cary Grant στην ταινία “Charade“ (1963).

Με τον Peter O’ Toole στην ταινία “Πως να κλέψετε ένα εκατομμύριο δολάρια”

Στην ταινία Sabrina (1954), δεν ήξερε ποιον να διαλέξει. Τον William Holden (αριστερά) ή τον Humphrey Bogart;

Η Audrey Hepburn ντυμένη με Valentino για την Ιταλική Vogue (1969).

Ήταν καλλονή και υπέρ-κομψή σε όλες τις ηλικίες.

Όλα τα μεγάλα περιοδικά την ήθελαν στο εξώφυλλο τους

—————————————-

Δείτε πιο πάνω τι θαύματα γίνονται με την τεχνολογία. Ξαναζωντάνεψαν την Audrey Hepburn για μια διαφήμιση.