Ερωτική επιστολή προς τον Κύριο Ταφ (Τ)

Ερωτική επιστολή προς τον Κύριο Ταφ (Τ)

 

 

Γράφει η Σταυρούλα Ζάμπρα

 

Σ’ αγαπώ όχι μόνο γι’ αυτό που είσαι, αλλά και γι’ αυτό που είμαι εγώ όταν είσαι μαζί μου.

Roy Croft, 1907-1973, Αμερικανός ποιητής

 

Σε κοιτούσα χθές όλη νύχτα…Μπορώ εύκολα να σου περιγράψω τις κινήσεις σου κάθε στιγμή. Το βλέμμα σου. Το πιο ερωτικό που έχω δει. Η φωνή σου σαν μια ντουζίνα τριαντάφυλλα που μόλις μάζεψα από τον κήπο σου. Και να ξέρεις, είμαι άπειρη στο να αποφύγω τα αγκάθια τους. Μα, τα μάζεψα, τα μαζεύω. Κάθε πληγή και ένα μονοπάτι προς την αλήθεια, λένε. Τα άλλα τα έτοιμα, τα ποτισμένα με λιπάσματα, μόνο δρόμοι προς την πλάνη. Χαμένες εμπειρίες για τις στήλες των περιοδικών. Ήξερα, πάντα ήξερα πως μέσα σου κυοφορείται ο δρόμος μου. Μη σε φοβίζει αυτό. Παίρνω την ευθύνη των παραβάσεών μου και πληρώνω όσο και όσο τα stop που περνάω με χίλια. Εσύ, το μόνο που μπορείς να κάνεις, είναι να συγχωρείς τα αντίθετά μου. Και εσύ όμως, συνέχεια αλλάζεις. Και αυτό είναι σκληρό για μένα. Κάτι ψάχνεις… Και λυπάμαι τόσο για το χρόνο που χρειάζομαι για να το βρω να σου το δώσω. Θα ήθελα να μπορώ να σου δώσω τα χέρια μου για συνέχεια των δικών σου χεριών. Να μπορείς να φτάσεις ακόμα πιο ψηλά. Να σου δώσω τα πόδια μου για να πατάς ακόμα πιο σταθερά. Και τα ματιά μου για να μπορείς να δεις την ομορφιά σου. Είσαι, αλήθεια, τόσο όμορφος… Στον ήλιο, στα σκοτάδια,την ώρα που γκρινιάζεις γιατί χτύπησες το κεφάλι σου στον απορροφητήρα της κουζίνας…

 

 

Κάποιες φορές σιωπώ από πράξεις. Όχι γιατί έπαψα να σ’αγαπώ αλλά γιατί παγώνω το χρόνο λίγο ακόμα και λίγο ακόμα. Λίγο λίγο λένε ότι φτάνει κανείς στο γεμάτο, το ολοκληρωμένο. Και εγώ δεν θέλω να σε άρπαξω λαίμαργα. Θέλω να σε γευτώ… Και μη νομίζεις, περιττές αγάπες κατασπάραξα πολλές. Και το μόνο που έμεινε από εκείνες είναι περιττά σημάδια. Τη γεύση του μοιράσματος ζητάω. Εισαι τόσο διαφορετικός…. Και πόσο πονώ από χαρά που το λέω. Σε περίμενα δέκα, ίσως και λίγο παραπάνω, χρόνια. Όταν ξεκίνησα να ανακαλύπτω τον έρωτα. Ήρθες στη σωστή ώρα. Τώρα κατάφερα να βγω από την κόλαση των δήθεν ερώτων. Ματαιότητα, αχόρταγοι ταξιδιώτες… Όταν κάναμε έρωτα για πρώτη φορά, (θυμάσαι;) γεννήθηκα…. Και πάντα αυτή τη μέρα θα γιορτάζω τα γενέθλιά μου… Θα σου γράφω μέχρι η αγάπη να γίνει πιο πολλή αγάπη και πιο πολλή και πιο πολλή… 

 

 

Επιμέλεια κειμένου: Νατάσα Παππά