Εϊλίν Φόρντ: Η συγκλονιστική ιστορία της γυναίκας που δημιούργησε τα σούπερ μόντελ-Την μισούσαν και την φοβούνταν όλοι

Οταν ακούμε σούπερμοντελ σκεφτόμαστε τα αστέρια της παγκόσμιας βιομηχανίας μόδας, ωστόσο η Εϊλίν Φορντ δεν είναι το πρώτο πράγμα που μας έρχεται στο μυαλό. Κι όμως η γυναίκα αυτή έθεσε τα θεμέλια των πρακτορείων μοντέλων σε παγκόσμιο επίπεδο.

Υπάρχει ένα διάσημο εξώφυλλο της Vogue από το 1990, με πέντε από τα πιο εκλεκτά πρόσωπα της δεκαετίας: τη Ναόμι Κάμπελ, τη Λίνα Εβανγκελίστα, Τατιάνα Πάτιτζ, Κρίστι Τέρλινγκτον και Σίντι Κρόφορντ, που αποτελούσαν τα πρώτα «σουπερμοντελς».

Την εποχή που τραβήχτηκε η φωτογραφία, μόνο η Κρίστι Τέρλινγκτον συνεργαζόταν με το πανίσχυρο πρακτορείο μοντέλων Ford. Οι υπόλοιποι ήταν στα βιβλία του John Casablancas στο Elite. Αλλά κατά κάποιο τρόπο, ο Casablancas χρωστούσε την επιτυχία του στο Ford.

Πριν η Κρίστι και οι άλλες κυρίες του μόντελινγκ γεννηθούν, η Ειλίν και ο Τζέρι Φορντ έφεραν την επανάσταση στη βιομηχανία μοντέλων και δεκαετίες αργότερα έφτασαν στην κορυφή.

Οι συνάδελφοι της Ειλίν, τη φοβόντουσαν, τη μισούσαν και τη σέβονταν. Μαζί με τον σύζυγό της Τζέρι, δημιούργησε μία επιχείρηση με τρομακτική εργασιακή ηθική, έντονη επιχειρηματική λογική και κοφτερό μάτι για την ομορφιά, κερδίζοντας μία θέση ανάμεσα στους πιο ισχυρούς παίκτες στη βιομηχανία μοντέλων για σχεδόν μισό αιώνα.

Τα μοντέλα στα βιβλία τους κατά καιρούς περιλάμβαναν πολλά από τα πιο όμορφα πρόσωπα του 20ου αιώνα: Σούζι Πάρκερ, Κάρμεν Ντελ Ορφίς, Τζι Σρίμπτον, Λορίν Χάτον, Τζέρι Χόλ, Κρίστι Τέρλινγκτον, Κάρεν Ελσον και πολλές άλλες.

Όπως αναφέρει ο Ρόμπερτ Λέισι στη νέα βιογραφία του, η αγάπη για τη μόδα και η εργασιομανία ήταν ενσωματωμένες στα γονίδια της Ειλίν.

Γεννημένος το 1922, ήταν εγγονή Φινλανδών, Ιρλανδών, Γερμανών και Ρώσων μεταναστών. Ο πατέρας της ήταν ένας επιτυχημένος δικηγόρος και συλλέκτης χρεών και η οικογένεια ζούσε με οικονομική άνεση στο προάστιο Great Neck της Νέας Υόρκης, περιοχή που αποτέλεσε την έμπνευση για να γράψει ο Σκοτ Φιτζέραλντ τον Μεγάλο Γκάτσμπι.

Οι γονείς της την λάτρευαν: «Τη θεωρούσαν το πιο ταλαντούχο παιδί που γεννήθηκε ποτέ – την απάντηση σε όλα τα προβλήματα του κόσμου.»

Η αυτοπεποίθηση ενός αγαπημένου παιδιού δεν την άφησε ούτε στην ενήλικη ζωή. Στο βιβλίο που δημοσιεύθηκε στο απόγειο της επιτυχίας της στα μέσα της δεκαετίας του εβδομήντα, έγραψε: «Αν είστε απόλυτα πεπεισμένοι ότι θέλετε, ο εσώτερος εαυτός σας, θα το πάρει σαν εντολή και θα ενεργήσει ανάλογα.»

Η Ειλίν αποφοίτησε από το Barnard College, όπου άλλαξε διακριτικά το όνομά της από το εβραϊκό Οτενσόσερ στο πιο εύηχο Οτε.

Οσο για τη ζωή της στο Κολέγιο είχε πει: «Υποθέτω ότι θα μπορούσα να πω ότι πήρα master στους άνδρες και κακούς βαθμούς στην ψυχολογία».

Όταν οι ΗΠΑ συμμετείχαν στο Β ‘Παγκόσμιο το 1941, η Ειλίν έγινε εθελόντρια στο Πολεμικό Ναυτικό και αργότερα αποκάλυψε ότι έκανε σχέσεις με τουλάχιστον 11 αξιωματικούς του πολεμικού ναυτικού.

Το 1943, γνώρισε τον κατά 3 χρόνια μικρότερο της και πανέμορφο Τζέρι Φόρντ και 2 μήνες μετά παντρεύτηκαν. «Ο Τζέρι δεν ήθελε να παντρευτεί μέχρι που παντρευτήκαμε» έλεγε η ίδια.

