Η χαρά των αληθινών στιγμών
Πόσο σημαντική είναι αυτό το διάστημα και η πιο μικρή σταγόνα χαράς που μπορούμε να γευτούμε!
Σχεδόν πολύτιμη, θα έλεγα. Πολλές φορές την αναζητούμε σχεδόν απεγνωσμένα, για να μπορέσουμε να ξεφύγουμε από τις μαύρες σκέψεις που μας κατακλύζουν.
Φαντάζομαι βέβαια , πως όλοι μας ψάχνουμε διεξόδους για να νιώσουμε αυτή την δύναμη της χαρούμενης ζωής μέσα μας. Ο καθένας μας ανάλογα με τις εμπειρίες και τα βιώματα του μέχρι σήμερα, αντιδράει σε αυτή την αλλόκοτη κατάσταση που όλοι μαζί ζούμε τον τελευταίο χρόνο.
Το πιο σημαντικό όμως, είναι να μπορέσουμε να ανοίξουμε τα μάτια μας προς την χαρά, να μπορέσουμε να την δούμε στα πρόσωπα των αγαπημένων μας ανθρώπων, στην ομορφιά της φύσης , που πραγματικά είναι η μόνη που συνεχίζει ακάθεκτη την πορεία της προς την άνοιξη, με τα μικρά πράσινα βλαστάρια να ξεπηδούν από τα κλαδιά των δέντρων, λίγο φοβισμένα ακόμα από το κρύο αλλά πολύ τολμηρά, λόγω της νιότης τους, να μυρίσουμε τις θεραπευτικές μυρωδιές των δέντρων και των λουλουδιών, να αφεθούμε στο πέταγμα των πουλιών που φαίνονται τόσο ανέμελα, να νιώσουμε την δύναμη της θάλασσας που μοιάζει να μην φοβάται τίποτα και να «χαθούμε» μαζί με τα σύννεφα του φωτεινού ουρανού, που ταξιδεύουν για να φτάσουν στον τελικό τους σκοπό: να ποτίσουν τη γη ώστε να την βοηθήσουν να αναγεννηθεί.
Ακριβώς όπως εμείς θέλουμε να αναγεννηθούμε, ώστε να μπορέσουμε να αναπνεύσουμε ελεύθεροι και να γευτούμε χαμογελώντας όλα όσα μας προσφέρει τόσο απλόχερα η ζωή, αλλά κάποιες φορές δυσκολευόμαστε να τα δούμε.