Γονείς που αναθρέφουν παιδιά με αυτοπεποίθηση, κάνουν αυτά τα 10 πράγματα

Ως γονείς, οι κύριοι στόχοι μας περιλαμβάνουν την υγεία και την ευημερία των παιδιών μας. Προσπαθούμε να βεβαιωνόμαστε ότι διαθέτουν μια υγιή ποσότητα αυτοεκτίμησης, ευτυχίας, ασφάλειας και αγάπης. Δεν είναι μόνο ο γονέας, αλλά ολόκληρος ο κόσμος, που αποτελείται από τους εκπαιδευτικούς, τους φίλους και τους ξένους. Ψυχολόγος και συγγραφέας 15 βιβλίων σχετικά με την ανατροφή των παιδιών, ο Carl Pickhardt, λέει ότι «Ένα παιδί που στερείται εμπιστοσύνης θα είναι απρόθυμο να δοκιμάσει καινούρια ή απαιτητικά πράγματα επειδή φοβάται την αποτυχία ή το ότι θα απογοητεύσει τους άλλους». Οτιδήποτε διδάσκουμε στα παιδιά μας πρέπει να ξεκινήσει από εμάς. Αν θέλουμε να προσφέρουμε μια υγιή δόση εμπιστοσύνης, τότε εμείς ως γονείς, θα πρέπει επίσης να μάθουμε να έχουμε αυτοπεποίθηση. Δεν μπορούμε να δώσουμε κάτι που δεν έχουμε.

Διαβάστε παρακάτω 10 πράγματα που κάνουν οι γονείς για να αναθρέψουν παιδιά με αυτοπεποίθηση:

1. Αναγνωρίζουν την προσπάθεια που καταβάλουν σε όλα.

Είναι σημαντικό να αναγνωρίζουμε τα πράγματα που κάνουν τα παιδιά και που τους δίνουν θάρρος να συνεχίσουν. Ακόμα και όταν κάτι δεν έχει τελειώσει, επιτρέποντάς τους να γνωρίζουν ότι αυτό δεν είναι αποτυχία αλλά μια ευκαιρία για να κάνουν τα πράγματα διαφορετικά, τους δίνει την αυτοεκτίμηση και την αυτοπεποίθηση που χρειάζονται για να απορρίψουν την έννοια της αποτυχίας. Διδάξτε στα παιδιά σας ότι η αποτυχία δεν είναι αρνητική. Η αποτυχία είναι η δυνατότητα που τους δίνεται να κάνουν κάτι με διαφορετικό τρόπο, προκειμένου να επιτευχθεί ένας στόχος. Επιτρέψτε τους να εκφράσουν την απογοήτευσή τους, αλλά συνεχίστε να τα ενθαρρύνετε να συνεχίσουν να προσπαθούν δοκιμάζοντας διάφορους τρόπους. Για παράδειγμα, αν δεν είναι καλοί σε κάποιο άθλημα, και είναι απογοητευμένοι, τότε δοκιμάστε να βρείτε ένα άλλο άθλημα που να τους ταιριάζει. 

2. Αφήνουν χώρο στα παιδιά ώστε να μάθουν να λύνουν μόνα τους τυχόν προβλήματα.

Ως γονείς, δεν θέλουμε τα παιδιά μας να αγωνίζονται. Αλλά, είναι σημαντικό να τους διδάξει πώς να λύσουν το πρόβλημα και να τους βρίσκετε απαντήσεις στα δικά τους θέματα. Μπορούν να ζητήσουν βοήθεια, αλλά τελικά είναι καλύτερο να αναζητήσουν μόνα τους την καλύτερη δυνατή λύση στο πρόβλημα. Μοιραστείτε με το παιδί σας τα πράγματα που γνωρίζετε, και πώς έχετε λύσει εσείς διάφορα προβλήματα. Ακούγοντας παραδείγματα και όντας μάρτυρες, μπορούν να καθορίσουν καλύτερη πορεία δράσης για τον εαυτό τους. Δώστε τους πίστωση χρόνου για την επιμονή.

3. Αποδέχονται και υποστηρίζουν την περιέργεια.

