Η Αυγούστα Θεοδούλου σχεδιάζει με έμπνευση το συναίσθημα και σεβασμό στον άνθρωπο και το  περιβάλλον

Πρωτοείδα δουλειά της Κύπριας σχεδιάστριας Αυγούστας Θεοδούλου στο Athens Xclusive Designer’s Week το 2017, όπου και βραβεύτηκε με το “Best New Designer Award” για τη συλλογή της “DAEDALEA”. Εκεί ήταν και η πρώτη γνωριμία της με το ελληνικό κοινό, αφού έχει μόνιμη έδρα το Παρίσι, ενώ το 2018 στην ίδια διοργάνωση είχα τη χαρά να παρακολουθήσω την παρουσίαση και της δεύτερης συλλογής της «BODIES OUT OF FRAMES”. Ο συνδυασμός υφασμάτων από φυσικά υλικά, όπως 100% οργανικό βαμβάκι και μετάξι, με χειροποίητες τεχνικές, όπως το macramé και το βελονάκι χαρακτηρίζουν τις δημιουργίες της και τις καθιστούν ξεχωριστές. Το αισθητικό αποτέλεσμα που παρουσιάζει στα ρούχα και τα αξεσουάρ της και η δυναμική της πορεία στο χώρο της μόδας με έκαναν να θελήσω να μάθω περισσότερα για το brand της, οπότε και δε δίστασα να επικοινωνήσω μαζί της με σκοπό μια συνέντευξη, πρόταση στην οποία  ανταποκρίθηκε θετικά. Μας μίλησε για όλα όσα κάνει αυτή τη περίοδο, για τα μελλοντικά της σχέδια και μας έδωσε και τις απαραίτητες συμβουλές της!

Πότε και πως άρχισες να ασχολείσαι με τη μόδα;

Μια πρώτη σκέψη να ασχοληθώ σοβαρά με τη μόδα είχα το 2005, αμέσως μετά την ολοκλήρωση των σπουδών μου στη σχολή Πληροφορικής Ιωαννίνων. Ήταν λίγο πριν αποφασίσω τι θα έκανα στη συνέχεια. Όσο περίεργο και αν ακούγεται, είχα ένα δίλημμα αν θα έπρεπε να κάνω μεταπτυχιακό στην Πληροφορική ή αν θα σπούδαζα κάτι σχετικό με τη μόδα. Φυσικά δεν το πολυσυζήτησα με κανέναν τότε, μόνο θυμάμαι να το κουβεντιάζω με τον φίλο μου που δεν το πήρε και πολύ στα σοβαρά και καταλήξαμε ότι η στροφή στη μόδα θα ήταν κάπως… ουτοπική. Τελικά έκανα το μεταπτυχιακό και εργαζόμουνα παράλληλα σαν καθηγήτρια Πληροφορικής. Εκείνη την περίοδο, πάντως, είχα αρχίσει να πειραματίζομαι με διάφορες τεχνικές και διαπίστωνα όλο και περισσότερο ότι η διαδικασία της δημιουργίας με συνέπαιρνε έντονα. Έφτιαχνα χειροποίητα κοσμήματα τα οποία διέθετα και τα χρήματα τα επένδυα σε υλικά για να πειραματίζομαι συνεχώς με νέες τεχνικές. Μόλις ικανοποιόμουν από το αποτέλεσμα της μιας, προχωρούσα στην επόμενη.

Αυτό που επανέφερε το δίλημμα ήταν ότι λόγω της δουλειάς του συζύγου μου αποφασίσαμε να εγκατασταθούμε στο Παρίσι το 2013. Το είδα σαν “κάλεσμα” να κάνω πραγματικότητα αυτό που μέχρι τότε θεωρούσα ουτοπικό, να ασχοληθώ με τη μόδα.

