Εσείς Ξέρετε Γιατί Οι Δυσάρεστες Συζητήσεις Διαρκούν Περισσότερο;

Έχει πάρα πολύ ενδιαφέρον να σημειώσουμε το εξής: Στην πρώτη συνάντηση που κάνω με τους ανθρώπους που θέλουν να κάνουμε Personal Coaching τους ρωτάω “Τι είναι αυτό που θέλεις;” και ξεκινούν να μου λένε όλη την ιστορία της ζωής τους, όλα τα προβλήματα τους. Εάν δεν τους σταματήσω μπορεί να καταναλώσουν και τα 60 λεπτά μιλώντας για τα προβλήματά τους.

Τις προάλλες έκανα ένα σεμινάριο πάλι. Ανεβαίνει ένα άνθρωπος πάνω, γιατί στα σεμινάρια δουλεύω και βιωματικά, αυτό που ανεβαίνεις πάνω και επί τόπου αλλάζει αυτό που θέλεις, και τον ρωτάω “Τι είναι αυτό που θέλεις από την ζωή σου;” και άρχισε να μου λέει όλα τα προβλήματα αναλυτικά, κι εκεί.. επανάληψη ξανά ξανά ξανά.. Και όλοι οι άλλοι άνθρωποι παρατηρούσαν.

Αυτή είναι και η αξία στο σεμινάριο: Ότι μπορείς να παρατηρήσεις τον εαυτό σου μέσα από τον άλλον. Ενώ λοιπόν η ερώτηση είναι “Τι θέλεις;” η απάντηση είναι ποια είναι τα προβλήματα μου. Που δεν σχετίζεται το ένα με το άλλο.

Απ’ την άλλη πλευρά, αν φύγουμε από αυτό το πλαίσιο και πάμε στην καθημερινότητα, θα δεις ότι όταν συμβαίνει σε έναν άνθρωπο κάτι αρνητικό μπορεί να στο αναπτύσσειώρες. Να σου λέει, να σου ξαναλέει, να σου ξαναλέει, να σου ξαναλέει.. Οι δυσάρεστες συζητήσεις έχουν μεγάλη διάρκεια.

Πηγαίνει κάποιος διακοπές, γίνεται κάτι καλό, και τον ρωτάς “Τι έγινε;” και σου λέει “Όλα καλά. Όμορφα. Πήγα εκεί….”. Στο λέει όμως πολύ περιληπτικά.

Γιατί οι δυσάρεστες συζητήσεις έχουν μεγαλύτερη διάρκεια;

Τι είναι λοιπόν αυτό που συμβαίνει; Το κάνεις κι εσύ; Έχεις αναρωτηθεί για ποιον λόγο το κάνεις; Έχεις σκεφτεί ότι αυτό μπορεί να είναι και η αιτία που πολλές φορές είτε δεν νιώθεις καλά, είτε μπορεί να νιώθεις φόβους, είτε μπορεί να νιώθεις θλίψη, είτε μπορεί να νιώθεις θυμούς, είτε μπορεί να αποτυγχάνεις κιόλας;

Γιατί το μυαλό το βάζεις σε μια διαδικασία που δεν το βοηθάει γιατί δεν δουλεύει έτσι ο εγκέφαλος. Οι πιο πολλοί λοιπόν άνθρωποι αγαπούν να μιλούν για αρνητικά πράγματα. Αγαπούν να αναλώνονται μέσα σε δυσάρεστες συζητήσεις. Αν παρατηρήσεις, αν ξεκινήσουμε και πιάσουμε μια συζήτηση για μια τραγωδία που έγινε θα έχει μια ροή η συζήτηση, θα μιλάμε με τις ώρες. Θα μας πάρει το βράδυ.. το πρωί..

Αν όμως ξεκινήσουμε να μιλήσουμε για κάτι πολύ όμορφο σε 3-5 λεπτά η συζήτηση θα έχει τελειώσει. Δεν θέλω να κρίνω αν είναι καλό ή κακό. Αυτό όμως που ξέρω και ξέρεις κι εσύ είναι ότι στην ζωή πρέπει να υπάρχει μια ισορροπία. Δεν σου λέω να μην συζητήσουμε το κακό, να μην κάνουμε δυσάρεστες συζητήσεις, αλλά πρέπει να συζητάς και το καλό. Και γινόμαστε οι άνθρωποι πολύ περιγραφικοί στο κακό μιλώντας με τις ώρες, όμως πρέπει να αναπτύξουμε και την άλλη πλευρά τους εαυτού μας, ή μια άλλη πλευρά του εαυτού μας, που λέει τι; “Να μάθω να αναπτύσσω και το καλό, το ευχάριστο”.

Ρωτάω τους ανθρώπους “Πες μου αρνητικά συναισθήματα;” απαντάνε γρήγορα και μου λένε πολλά. Τους ρωτάω “Πες μου θετικά συναισθήματα;” και μου λένε δύο.. τρία.. με το ζόρι. Γιατί; Αν δεν ξέρω κάτι πώς θα το αναπαράγω;

Άρα λοιπόν αυτό που θέλω να σου πω είναι το εξής και πρόσεξε εάν το κάνεις κι εσύ.. Εάν το κάνεις κι εσύ τότε άρχισε να αναπτύσσεις στις συζητήσεις σου με τους φίλους σου και την καλή πλευρά. Άρχισε να γίνεσαι ένας άνθρωπος για τους φίλους σου που τους δημιουργεί θετικά συναισθήματα. Δηλαδή μην συζητάς μόνο για προβλήματα. Βάλε κάτι καλό στην καθημερινότητα σου. Χτίσε και αυτή την πτυχή της ζωής σου.

Και να θυμάσαι ότι είσαι υπέροχος, είσαι μοναδικός!

Να Αγαπάς τον Εαυτό σου και να Ζεις με Πάθος!