Οι γονείς που παίζουν με τα παιδιά τους δημιουργούν ένα δεσμό αγάπης και σεβασμού. Επιτρέποντας στο παιδί σας να εξερευνήσει τον κόσμο γύρω του είναι ένα δώρο για την ψυχή. Ζούμε σε καιρούς που τα αποτελέσματα έρχονται με το πάτημα ενός κουμπιού. Η τεχνολογία είναι θαυμάσια αλλά πολλά παιδιά δεν εξερευνούν το φυσικό κόσμο σε εξωτερικούς χώρους. Είναι σημαντικό να βγείτε έξω από τη ζώνη άνεσής σας και δείξτε στο παιδί σας περισσότερα από όσα μπορεί εύκολα να βρεθούν σε έναν υπολογιστή. Δώστε τους το ελεύθερο να κάνουν ερωτήσεις, να χρησιμοποιούν τη φαντασία τους και να βρίσκουν νέους τρόπους να κάνουν πράγματα. Ο συγγραφέας, Ε.Ε. Cummings, έγραψε,«Άπαξ και πιστέψουμε στον εαυτό μας, μπορούμε να διακινδυνεύσουμε την περιέργεια, την απορία, την αυθόρμητη απόλαυση, ή οποιαδήποτε εμπειρία που αποκαλύπτει το ανθρώπινο πνεύμα». 

4. Διδάσκουν στα παιδιά τα θεμέλια για την επιτυχία.

Η επιτυχία επιτυγχάνεται από τις δοκιμές και τα λάθη των προκλήσεων. Είναι ζωτικής σημασίας να διδάξετε στο παιδί σας ότι εκείνος ή εκείνη μπορεί να εργαστεί σκληρά και να έχει επιτυχία. Είναι επίσης σημαντικό να τους ανταμείβετε όταν ολοκληρώνουν πράγματα στο σχολείο ή στο σπίτι. Η αυτοπεποίθησή τους ανεβαίνει σε υψηλότερα επίπεδα όταν ξέρουν ότι οι γονείς τους είναι υποστηρικτές σε ό,τι κάνουν. Αναθρέφοντας  ένα παιδί με σιγουριά και υγιή αυτοεκτίμηση σημαίνει ότι είμαστε ρεαλιστές και κατανοούμε τα δυνατά αλλά και τα αδύνατα σημεία τους. Θα πρέπει να μάθουν ότι δεν είναι πάντα όλες οι προσπάθειες επιτυχημένες, αλλά με υπομονή και επιμονή μπορούν να φθάσουν σε οποιοδήποτε στόχο θέσουν. Μπορεί να μην είναι καλοί σε ένα πράγμα, αλλά μπορούν να συνεχίσουν να ψάχνουν για άλλους τρόπους.

5. Συμμετέχουν στη μόρφωση των παιδιών.

Δεν είναι απλώς θέμα του να βρίσκεστε σε επαφή με τους δασκάλους… τα παιδιά πρέπει να γνωρίζουν ότι οι γονείς τους έχουν επενδύσει πλήρως στην εκπαίδευσή τους. Ένα παιδί που ξέρει ότι οι γονείς του είναι μέρος της εκπαίδευσής του, τείνει να εργάζεται σκληρότερα. Η θετική ενίσχυση έρχεται όταν οι γονείς αφιερώνουν χρόνο για να μελετήσουν μαζί με τα παιδιά τους. Βοηθώντας τα να μάθουν είναι, επίσης, μια ευκαιρία να περάσετε χρόνο μαζί σαν οικογένεια. Τα παιδιά χρειάζονται πειθαρχία και ρουτίνα. Θα πρέπει να γνωρίζουν και να αισθάνονται ότι οι γονείς τους νοιάζονται για την εκπαίδευσή τους και το μέλλον τους. Πρέπει να ανταμείβονται για τους καλούς βαθμούς. Είναι σημαντικό να κατανοήσουν ότι το να “εργάζονται” στο σπίτι είναι σα να “εργάζονται” μελλοντικά σε ένα γραφείο. 

6. Δίνουν στα παιδιά τους ευθύνες.

Τα παιδιά χρειάζονται δουλειές. Θα πρέπει να ξέρουν ότι όταν καθαρίζουν τα δωμάτιά τους, ή κόβουν το γρασίδι, νιώθουν καλά με τον εαυτό τους. Παρέχοντας ευθύνες στο παιδί σας αυξάνει την αξία τους. Ξέρουν ότι αν κάνουν αυτά τα πράγματα, θα ανταμείβονται. Και, δεν πρόκειται για τη νομισματική πληρωμή. Είναι για να τους δείξετε ότι θα πρέπει να φροντίζουν για τα πράγματά τους. Πρέπει να αγαπάνε ό, τι έχουν, και το σπίτι είναι το πρώτο μέρος για να ξεκινήσετε. Είναι ζωτικής σημασίας για την πειθαρχία, προκειμένου να αυξηθεί η αυτοπεποίθηση του παιδιού. Θα εκτεθούν σε θετικές και αρνητικές επιρροές. Δίνοντάς τους ευθύνες είναι ένας τρόπος για να εκτεθούν σε λογοδοσία και να εξοικειωθούν με αυτή την πλευρά της ζωής.

7. Βοηθούν τα παιδιά τους να μοιράζονται τα συναισθήματά τους.