Θυμάσαι το πρώτο ρούχο που έφτιαξες; 

Το πρώτο μου ρούχο… δύσκολο να θυμηθώ. Νομίζω ότι ήταν ένα πλεκτό φόρεμα με βελονάκι για την κούκλα μου όταν ήμουν περίπου 9 χρονών! Με βοήθησε μια καλοσυνάτη γιαγιά που έμενε τότε στη γειτονιά μου. Αυτή με έμαθε βελονάκι. Το πρώτο μου όμως κανονικό ρούχο, σαν ιδέα και σαν δημιουργία το οποίο και καθόρισε και την πορεία που ακολούθησα, ήταν ένα φόρεμα μακραμέ στο πρώτο έτος των σπουδών μου στη σχολή μόδας IFA Paris. Σε ένα τρίωρο μάθημα δόθηκαν τυχαία σε όλους τους φοιτητές από ένα αφηρημένο σχέδιο σε χαρτί και έπρεπε να κάνουμε ένα φόρεμα που να του μοιάζει. Το πρότζεκτ θα ολοκληρωνόταν σε δύο 3ωρα μαθήματα. Το έκανα σε 2 ώρες ενώ οι υπόλοιποι ήταν ακόμη στο στάδιο της σύλληψης της ιδέας για το αντίστοιχο δικό τους σχέδιο. Ένιωθα πραγματικά να είμαι σε δημιουργική έκσταση. Θυμάμαι ότι όσοι πέρναγαν από το διάδρομο, καθηγητές, σπουδαστές, ακόμα και οι καθαρίστριες, με έβλεπαν από το τζάμι της αίθουσας και έμπαιναν μέσα με επιφωνήματα θαυμασμού για αυτό που έφτιαχνα. Εκείνη ήταν και η στιγμή που κατάλαβα ότι η ικανοποίηση που εισέπραττα, τόσο από μια ιδέα μου που έπαιρνε μορφή όσο και από την εκτίμηση των υπολοίπων για τη δουλειά μου, ήταν ανεπανάληπτη.

Από πού εμπνέεσαι;

Εμπνέομαι από τα πάντα. Από ένα κείμενο, μια έκθεση φωτογραφίας, μια έκθεση ζωγραφικής, την αρχιτεκτονική, τη φύση. Θα μπορούσα όμως να πω ότι όλα αυτά δεν αποτελούν την έμπνευση την ίδια, αλλά δημιουργούν ένα συναίσθημα το οποίο τελικά θα με εμπνεύσει. Το συναίσθημα παρουσιάζεται όταν κάτι έχει καταφέρει να σε αγγίξει και εσύ το παίρνεις για να οδηγηθείς κάπου παραπέρα και να του δώσεις άλλη διάσταση. Χωρίς συναίσθημα είναι σαν να έχω μπροστά μου ένα κενό που δεν με πάει πουθενά. Οπότε θα έλεγα ότι η βασική πηγή έμπνευσής μου είναι το συναίσθημα. Επίσης, η εναλλαγή των συναισθημάτων κατά τη δημιουργική διαδικασία (π.χ. ικανοποίηση, στρες, απογοήτευση) τροφοδοτεί την έμπνευση. Ακόμα και η απλή καθημερινή αλληλεπίδραση με τους ανθρώπους γύρω μου με εμπνέει και με επηρεάζει επίσης πολύ και στη δουλειά μου.

Ποια υλικά σε εμπνέουν και σου αρέσει να χρησιμοποιείς;

Όταν δημιουργώ μου αρέσει να χρησιμοποιώ οποιοδήποτε υλικό χωρίς περιορισμό. Αυτό μου ανοίγει τον ορίζοντα της φαντασίας. Παρ’ όλα αυτά, όταν πρόκειται για ρούχο, υπάρχουν δικαιολογημένα κάποιοι περιορισμοί γιατί πρέπει να είναι λειτουργικό, εκλεπτυσμένο και να φτιάχνεται από υλικά που είναι ποιοτικά και βιώσιμα. Για μένα, τα φυσικά υλικά είναι αυτά που έχουν ακριβώς αυτά τα χαρακτηριστικά. Σε αυτά τα υλικά πρέπει να στοχεύσει η βιομηχανία της μόδας και η τεχνολογία γύρω από αυτή, ώστε να προτείνουν λύσεις για να παράγονται με μικρότερο αποτύπωμα στο περιβάλλον. Χαίρομαι που πολλοί σχεδιαστές κάνουν πλέον μεγάλα βήματα προς αυτήν την κατεύθυνση.

