Γιατί ο Σεπτέμβριος σηματοδοτεί μια παράξενη ημερολογιακά αρχή στο δεύτερο μισό του έτους;

Πόσο τετριμμένες είναι πια οι ευχές «καλή αρχή», «καλή σχολική χρονιά» και «καλό χειμώνα».

Πόσοι από μας τα εννοούμε όταν, ελαφρά τη καρδία και από συνήθεια, τα εκστομίζουμε καθημερινά μετά την παύση του Αυγούστου; Και εν πάση περιπτώσει πόσοι τα αισθανόμαστε;

Κάθε αρχή και δύσκολη θα πει κανείς. Κάθε αρχή και επίπονη. Κάθε αρχή είναι μια μικρή «ανάσταση» θα πω εγώ. Ο Σεπτέμβριος σηματοδοτεί μια παράξενη ημερολογιακά αρχή στο δεύτερο μισό του έτους. Είναι η αρχή του φθινοπώρου αλλά και το τέλος του καλοκαιριού γεγονός που για πολλούς αποτελεί αφορμή για μια γλυκόπικρη θλίψη που τους συντροφεύει από εδώ και πέρα. Είναι το τέλος της ξεγνοιασιάς, οι μικρότερες μέρες και η στέρηση της θάλασσας. Είναι και το τέλος της ελαφρότητας με την οποία αντιμετωπίζουμε την καθημερινότητα, «πάμε για ποτό στον κήπο», «πάμε μια βόλτα στη θάλασσα»… Τελικά τι είναι η «καλή αρχή» τον Σεπτέμβριο; Αρχή ή τέλος;

Η αλήθεια είναι ότι πάνε χέρι-χέρι όπως η μέρα με τη νύχτα, ο πόλεμος με την ειρήνη και ο έρωτας με τον αποχωρισμό. Κάθε τέλος μια αρχή. Αν δεν έρθει το φθινόπωρο το επόμενο καλοκαίρι δεν μπορεί να το διαδεχθεί. Τα χρειαζόμαστε όλα τα συστατικά για να προχωρήσουμε, να μεγαλώσουμε, να εξελιχθούμε. Όχι μόνο η ψυχή μας αλλά και το σώμα μας. Πώς θα βγάλουμε από πάνω μας το παλιό αν δεν πάρουμε χρώμα από τον καλοκαιρινό ήλιο; Πώς θα θέσουμε νέους στόχους αν δεν περάσει από πάνω μας η ξεγνοιασιά των καλοκαιρινών διακοπών;

Η μικρή ανάσταση που αναφέρω πιο πάνω είναι ακριβώς αυτό. Είναι η φυσική διαδικασία με την οποία οδηγούμαστε ολοκληρωτικά σε μια επάνοδο, σε μια αλλαγή στάσης, σε μια εξέλιξη γι’ αυτό και μπορεί να είναι επίπονη πολλές φορές. Καμιά εξέλιξη δεν έρχεται χωρίς δουλειά και μόχθο. Άλλωστε πόσο βαρετή θα ήταν η ζωή χωρίς τα σκαμπανεβάσματα του κύκλου των εποχών; Το φθινόπωρο μας υποδέχεται με άλλα χρώματα, άλλη διάθεση και άλλους ρυθμούς γιατί αυτός είναι ο κύκλος της ζωής και μόλις το αγκαλιάσουμε γίνεται η πυξίδα μας για να προχωρήσουμε και εμείς.

Καλή αρχή!