Είναι καθοριστικό, ως γονείς, να επιτρέψετε στο παιδί σας να εκφράζει τα συναισθήματά του. Αν κλαίνε, λέγοντάς τους να σταματήσουν τους προσθέτετε άγχος και στρες. Τιμήστε τα συναισθήματα του παιδιού σας, ειδικά όταν προσπαθούν να τα μοιραστούν μαζί σας με έναν υγιή τρόπο. Όλοι θέλουμε να ακουγόμαστε. Όλοι θέλουμε να ξέρουμε ότι μετράμε. Όταν ένα παιδί νιώθει πληγωμένο, έχουμε τη δυνατότητα να τους δείξουμε ότι είναι αυτό είναι o.k. και να μιλήσουμε μέσα από αυτό. Είναι αυτές οι στιγμές που φαίνεται ότι η εμπιστοσύνη έχει δημιουργηθεί. Θέλουμε να εκφράζονται με λόγια και να εξωτερικεύουν τα βαθύτερα τμήματα του εαυτού τους. Αυτό είναι κάτι το υγιές.

8. Αναγνωρίζουν και επαινούν τα παιδιά για τυχόν δυσκολίες και αντιξοότητες.

Η Maureen D. Healy, μοιράζεται τις ανακαλύψεις της στο PsychologyToday: 

«Ανυψώστε το παιδί σας και όχι απαραίτητα για αυτό που κάνουν. Ένα κοινό λάθος στην ανατροφή των παιδιών είναι να επικεντρωθείτε αποκλειστικά και μόνο σε ό, τι κάνει το παιδί σας (λ.χ. παίζει βιολί, παίρνει καλούς βαθμούς) έναντι στο ποιο είναι το παιδί σας αυτήν την στιγμή. Τα παιδιά αναπτύσσουν την αυτοπεποίθησή τους από την καλή αίσθηση για το ποιοι είναι εσωτερικά και η εμπιστοσύνη στο όποιοι και αν είναι, είναι καλό, έξυπνο και ικανό να αντιμετωπίσει οτιδήποτε στη ζωή (δηλαδή τον νταή ή τον καλύτερο φίλο)».

Η αποτυχία διδάσκει τις αντιξοότητες και την ανθεκτικότητα. Δεν είναι για τη νίκη, αλλά για να προχωρήσουμε ακόμα και μέσα από τις δύσκολες στιγμές. 

9. Προβάλουν προκλήσεις.

Τα παιδιά χρειάζονται συνεχή διέγερση, προκειμένου να διατηρήσουν το μυαλό τους σε σωστή λειτουργία. Όταν βαριούνται, μπλέκονται σε όλα τα είδη των προβλημάτων. Η επαφή των παιδιών με προκλήσεις, έργα και δραστηριότητες διασκέδασης τα εμπλουτίζει. Αισθάνονται μια αίσθηση ολοκλήρωσης και μαθαίνουν. Όσο περισσότερο κάνουν κάτι, τόσο καλύτερα νιώθουν με τον εαυτό τους. Το ίδιο ισχύει με τον αθλητισμό, τα σχολικά έργα και τα χόμπι. Ενθαρρύνετέ τα σε νέες ευκαιρίες δημιουργίας και χρήσης της φαντασίας τους. Αυτά είναι τα δομικά στοιχεία για τη μάθηση και την επιτυχία ως ενήλικες.

10. Δεν κρίνουν και δεν κριτικάρουν τις επιδόσεις των παιδιών.

Υπάρχει μια διαφορά μεταξύ εποικοδομητική κριτικής και ενθάρρυνσης στις επιδόσεις του παιδιού σας.

Η ψυχολόγος και βοηθός καθηγητή της ψυχολογίας στο Ιατρικό Κολλέγιο Weill του Πανεπιστημίου Cornell, Peggy Drexler PhD, λέει ότι «Το θέμα δεν είναι να επικρίνουμε τα παιδιά, αλλά να αναγνωρίζουμε ότι η αυτοεκτίμηση πραγματικά, πραγματικά έρχεται ως αποτέλεσμα της επίτευξης – στην τάξη, στην αλάνα, στο σπίτι – και όχι ψευδής επίτευξη. Αντί να υμνείτε τα παιδιά σας λέγοντας «είσαι τόσο έξυπνος!», να γίνεστε συγκεκριμένοι. Πείτε «Έκανες πολύ καλή δουλειά με την ορθογραφία», ή απλώς,« Έδεσες μόνος σου τα παπούτσια!». Αντί να λέτε ότι είναι ο καλύτερος στην ομάδα, όταν πραγματικά δεν το εννοείτε, καλύτερα να πείτε ότι πρέπει να προσπαθήσει περισσότερο. Την επόμενη φορά, θα προσπαθήσει ακόμα πιο σκληρά – εγγυημένα».