Εγώ χρησιμοποιώ ως επι το πλείστον φυσικά και οργανικά υφάσματα όπως το μάλλινο, το μεταξωτό, το λινό, οργανικό βαμβάκι και άλλα. Θα χρησιμοποιούσα συνθετικό ύφασμα μόνο αν μια κατασκευή το επέβαλλε και δεν μπορούσα να κάνω διαφορετικά.

Τα τελευταία χρόνια στη βιομηχανία της μόδας χρησιμοποιούνταν ως επί το πλείστον συνθετικά υφάσματα και το 70% αυτών ήταν ο πολυεστέρας. Λόγω της χαμηλής τους τιμής αλλά και της χαμηλής ποιότητάς τους οδηγηθήκαμε σε υπερκατανάλωση και σπατάλη: πολλά ρούχα αλλά… “μιας χρήσης”. Η παραγωγή συνθετικών υφασμάτων απαιτεί χημική επεξεργασία η οποία είναι σημαντικά επιβλαβής για το περιβάλλον. Πέραν της διαδικασίας παραγωγής, ακόμη και όταν πλένουμε συνθετικά ρούχα στο πλυντήριο απελευθερώνονται πολλά επιβλαβή σωματίδια στον υδροφόρο ορίζοντα και τελικά τη θάλασσα (π.χ. μικροπλαστικά). Σήμερα όλο και μεγαλύτερος ντόρος δημιουργείται για τον τεράστιο βαθμό που η βιομηχανία της μόδας συνέβαλε στη μόλυνση του περιβάλλοντος με τη μαζική παραγωγή και τα συνθετικά υφάσματα.

Ήδη νέες αλλά και γνωστές μεγάλες εταιρίες κάνουν συνεχή αναφορά σε πιο βιώσιμες λύσεις. Ακόμα και η πανδημία Covid-19 έχει αναγκάσει τη βιομηχανία να αναπροσαρμοστεί.

Η μόδα αλλάζει και επικρατεί μια τάση που λαμβάνει περισσότερο υπόψη της το περιβάλλον.

Αυτό είναι θετικό γιατί δείχνει ότι και το κοινό ευαισθητοποιείται και αναζητεί πληροφορίες για το πόσο προσπαθεί κάθε εταιρία να μειώσει το αποτύπωμα της παραγωγής της.

Ποιους σχεδιαστές έχεις για πρότυπο σου; 

Θαυμάζω αρκετούς σχεδιαστές για τη δουλειά τους, τον καθένα για διαφορετικούς λόγους, άσχετα αν το ύφος τους ταιριάζει ή όχι με το δικό μου. Όλοι αυτοί που θαυμάζω έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό: είναι πρωτοπόροι σε αυτό που επιλέγουν να κάνουν και αποτελούν πηγή έμπνευσης για τον κόσμο και για διάφορους καλλιτέχνες.

Θα έλεγα όμως ότι θαυμάζω ιδιαίτερα τον σχεδιαστή Azzedine Alaïa, κυρίως για τον τρόπο που δούλευε. Έκανε επιδείξεις μόδας μόνο όταν έκρινε ότι είχε κάτι να δείξει, στο δικό του χρονικό πλαίσιο αψηφώντας τους τρελούς ρυθμούς της μόδας. Έκανε αυτό που ένιωθε χωρίς να καθοδηγείται από τους κανόνες του μάρκετινκ ή τη βιομηχανία και κατάφερε, μέσα από ένα πολύ μικρό ατελιέ που διατηρούσε για 20 χρόνια, όχι μόνο να ξεχωρίσει αλλά και να ντύσει διάφορους επώνυμους όπως οι Greda Garbo, Tina Turner, Gracy Jones, κ.α.

