Francoise Hardy: Πέθανε η γαλλίδα τραγουδίστρια και είδωλο της μόδας
Πέθανε σε ηλικία 80 ετών η Françoise Hardy, Γαλλίδα τραγουδίστρια και είδωλο της μόδας.
Έγραψε μελαγχολικά τραγούδια αγάπης, προσέλκυσε θαυμαστές όπως ο Bob Dylan και φορούσε εντυπωσιακά ρούχα σχεδιασμένα από τους Paco Rabanne και André Courrèges.
Η μελαγχολική φωνή της, η μοναδική της ομορφιά και η μοντέρνα αίσθηση του στυλ την έκαναν διεθνή από την εφηβεία της, συναρπάζοντας σχεδιαστές μόδας και σαγηνεύοντας μουσικούς όπως ο Bob Dylan και ο David Bowie.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Ο γιος της, τραγουδιστής και κιθαρίστας Thomas DuTronc, ανακοίνωσε τον θάνατο σε μια ανάρτηση στο Instagram στις 11 Ιουνίου. Τα γαλλικά μέσα ενημέρωσης ανέφεραν επίσης τον θάνατο, αλλά δεν έδωσαν επιπλέον λεπτομέρειες. Το 2021, η Hardy αποκάλυψε ότι είχε διαγνωστεί με όγκο στο αριστερό της αυτί τρία χρόνια νωρίτερα, μετά από διάγνωση λεμφώματος το 2004, και είπε ότι ένιωθε «κοντά στο τέλος» της ζωής της.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Ήταν ελάχιστα γνωστή όταν η 18χρονη τραγουδίστρια από το Παρίσι εμφανίστηκε στη γαλλική τηλεόραση τον Οκτώβριο του 1962, ερμηνεύοντας το γλυκό ποπ τραγούδι «Tous les garçons et les filles» («Όλα τα αγόρια και τα κορίτσια») ως χώρα περίμενε να ακούσει τα αποτελέσματα του δημοψηφίσματος για τις προεδρικές εκλογές.
Κοιτάζοντας την κάμερα, τραγούδησε στα γαλλικά παρακολουθώντας ευτυχισμένα ζευγάρια που «περπατούν ερωτευμένα χωρίς φόβο για το αύριο. Ναι αλλά εγώ, είμαι μόνος στους δρόμους με βασανισμένη ψυχή. Ναι, αλλά εγώ, είμαι μόνος γιατί κανείς δεν με αγαπάει».
Μέχρι το τέλος της χρονιάς, είχε πουλήσει περισσότερους από μισό εκατομμύριο δίσκους, αποκτώντας αφοσιωμένους θαυμαστές με τους πλούσιους και γοητευτικούς στίχους της. Τραγουδώντας στα γαλλικά, αγγλικά, ιταλικά και γερμανικά, ταυτίστηκε στενά με το ευρωπαϊκό ροκ στυλ γνωστό ως yé-yé, αν και οι μουσικοί κριτικοί είπαν ότι τα τραγούδια της ήταν συχνά πιο εκλεπτυσμένα από αυτά των σύγχρονων της όπως η France Gall και η Sylvie Vartan.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Η κα Hardy ενσωμάτωσε στη μουσική της στοιχεία κάντρι, φολκ, μπόσα νόβα, τζαζ και μπαρόκ ποπ, γράφοντας πολλές από τις δικές της επιτυχίες ενώ παράλληλα συνεργάστηκε με τραγουδιστές όπως ο Σερζ Γκενσμπούργκ, ο οποίος τη βοήθησε να προσαρμόσει το ” It Hurts to Say Goodbye” hit γαλλικό single. Η μπαλάντα της “All Over the World” σκαρφάλωσε στα βρετανικά ποπ τσαρτ και το ερωτικό της τραγούδι “Le temps de l’amour” – οδηγημένο από έναν ρυθμό στα τύμπανα και το ριφ της ηλεκτρικής κιθάρας – έφτασε σε νέο κοινό αφού ο Γουές Άντερσον το χρησιμοποίησε στο Ταινία του 2012 “Moonrise Kingdom”.
«Με τρυφερό, νοσταλγικό αέρα και μια φωνή που ακούγεται σαν μέσα από πέπλο, η Francoise καταφέρνει να προσελκύσει τόσο τα παιδιά όσο και τους γονείς τους, άνδρες και γυναίκες», δήλωσε το γαλλικό περιοδικό Special Pop το 1967. «Περισσότερο από τραγουδίστρια, γίνεται παγκόσμιος μύθος με τον οποίο χιλιάδες νεαρά κορίτσια ονειρεύονται να ταυτιστούν».
Με τα ψηλά ζυγωματικά της και τα ανοιχτά καστανά μαλλιά της προσέλκυσε θαυμαστές, συμπεριλαμβανομένου του Mick Jagger, ο οποίος την περιέγραψε ως την ιδανική του γυναίκα (υποψιάστηκε ότι «ήταν πολύ καθαρή» γι ‘αυτόν, δεδομένης της χρήσης ναρκωτικών). Ο Bowie , ο οποίος είπε ότι ήταν «πολύ παθιασμένος» μαζί της από απόσταση. και ο Dylan, ο οποίος έγραψε ένα ποίημα «για τη σκληραγωγημένη Francoise» στις νότες του τέταρτου άλμπουμ του.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Για χρόνια, η Hardy θαυμαζόταν για την τολμηρή αίσθηση της μόδας, με το Associated Press να την αποκαλεί «σύμβολο της αιωρούμενης νεολαίας στη Γαλλία». Εμφανιζόμενη στο εξώφυλλο περιοδικών όπως το Paris Match και τη Vogue, φωτογραφήθηκε με φαρδιά παντελόνια και κοντές φούστες, δερμάτινα μπουφάν και γούνινα παλτό, και καπέλα jockey.
