Γεννιόμαστε ή γινόμαστε;

Γεννιόμαστε και δε γινόμαστε.

 

Άνθρωποι γεννιόμαστε,δε γινόμαστε.

 

Κι αν το καταφέρουμε,θα είναι γιατί απλά θελήσαμε να δώσουμε μια άλλη έκφανση του εαυτού μας.

Αυτού που μας τυραννά και δε μας αφήνει να δείξουμε το καλό μας πρόσωπο στην Κοινωνία, την καλή μας θέληση για επανένταξη ,σε μια ψυχή ,που ενώ δίνει τα πάντα ,προσπαθούμε επιμελλώς και επιδεικτικά να αποδεικνύουμε το χείριστό μας εαυτό.

Μα όσο και να πληγωθούμε ,όσο και να αναρωτηθούμε κι όσα πορτοπαράθυρα επιτρέψουμε της καρδιάς μας να μείνουν ορθάνοιχτα, η επιβεαίωση έρχεται μόνο από κείνη τη μεριά.

Στο να μας δηλώνει και να μας καθοδηγεί, στη μία και μοναδική λύση και δήλωση του κακού εαυτού μας, στο να θέλουμε να δείξουμε σκληρότητα άρνηση και ν’ απαρνηθούμε μόνοι μας,τον καλό μας εαυτό.

Ίσως όλο αυτό ναναι κι ένα καλοστημένο σχέδιο του μυαλού μας, τερτίπι,για απαλλαγή, για επιβράευση των δήθεν προσπαθειών μας και ειλικρινής τάχα μεταμέλλειάς μας.

 

Μα όλοι μας ξέρουμε μέσα μας,πως για να αλλάξεις ,ειλικρινά και αληθινά,θέλει κόπους ,προσπάθειες,αλλά το κυριότερο απαιτείται ειλικρίνεια και καλή θέληση εκ μέρους μας και μόνο.

 

Επιτηρώντας τα άσχημα στοιχεία και σημεία του εαυτού μας ,κρινόμαστε και κρίνουμε και τους άλλους,θέλοντας να δείξουμε και να αποδείξουμε με λανθασμένο τρόπο,ότι προσπαθούμε, ότι ηγούμασε των αχρήστων ανώφελων και άσκοπων στοιχείων του,χωρίς να εισερχόμαστε στην ουσία ,την αξία και την απόλυτη αλήθεια.

 

Μάταιες ελπίδες,φρουδες αναζητήσεις,ρημάζουν και ξεσκίζουν τις σάρκες μας,το μυαλό μας ,όλο μας το είναι.

 

Κανείς και για τίποτα δεν αλλάζει,αν δεν αισθανθεί ο ίδιος την ανάγκη να το κάνει,όπως εξάλλου το ίδιο ισχύει και για μας.

 

Κι όμως άκουσα μια υπέροχη πρόταση, συννειδητοποίησα μια αληθινή ψυχή ,αλλά κυρίως αντιλήφθηκα την απέραντη ανθρωπιά ,όταν με πληροφόρησαν,πως ακούστηκε ,ακούγεται συχνά να παραδέχονται άνθρωποι,να θέλουν να γίνουν καλύτεροι,για κάποιον,για τον εαυτό τους,αλλά κυρίως,να δείξουν και να αναδειχτούν όχι ανώτεροι απο θέμα ισχύος,μορφώσεως,εξυπνάδας,επίδειξης.

 

Το κυριότερο και το πιο αληθινό,για να ναι περήφανοι ο ένας για τον αλλον,για να καταφέρει να αντιληφθεί τον τροπο σκέψης και αποδοχής της ,όσο αφορά το ταίρι ,μα ιδιαίτερα ,για να σκορπίσει την απόλυτη ευτυχία και χαρά ,καθώς και εφόσον αναζητείται και επιδιώκεται αληθινά και ισόποση και ισομερής, η παρτίδα ενός παιχνιδιου ,που έχει μόνο νικητές, αφού χαμένοι απ τις προηγούμενες ,τήρησαν και παρατήρησαν για τα καλά τα εφόδια της ζωής τους και τα πραγματοποιούν δίνοντάς τα σάρκα και οστά.

 

Σ ένα όνειρο ζωής ,που ήδη έχει αρχίσει και δρομολογεί πορεία ζωής ,αληθινής ,ειλικρινέστατης και πάντα αισιόδοξης,αδιαμαρτύρητης,για τυχόν δυσκολίες,ζόρια ,αντιπαλότητες.

 

Μα στα δύσκολα ένα ζευγάρι ενώνεται ή διαλύεται.

Κι όπως ξέρουμε για τα καλά ,όταν ο άλλος εμπνέει εμπιστοσύνη,καλοσύνη ,ανθρωπιά ,αγάπη και θαυμασμό,δεν έχουμε παρά να μείνουμε και να επιμείνουμε.

 

ΤΑ ΑΓΑΘΑ ΚΟΠΟΙΣ ΚΤΩΝΤΑΙ

ΚΙ ΟΙ ΑΛΗΘΙΝΕΣ ΑΓΑΠΕΣ

ΜΕ ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΙΣ ΠΟΘΟΥΣ

ΚΑΤΑΚΤΩΝΤΑΙ!!!!

 

Γράφει η Άννα Ζανιδάκη