Επιλέγω και εγώ να κάνω αυτό που νιώθω, παρουσιάζω μια συλλογή όταν έχω κάτι να δείξω και όχι 2-3 φορές τον χρόνο αναγκαστικά. Επιλέγω να διαθέτω μόνο συγκεκριμένα προϊόντα και σε συγκεκριμένες ποσότητες. Θέλω να μπορώ να προτείνω στο κοινό αυτή τη σεζόν ένα χαρακτηριστικό παντελόνι, και την επομένη να μπορώ να το ξαναπροτείνω μαζί με κάποια επιπλέον κομμάτια που θα εμπνέονται επίσης από αυτό. Αυτό θεωρώ ότι κάνει αυτόματα ένα ρούχο διαχρονικό και του δίνει ιδιαίτερη αξία.

Ποια διάσημη θα ήθελες να φορέσει τις δημιουργίες σου;

Στόχος μου δεν είναι να διαλέξω μια προσωπικότητα που θεωρώ ότι ταιριάζει στο ρούχο μου. Θα ήθελα να προτείνω το ρούχο σε πολλές και διαφορετικές προσωπικότητες και να δω πως μεταμορφώνονται μέσα σε αυτό, αλλά ακόμη και πως το ίδιο μεταμορφώνεται πάνω σε αυτές.

Σε ποιο κοινό απευθύνονται οι δημιουργίες σου;

Μέσα από το brand μου θέλω να αναδείξω τη γυναίκα με άποψη που σέβεται τον εαυτό της, τον φροντίζει και τον βελτιώνει διαρκώς. Επιλέγει με προσοχή αυτό που θα φορέσει, αντιλαμβάνεται τη σχέση τιμής και ποιότητας, αντιλαμβάνεται ότι το ύφασμα και η ποιότητα έχουν εξίσου σημασία με το σχέδιο ή την τάση. Δημιουργεί η ίδια την τάση, όχι επιτηδευμένα αλλά αναπόφευκτα, γιατί έχει τον αέρα της γυναίκας που ξέρει να επιλέγει. Θέλει να αγοράζει λιγότερα και πιο ποιοτικά προϊόντα με σεβασμό στο περιβάλλον. Όπως είπαμε άλλωστε, ζούμε στην εποχή που και η μόδα από την πλευρά της θα πρέπει να μας παρασύρει σε έναν κόσμο καλύτερο που θα σέβεται τον άνθρωπο και το περιβάλλον.

Αυτή την περίοδο ετοιμάζεις κάτι;

Αυτήν την περίοδο είναι αλήθεια ετοιμάζω πολλά πράγματα.

Έχω μόλις λανσάρει τη συλλογή μου με μεταξωτά φουλάρια. Η ιδέα πίσω από αυτή τη συλλογή, είναι ότι χρησιμοποιώ το σύμβολο μου ως βασικό δομικό στοιχείο για να συνθέσω στη συνέχεια πιο περίπλοκα σχέδια. Για την ακρίβεια, πρόκειται για μια συλλογή που θα διευρύνεται και θα αναπτύσσεται με το χρόνο, κάνοντας τα φουλάρια διαχρονικά και συλλεκτικά. Η συλλογή ξεκίνησε με 3 σχέδια και σταδιακά θα προστίθενται σ’ αυτή νέα σχέδια. Πρόκειται για μια συλλογή που κάθε νέο θα δίνει αξία στο προηγούμενο, γιατί όλα τα κομμάτια θα έχουν “γεννηθεί” από το ίδιο δομικό στοιχείο. Η σειρά μεταξωτών φουλαριών σχεδιάζεται στο Παρίσι και παράγεται στην Ελλάδα, συγκεκριμένα στο Σουφλί Έβρου, ένα μέρος με μεγάλη παράδοση στην παραγωγή και επεξεργασία μεταξιού. Νιώθω πολύ όμορφα που μέσα από αυτή τη συλλογή κατάφερα να συνδυάσω στοιχεία από δύο χώρες που έχω ζήσει μεγάλο μέρος της ζωής μου.

