Η Μεγάλη Πύλη και τα δυο άκρα της ενέργειας

Γράφει η Βίκυ Σταματελοπούλου

Θα σε πάω να δεις τα δυο άκρα της ενέργειας…
Το ένα άκρο αποτελείται από την αρχική μορφή του φωτός, χωρίς καμία αλλοίωση. Έτσι όπως ακτινοβολεί από την πηγή, αγνό και καθάριο φως.
Το άλλο άκρο είναι το σκοτάδι, εκεί που επικρατεί η πλάνη και ο φόβος…

Θα σε πάω μικρή μου Ανεθαλ στην Μεγάλη Πύλη και θα σταθείς απέναντι της.
Αυτό που θέλω είναι να παρατηρήσεις τα συναισθήματα που σου δημιουργεί η μια πλευρά του φωτός και η άλλη πλευρά του σκοταδιού.
Να παρατηρήσεις τους κραδασμούς που δημιουργούνται ανάμεσα σε αυτές τις δυο πλευρές.
Μην βιαστείς…
Μείνε εκεί κ παρατήρησε, απλά παρατήρησε ….

Η Ανεθαλ άκουσε τα λόγια της δασκάλας της, στάθηκε απέναντι από την Μεγάλη Πύλη.
Καθώς παρατηρούσε άρχισε στο ηλιακό της πλέγμα να ξεπροβάλουν πολλά συναισθήματα.
Υπήρξε ένας διαχωρισμός μεταξύ των ανασταλτικών και των θετικών συναισθημάτων της.
Να μάχεται το ένα με το άλλο για το ποιο θα επικρατήσει…
Μέσα από το τρίτο της μάτι ξεπρόβαλαν εικόνες από την δράση της μίας και της άλλης πλευράς.
Βία, πλάνη, φόβος, πόνος στην πλευρά του σκοταδιού …
Αγάπη, ενσυναισθηση , γαλήνη , ολοκλήρωση στην πλευρά του φωτός ….

Η δασκάλα της μικρής την πλησίασε, της κράτησε το χέρι και με ηρεμία την έβγαλε από αυτό το πεδίο.

Και καθώς επανήλθε η Ανεθαλ από αυτή την αναδρομή που έκανε, τρομαγμένη από αυτά που είδε και ένιωσε, ρώτησε την δασκάλα της για ποιον λόγο επιτρέπουν να γίνονται τέτοια περιστατικά σε εκείνο το μέρος και για ποιον λόγο γινόταν αυτή η μάχη μέσα της…
Τότε η δασκάλα της την κοίταξε και της είπε:

Γλυκό μου κορίτσι αυτό που είδες και ένιωσες έχουν άμεση σύνδεση.
Όταν ο καθένας μας δουλέψει και διαχειριστεί το ανασταλτικό κομμάτι του και ενισχύσει αυτό που πραγματικά είναι ( ενέργεια φωτός ) χωρίς να το πολεμάει ή να το τακτοποιεί σε κουτάκια μέσα του καλά κλειδωμένα, όταν κατανοήσουμε ότι κάθε ζωή που υπάρχει εδώ κάτω είναι εξίσου σημαντική με την δίκη μας, όταν ανοίξουμε τα μάτια μας και δούμε πέρα από τις δικές μας ανάγκες, τότε θα έρθει και θα εδραιωθεί το κομμάτι της ενσυναίσθησης και της αλληλεγγύης.

Κανένας δεν μπορεί να αλλάξει μόνος του αυτό που συμβαίνει εδώ κάτω.
Ο καθένας πρέπει πρώτα να βρει την γαλήνη μέσα του και ύστερα όλοι μαζί να αλλάξουμε αυτές τις ενέργειες που έχουν ριζώσει σε αυτόν τον τόπο όπου συμβαίνουν τα πιο σαθρά περιστατικά.
Το σκοτάδι δεν θα σταματήσει να υπάρχει διότι έχει και αυτό τον ρόλο του…
Αυτό που μπορεί όμως να αλλάξει είναι ο τρόπος που το αντιμετωπίζουμε…
Έτσι όπως τα αστέρια λάμπουν στο σκοτάδι…
Έτσι και το φως της ψυχής μας μπορεί να φωτίσει και να αντιμετωπίσει ότι πιο σκοτεινό συμβαίνει εδώ κάτω…
Σκεπτική η Ανεθαλ έστρεψε το βλέμμα της στον ουρανό παρατηρώντας τον ξάστερο ουρανό…

Ακολουθήστε την Βίκυ Σταματελοπούλου στο facebook