Διώνη: Η δραματική ιστορία της ζωής ενός αδέσποτου σκύλου που διδάσκει σήμερα σε σχολική τάξη!

Σεπτέμβριος του 2011 στην Αλεξάνδρεια Ημαθίας και ένα έγκλημα που συντελέστηκε ενάντια σε έναν αδέσποτο σκύλο συγκλόνισε τότε όλο τον φιλοζωικό κόσμο.

Ένας σκύλος να κείτεται στο έδαφος, σε κεντρικό σημείο της πόλης, μέσα σε μια λίμνη αίματος και να αιμορραγεί ασταμάτητα έχοντας χάσει σχεδόν τις αισθήσεις του. Χωμένος στην είσοδο μιας πολυκατοικίας που προφανώς κατέληξε για να περιμένει τον θάνατό του. Περαστικοί ή οι ένοικοι της πολυκατοικίας θεωρητικά θα είχαν περάσει από εκεί αποδεικνύοντας για άλλη μια φορά πως πολύ συχνά οι άνθρωποι δεν λυγίζουν στη θέα ενός πλάσματος που υποφέρει, ακόμη και αν είναι σχεδόν ετοιμοθάνατο. Κανένας μα κανένας δεν σκέφτηκε να του δώσει έστω λίγο νερό.

Η εκπαιδευτικός-ζωοθεραπεύτρια και συγγραφέας Κατερίνα Παπαποστόλου όμως δεν του γύρισε την πλάτη. Βρέθηκε τελείως τυχαία σε εκείνο το σημείο, σοκαρίστηκε στη θέά του φονικού και έσπευσε να φέρει βοήθεια. Μα, όταν γύρισε, ο σκύλος δεν ήταν εκεί…

Η Κατερίνα τον έψαξε παντού ασταμάτητα για 20 ώρες μέχρι τη στιγμή που ο σκύλος εμφανίστηκε μπροστά της  το άλλο πρωί, καθώς γύρισε στο σημείο από το οποίο είχε πριν λίγες μέρες χαθεί.

Το μαγικό της ιστορίας; Πως με την Κατερίνα είχαν ξανασυναντηθεί! Και εκείνη τη στιγμή που η Διώνη σωριάστηκε ξανά μπροστά της κατάκοπη από τον δρόμο που είχε κάνει για να βρει την Κατερίνα, τότε και η Κατερίνα αντιλήφθηκε πως ο σκύλος κάτω από τις πληγές του σώματός του ήταν εκείνος ο αδέσποτος σκύλος που φρόντιζε για μέρες και ξαφνικά μια μέρα είχε εξαφανιστεί και δεν κατάφερε να τον βρει πουθενά σε όλη την πόλη αλλά και στα γύρω χωριά. Τι μεσολάβησε τις μέρες που προηγήθηκαν του φονικού το ξέρει μονάχα η ψυχή της Διώνης που είμαστε σίγουροι πως δεν το έχει ξεχάσει. Όμως η Διώνη συγχώρεσε, γιατί είναι σκύλος και οι σκύλοι συγχωρούν και εμπιστεύονται ξανά και ξανά.

Η αποθεραπεία της Διώνης ήταν σχετικά σύντομη, λες και από θαύμα είχε επιζήσει. Η Κατερίνα, λίγες μέρες μετά την πήρε αγκαλιά από το κτηνιατρείο καθώς ακόμη δεν περπατούσε καλά, την έβαλε στο αυτοκίνητο και ξεκίνησε για τις δυο τους  ένα κοινό ταξίδι που συνεχίζεται μέχρι και σήμερα. Ένα ταξίδι γεμάτο συγκινήσεις, χαρές και σπουδαίες νίκες για ανθρώπους και ζώα.