Ανέπτυξε στενή σχέση με τον couturier Paco Rabanne , ο οποίος σχεδίασε ένα αστραφτερό επίχρυσο μίνι φόρεμα για εκείνη, και ήταν επίσης γνωστή για το ότι φορούσε ένα φουτουριστικό ολόλευκο κοστούμι του André Courrèges και ένα εντυπωσιακό σμόκιν που σχεδίασε ο Yves Saint Laurent .
Σε συνέντευξη στη Vogue, ο Γάλλος σχεδιαστής Nicolas Ghesquière δήλωσε ότι η Hardy ήταν «η ίδια η ουσία του γαλλικού στυλ». Το πρώτο της σινγκλ ενέπνευσε ακόμη και το όνομα της εταιρείας Comme des Garçons του Ιάπωνα σχεδιαστή Rei Kawakubo με έδρα το Παρίσι.
Η Hardy συχνά υποβάθμιζε την ομορφιά της σε συνεντεύξεις και αργότερα είπε ότι πάλεψε με τη ντροπαλότητα και την ανασφάλεια μετά από χρόνια στα οποία η γιαγιά της της έλεγε επανειλημμένα ότι δεν ήταν ελκυστική. («Αν δεν ήταν ο τρόπος που ντύνομαι», είπε το 1968, «κανείς δεν θα με προσέξει».) Δεν είχε μεγάλο ενδιαφέρον για καριέρα ηθοποιού, αν και φαινόταν έτοιμη να γίνει αστέρας στον κινηματογράφο μετά τον σκηνοθέτη Ρότζερ Βαντίμ — που παντρεύτηκε την Brigitte Bardot και την έκανε να διάσημη.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
«Ήμουν πολύ αφελής και μια καλά μεγαλωμένη νεαρή γυναίκα», είπε η Hardy στους New York Times το 2018 . «Δεν μπορούσα να δω πώς θα μπορούσα να απορρίψω τις προσφορές γνωστών σκηνοθετών, συμπεριλαμβανομένου του John Frankenheimer, ο οποίος την έβαλε στο δράμα του 1966 «Grand Prix» αφού την είδε να περπατά σε έναν δρόμο στο Λονδίνο. «Ωστόσο, προτίμησα τη μουσική από τον κινηματογράφο. Η μουσική και το chanson σου επιτρέπουν να μπεις βαθιά στον εαυτό σου και στο πώς νιώθεις, ενώ ο κινηματογράφος είναι να παίζεις έναν ρόλο, να υποδύεσαι έναν χαρακτήρα που μπορεί να απέχει χιλιόμετρα από αυτό που είσαι».
Σταμάτησε να δίνει συναυλίες το 1968, εστιάζοντας αντ’ αυτού στην ηχογράφηση άλμπουμ όπως το “La question” (1971), μια συνεργασία με τον Βραζιλιάνο κιθαρίστα Tuca που απέσπασε μερικές από τις καλύτερες κριτικές της καριέρας της.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Αργότερα βυθίστηκε στην αστρολογία, γράφοντας βιβλία και διοργανώνοντας μια καθημερινή ραδιοφωνική εκπομπή για το θέμα, και συνεργάστηκε με μουσικούς όπως ο Iggy Pop, «the Godfather of Punk», με τον οποίο ηχογράφησε το πρότυπο της τζαζ «I’ll Be Seeing You».
«Ήταν πάντα μια μεγάλη έκπληξη για μένα ότι οι άνθρωποι, ακόμη και οι πολύ καλοί μουσικοί, συγκινήθηκαν από τη φωνή μου», είπε στην εφημερίδα Observer το 2018 .
Η Hardy σπούδασε σε ένα μοναστήρι και άκουγε με εμμονή το Ράδιο Λουξεμβούργο, το οποίο μετέδιδε υπερατλαντική ποπ και ροκ εν ρολ από μουσικούς όπως ο Έλβις Πρίσλεϊ, η Μπρέντα Λι, ο Κλιφ Ρίτσαρντ και ο Μπίλι Φιούρι. Όταν ο πατέρας της προσφέρθηκε να της αγοράσει ένα δώρο ως ανταμοιβή για τις εξετάσεις της στο γυμνάσιο, εκείνη διάλεξε μια κιθάρα. Σύντομα, έγραφε τρία ή τέσσερα τραγούδια την εβδομάδα.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Σε μια συνέντευξη της 2021 στο περιοδικό Femme Actuelle , η Hardy ήταν υπέρ της υποβοηθούμενης αυτοκτονίας, η οποία είναι παράνομη στη Γαλλία, ως τρόπο αποφυγής πρόσθετου πόνου μετά από χρόνια θεραπείας με ακτινοβολία και ανοσοθεραπείες. Αλλά ακουγόταν και γαλήνια.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
«Η ζωή είναι ένα σχολείο μύησης όπου μαθαίνουμε μέσα από λάθη και δοκιμασίες που προσπαθούν να μας κάνουν να καταλάβουμε καλύτερα αυτό που δεν είχαμε καταλάβει μέχρι τότε», είπε. «Οι στιγμές που συμπεριφέρθηκα άσχημα οφείλονταν σε λησμονία, άγνοια, εγωισμό… Το να θυμάμαι τις ευτυχισμένες στιγμές με τον Ζακ και τον Τόμας μου κάνει πολύ καλό. Το λαχταρώ.”
cover photo instagram @francoisehardyfans
SHARE
RECENT