Η νέα κυρία Ford άρχισε τις εργασίες στο διαφημιστικό τμήμα ενός μεγάλου πολυκαταστήματος, επινοώντας εκστρατείες μάρκετινγκ και ξεκινώντας τις συνεργασίες με μοντέλα, συμπεριλαμβανομένων της Νάταλι Νίκερσον, του υψηλότερα αμειβόμενου μοντέλου στο Μανχάταν.

Απηυδησμένη με τις ύποπτες επιχειρηματικές συνήθειες του πράκτορα της, η Νάταλι αποφάσισε να χειριστεί τις δικές κρατήσεις της, και προσέλαβε την Ειλίν ως γραμματέα της. Τον Σεπτέμβριο του 1946 η επιχείρηση που θα γινόταν τελικά ο Οργανισμός Ford ξεκίνησε με ένα βιβλίο διευθύνσεων και ένα τηλέφωνο σε ένα τραπέζι στο σπίτι της οικογένειας στο Lexington Avenue.

Ο Τζέρι Φορντ δεν ήταν εντελώς πεπεισμένος ότι το μέλλον του βρισκόταν στην επιχείρηση μοντέλων- «Ηταν ένας πολύ αρρενωπός τύπος» θυμάται ο φωτογράφος Μπιλ Χελμπουρν – αλλά καθώς περίμεναν το πρώτο τους παιδί, δεν είχε άλλη επιλογή από το να βοηθήσει τη σύζυγό του πρακτορείο της»

Το 1948, το περιοδικό Life δημοσίευσε ένα χαρακτηριστικό, οικογενειακού τύπου πρακτορείο μοντέλων. Μια κολακευτική φωτογραφία έδειχνε την Ειλίν και τον Τζέρι αγκαλιά. Ήταν μία έκρηξη δημοσιότητας, σαν να λέγαμε ότι εμφανίστηκαν στην Οπρα, ή στο Goodmorning America. Ετσι η επιχείρηση τους έγινε διάσημη κάνοντας απόσβεση για δεκαετίες.

Η μόδα όμως θέλει καινοτομία κι έτσι η Ειλίν ανακάλυπτε κατά μέσο όρο, ένα νέο πρόσωπο κάθε τρεις ή τέσσερις μήνες. Αυτά τα όμορφα κορίτσια προσέλκυαν αναπόφευκτα τους άνδρες. Εδώ, επίσης, η Ειλίν άρχισε να διαλέγει μνηστήρες μεταξύ αυτών και να τους καλεί για φαγητό.

Δεν ευγνωμονούσαν όμως όλα τα κορίτσια τις προσπάθειές της. «Δεν ήθελα να με καπελώνει η δική μου μητέρα, πόσο μάλλον η Ειλίν» είχε πει η Βρετανίδα μοντέλο Πενέλοπε Τρι.

Η επιτυχία έχει όμως και το τίμημά της. Η βάναυση συμπεριφορά της Ειλίν της έφερε και πολλούς εχθρούς της, και το 1955 της κόστισε σχεδόν το γάμο της με τον Τζέρι, ο οποίος ξεκίνησε μια σχέση με ένα από τα μοντέλα τους, ενώ η Ειλίν ήταν έγκυος στο τρίτο της παιδί τους. Χρόνια αργότερα, η Ειλίν παραδέχθηκε ότι ο Τζέρι είχε «μου είπε ότι έπρεπε να αλλάξω τη συμπεριφορά μου ή θα χωρίζαμε. Κι έτσι προσπάθησα να αλλάξω»

Στο σπίτι μπορεί να γίνει πιο μαλακή, αλλά στην επιχείρηση παρέμενε ένα αδυσώπητο κτήνος, ειδικά όταν ο Casablancas ίδρυσε υποκατάστημα στο γραφείο του στο Μανχάταν στα τέλη της δεκαετίας του ’70 και άρχισε να «κλέβει» τους συνεργάτες και τα κορίτσια της Φορντ.

Οταν δύο μέλη του προσωπικού της έφυγαν για να εργαστούν με τον Casablancas, η Φορντ αγόρασε δύο Βίβλους, υπογράμμισε κάθε αναφορά για τον Ιούδα τον Ισκαριώτη με κόκκινο μελάνι και τις ταχυδρόμησε στα σπίτια των πρώην υπαλλήλων της.

Το πρακτορείο Φορντ παρόλαυτα παρέμεινε το πιο επιτυχημένο στο Μανχάταν μέχρι τη δεκαετία του ’80 , αλλά το ’90 σηματοδότησε μια νέα εποχή στο modeling. Το μότο της Ειλίν πάντα ήταν: «Το αντίθετο της εργασίας είναι ο θάνατος.» Αλλά ακόμα και για εκείνη, ήταν ώρα να συνταξιοδοτηθεί.

Το πρακτορείο Ford πωλήθηκε το 2007, λίγο πριν από το θάνατο του Τζέρι, στα 83 του, τον επόμενο χρόνο. Η Ειλίν ήταν επίσης άρρωστη και πέθανε το 2014 από όγκο στον εγκέφαλο.

Στον τελευταίο μήνα της ζωής της, πήγε στα παρασκήνια για να δείτε την πρώην προστατευόμενη της, Κρίστι Μπρίνκλεϊ, να πρωταγωνιστεί ως Roxie Hart στο μιούζικαλ Chicago που ανέβηκε στο Broadway, λέγοντάς της: «Πάντα σου έλεγα ότι μπορείς να κάνεις τα πάντα»

iefimerida.gr