«Η αρχική μου σκέψη δεν ήταν να την υιοθετήσω μα να την φιλοξενήσω μέχρι να βρει το καλύτερο σπίτι και είχα αποφασίσει όμως πως θα τη στηρίξω οικονομικά για όλη τη ζωή της. Έψαχνα λοιπόν μονάχα εκείνον τον έναν που θα ζούσε μαζί της. Δεν ξέρω γιατί… νομίζω πως ένιωθα λίγη για να της χαρίσω τη ζωή που της άξιζε. Ήμουν σε μια πολύ δύσκολη στιγμή της ζωής μου, βυθισμένη ακόμη στο πένθος από τον  χαμό της πολυαγαπημένης μου μαμάς, δεν ήξερα αν είχα τη δύναμη να μεγαλώσω ένα τόσο εύθραυστο πλάσμα. Η πρώτη νύχτα μαζί της στο σπίτι με έφερε αντιμέτωπη με το τι σημαίνει ψυχικός θάνατος σε ένα πλάσμα. Θα ήταν ψέμα να πω πως δεν μίσησα εκείνη τη νύχτα τον δολοφόνο της, πήρα όμως παράλληλα δύναμη για να καταφέρω να την αναστήσω. Λίγες μέρες μετά και ενώ είχε βρεθεί οικογένεια να την υιοθετήσει, την πήγα και εκείνη δεν έφευγε από την αγκαλιά μου. Και τότε κατάλαβα πως μια μυστική δύναμη του σύμπαντος ξέρει καλύτερα τι θα φέρει στη ζωή και πως πολλές φορές δεν είναι απαραίτητο να αντιστέκεσαι…», μοιράζεται η Κατερίνα μαζί μας.

Η σωματική αποθεραπεία της Διώνης κράτησε λίγους μήνες και είχε ως σημαντικό λάβαρο ένα τεράστιο σημάδι στον λαιμό να θυμίζει εκείνη τη νύχτα της μάχης και τη μηδενική όραση στο ένα της μάτι από το μαχαίρωμα, μια κοντή ουρά μαχαιρωμένη επίσης και τέσσερις σφαίρες στο πόδι που αφαιρέθηκαν λίγο καιρό αργότερα πριν το χάσει από μόλυνση. Η ψυχική όμως αποθεραπεία κράτησε λίγα χρόνια, καθώς η Διώνη πάλευε με τους ψυχικούς της εφιάλτες κυρίως τις νύχτες, ενώ σήμερα έχει ξεπεράσει κάθε της φοβία εκτός από εκείνη που σχετίζεται με τον αέρα και την έντονη βροχή. Τη νύχτα που τη μαχαίρωσαν είχε μια απίστευτη κακοκαιρία στην πόλη…

Το 2013, όταν πέθανε ο Ορφέας, ο καλύτερός της φίλος, η Διώνη βυθίστηκε και πάλι για καιρό στη θλίψη, ενώ το ίδιο διάστημα κόντεψε να πεθάνει από αλλεργικό σοκ από τσίμπημα μέλισσας.

Η Διώνη υιοθετήθηκε από την Κατερίνα και ξεκίνησαν μαζί τη νέα ζωή της.

Η Διώνη θα ζούσε τη ζωή που της αξίζει. Εκπαιδεύθηκε από τον Δημοσθένη Μουμιάδη, συμπεριφοριστή σκύλων και ιδρυτή της Kynagon Dog Trainers Academy, ο οποίος και τη στήριξε ώστε να γίνουν παρελθόν όλες οι φοβίες που είχε στη σχέση της με τους ανθρώπους. Συνέχισε την εκπαίδευσή της με την Κατερίνα που είχε ήδη το πτυχίο της ως εκπαιδεύτρια σκύλων, το 2014 γνώρισε τα δύο ακόμη μέλη της οικογένειάς της, τον Άξελ και τον Πόθο, ενώ το 2015 ίδρυσε με την Κατερίνα τις Ζω.Ε.Σ. (Ζωοφιλικές Ενημερώσεις Σχολείων, Ιδρυμάτων και Οργανισμών) και ξεκίνησε την πορεία της μέσα στα ελληνικά σχολεία ως σκύλος Δάσκαλος!

«Οι Ζω.Ε.Σ. είναι ένας αστικός μη κερδοσκοπικός οργανισμός, που έχει βραβευτεί τέσσερις φορές για το έργο του μέχρι σήμερα, με ένα πανελλαδικό δίκτυο 100 εθελοντών, που στόχο έχει την εκπόνηση εκπαιδευτικών φιλοζωικών και περιβαλλοντικών προγραμμάτων εγκεκριμένων από το Υ.ΠΑΙ.Θ για όλα τα σχολεία της χώρας. Περισσότερα από 550 σχολεία μέχρι σήμερα και περισσότεροι από 350.000 μαθητές ένωσαν τις φωνές τους μαζί μας. Παράλληλα όμως στόχος είναι και η διοργάνωση ημερίδων, σεμιναρίων, φιλοζωικών βιωματικών εργαστηρίων για όλους τους Ελληνες πολίτες κάθε ηλικίας. Δημιουργήθηκαν θεωρώ μέσα μου το 2000, όταν για πρώτη φορά ως Δασκάλα μπήκα σε τάξη να διδάξω, πολύ πολύ μικρή ακόμη και τότε ένιωσα την έλλειψη της ενσυναίσθησης απέναντι στα ζώα, καθώς από πολύ μικρή διέσωζα ζώα και έγιναν πραγματικότητα το 2015 και αυτό το χρωστώ στη Διώνη. Είναι η ψυχή και η ιδρύτριά τους!…», αναφέρει η Κατερίνα Παπαποστόλου.