Επιπλέον, είναι ζήτημα μερικών εβδομάδων να λανσάρω και την πρώτη μου τσάντα. Πρόκειται για μια πολύ ιδιαίτερη σχεδιαστικά και αρκετά πρωτότυπη λειτουργικά τσάντα, στην οποία έχω δουλέψει αρκετά το τελευταίο διάστημα για να βγει ένα αποτέλεσμα που να ανταποκρίνεται στις προσδοκίες μου.  Την τσάντα αυτή όπως και πολλές από τις δημιουργίες μου την χαρακτηρίζει ένα κράμα από διαφορετικά στυλ. Είναι κομψή αλλά και ροκ,  διαθέτει στοιχεία φουτουριστικά αλλά και κλασσικά. Πιστέυω ότι το μείγμα αυτό εξασφαλίζει διάρκεια στο χρόνο, και αυτό είναι που θέλω να χαρακτηρίζει τις δημιουργίες μου.

Που μπορεί κάποιος να βρει τις δημιουργίες σου;

Mπορείτε να τις βρείτε στο online shop μου (www.avgoustatheodoulou.com). Εκεί θα δείτε σύντομα και τα φυσικά καταστήματα στα οποία θα μπορείτε να δείτε τις δημιουργίες μου και από κοντά.

Μπορείτε επίσης να με βρείτε και να επικοινωνήσετε μαζί μου στο:

instagram:  @avgoustatheodoulou

facebook: @Avgousta.Theodoulou

Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια ;

Φροντίζω να κάνω μικρά και σταθερά βήματα, γιατί σαν άνθρωπος και σαν σχεδιάστρια έτσι θέλω να προχωράω, αλλά και γιατί συνεργάζομαι με μια πολύ μικρή ομάδα ανθρώπων τους οποίους εκτιμώ και εμπιστεύομαι. Νιώθω ευγνωμοσύνη  που με στήριξαν τη στιγμή που δεν είχα τίποτα να υποσχεθώ ή να δώσω απλά και μόνο γιατί πίστεψαν σε αυτό που κάνω. Παράλληλα, με τα προϊόντα που ανέφερα πιο πάνω, ετοιμάζω και τη νέα συλλογή μου, η οποία θα ολοκληρωθεί τους επόμενους μήνες. Παρόλες τις δυσκολίες που αυτή η παγκόσμια πανδημία έχει επιφέρει, μπορώ να πω ότι δεν άφησα όλο αυτό να με επηρεάσει αρνητικά στη δουλειά μου. Εκμεταλλεύτηκα τον χρόνο που είχα στο μικρό ατελιέ που διατηρώ σπίτι μου. Η καταιγίδα συναισθημάτων που προκάλεσε όλη αυτή η κατάσταση μεταμορφώθηκε σε έμπνευση και δημιουργία.

Κλείνοντας θα ήθελες να δώσεις μια συμβουλή όσον αφορά τη μόδα; 

Κατά τη γνώμη μου πρέπει να αρχίσουμε όλοι να ενημερωνόμαστε καλύτερα για αυτά που αγοράζουμε,  να απαιτούμε διαφάνεια όσον αφορά το ποιος και πως τα έφτιαξε και από τι υλικά είναι φτιαγμένα. Να έχουμε πάντα στο μυαλό μας ότι ένα φόρεμα το οποίο χρειάζεται ύφασμα, χρειάζεται δουλειά τουλάχιστον μισής μέρας και δε μπορεί να πουλιέται στην ίδια τιμή με ένα χάμπουργκερ. Κάθε ένας από εμάς έχει τη δύναμη να αλλάξει τη βιομηχανία της μόδας σε πιο βιώσιμη, με το να επαναπροσδιορίσει τι ζητάει από αυτή. Αν ζητάμε πλαστικά φορέματα θα μας δίνουν πλαστικά φορέματα. Να αναζητάμε την ποιότητα και  να εκτιμάμε το ρούχο σαν ιδέα και σαν μέσο έκφρασης και παρουσίασης του εαυτού μας. Να προτιμάμε την ποιότητα έναντι της ποσότητας!

Φωτογράφος Olivier Jeanne-Rose