Γιατί το «Killers of the Flower Moon» του Μάρτιν Σκορσέζε είναι αριστούργημα

Αυτή η εντυπωσιακή ταινία, όπου λάμπουν οι Λεονάρντο Ντι Κάπριο, Λίλι Γκλάντστοουν και Ρόμπερτ Ντε Νίρο, σίγουρα φέρει την υπογραφή ενός τεράστιου σκηνοθέτη.

Μετά από τόσες εξαιρετικές ταινίες, χαραγμένες για πάντα στη μνήμη μας, δεν θα ήταν σωστό να πούμε ότι στα 80 του χρόνια ο Μάρτιν Σκορσέζε δεν είχε έμπνευση. Και όμως: ανακαλύπτοντας το Killers of the Flower Moon και τη φλεγόμενη φωτιά που τροφοδοτεί την ιστορία του να ξετυλίγεται χωρίς βιασύνη, αφιερώνοντας χρόνο για να συλλάβει μια τερατώδη μηχανορραφία, καταπίνοντας τους πρωταγωνιστές της, είναι προφανές ότι ο μεγάλος σκηνοθέτης δεν έχει χάσει τίποτα από την ιδιοφυΐα του. Μια απόλυτη ιδιοφυΐα, όπου τα πάντα, από τη σκηνοθεσία των ηθοποιών (ο Ντι Κάπριο και ο Ντε Νίρο είναι εξαιρετικοί, παίζοντας σε όλη την παλέτα της ασάφειας – η Λίλι Γκλάντστοουν είναι μια αδιαμφισβήτητη αποκάλυψη), μέχρι τη σκηνοθεσία, υπνωτική , σχεδόν πειραματική σε μια ορισμένη ριζοσπαστικότητα οι αφηγηματικές του επιλογές, όπου η λέξη αξίζει όσο η δράση, μέσα από τη μουσική σκηνική (υπογραφή του Robbie Robertson, που πέθανε το περασμένο καλοκαίρι) συμβάλλει στην απόλυτη κινηματογραφική εμπειρία.

Φανταζόμαστε ότι το θέμα, εμπνευσμένο από αληθινά γεγονότα, που είπε ο δημοσιογράφος David Grann, ο οποίος τους αφιέρωσε ένα βιβλίο προσαρμοσμένο εδώ, φούντωσε στη χόβολη: τη δεκαετία του 1920, στα εδάφη που παραχώρησε η αμερικανική κυβέρνηση στις φυλές των ιθαγενών της Αμερικής Osage, ανακαλύπτονται πετρελαιοπηγές, πλουτίζοντας σημαντικά τους κατοίκους της. Με τους μήνες και τα χρόνια, οι δολοφονίες και οι ύποπτοι θάνατοι αυξήθηκαν και τα δικαιώματα εκμετάλλευσης των πηγαδιών επέστρεψαν στους λευκούς, οι οποίοι ένιωσαν μεγάλη πικρία βλέποντας τους γείτονές τους να αποκτούν μια θέση που τους θεωρούσαν ανάξιους. Την αδιαφορία για την τύχη τους θα σπάσει -καθυστερημένα- η άφιξη των επιθεωρητών του FBI. Είναι μια ιστορία δολοφονικής απληστίας και αδικίας, ρατσισμού και ψέματος, μια ιστορία χειραγώγησης και προδοσίας, μια ιστορία ταραγμένης αγάπης, στην οποία ο Σκορσέζε δίνει μια απίστευτη μορφή ομορφιάς , δημιουργώντας ένα τοξικό, άβολο κλίμα, που μας βυθίζει σε διαβρωτικό οξύ, όπου ο αργός ρυθμός παίρνει το πλήρες νόημά του.

Πείθοντας τον ανιψιό του Έρνεστ (Ντι Κάπριο) να παντρευτεί τη Μόλι (Λίλι Γκλάντστοουν), ο Άντριου Χέιλ (Ρόμπερτ Ντε Νίρο) δεν έχει την προσωπική ολοκλήρωση του Έρνεστ στην καρδιά, εμμονικός μόνο με την περιουσία της γυναίκας του, την οποία θα χρησιμοποιήσει για να εκβιάσει μεθοδικά. Είναι εξίσου μια εικόνα μιας χώρας  όπου ο σκηνοθέτης ζωγραφίζει μόνο πορτρέτα ανδρών και γυναικών, ισχυρών ή ευάλωτων, παγιδευμένων από την όρεξή τους για εξουσία, τη βλακεία τους (ο Ντι Κάπριο συνθέτει έναν συναρπαστικά περίπλοκο χαρακτήρα ), την τύφλωση τους, την ευθραυστότητά τους. Συγκλονιστικά , το απόσπασμα, που σκηνοθετήθηκε με μια εντελώς απροσδόκητη συναισθηματική δύναμη, θα αφήσει μια πικρή γεύση στο στόμα για πολύ καιρό, μαλακωμένο μόνο από τη βεβαιότητα ότι ο Μάρτιν Σκορσέζε είναι ακόμα ένας τεράστιος καλλιτέχνης .

Μια ταινία του Μάρτιν Σκορσέζε. Με τους Leonardo DiCaprio, Lily Gladstone και Robert De Niro.

cover photo credits apple tv+