Η Διώνη, έχοντας έναν υψηλό δείκτη ενσυναίσθησης και ευφυίας, στη διάρκεια της εκπαίδευσής της έμαθε να μετράει και να αναγνωρίζει τα γράμματα, να κάνει παζλ και να αναγνωρίζει αντικείμενα, να παίζει θεατρικά παιχνίδια, για να βοηθά παιδιά που ανήκουν στο φάσμα του αυτισμού, που έχουν υπερκινητικότητα, επιθετικότητα, χαμηλή αυτοπεποίθηση, παρουσιάζουν μαθησιακές δυσκολίες αλλά και όλους τους μαθητές μιας σχολικής τάξης. Έμαθε να είναι μια άριστη συνεργάτιδα του Εκπαιδευτικού στην τάξη και κάθε φορά που βρίσκεται σε αυτή δεν είναι πλέον η Κατερίνα η μαμά της μα η Εκπαιδευτικός με την οποία συνεργάζεται σε ένα τομέα που ονομάζεται «εκπαιδευτική διαμεσολάβηση με σκύλο διαμεσολαβητή».

«Ως εκπαιδευτικός καθοδηγώ τον σκύλο με τη γνώση μου και ο σκύλος καθοδηγεί εμένα με το ένστικτό του. Σκύλος και δάσκαλος αλληλοσυμπληρώνονται. Η Διώνη, όμως, με βοηθά πιο γρήγορα και πιο εύκολα στο έργο μου. Δεν μου καλύπτει τα κενά μου. Είναι ο βοηθός μου, ο συνεργάτης μου. Και, όταν φτάνουμε σπίτι, ένα από τα αγαπημένα παιδιά μου. Η Διώνη δεν είναι σκύλος εργασίας και έτσι δεν θα αποκαλέσω ποτέ κανέναν σκύλο που συνυπάρχει μαζί μου στην τάξη. Οι σκύλοι αυτοί δεν δουλεύουν! Βρίσκονται σε έναν χώρο που αγαπούν και νιώθουν οικειότητα, νιώθουν ασφάλεια και ευτυχία. Υπάρχουν μέρες που η Διώνη αλλά και οι άλλοι μου σκύλοι δεν επιθυμούν να ξυπνήσουν και να έρθουν μαζί μου στο σχολείο και αυτό είναι απόλυτα σεβαστό! Συντονίζω την εκπαιδευτική διαμεσολάβηση ανάλογα με τη διάθεση του σκύλου μου. Βασική προϋπόθεση να νιώθει ο σκύλος ευτυχισμένος στην τάξη! Ο συνεργάτης ενός τέτοιου σκύλου δεν πρέπει να έχει μόνο άρτια παιδαγωγική κατάρτιση και να έχει εκπαιδευτεί πάνω στην εκπαίδευση και στη συμπεριφορά του σκύλου, αλλά και -κυρίως- να διαθέτει επιστημονική κατάρτιση στη σχολική ψυχολογία, στην ειδική αγωγή και στις μαθησιακές δυσκολίες, αλλά και στην αντιμετώπιση παραβατικών συμπεριφορών. Ένας σκύλος – «δάσκαλος» θα πρέπει να συνοδεύεται από έναν απόλυτα επιστημονικά καταρτισμένο εκπαιδευτικό, που έχει μεγάλη εμπειρία σε αυτό, καθώς δεν υπάρχουν περιθώρια λάθους ούτε πρέπει να σε οδηγεί μονάχα η καρδιά», τονίζει η Κατερίνα Παπαποστόλου.

Η Διώνη μέχρι σήμερα έχει παραλάβει τέσσερα βραβεία εθελοντισμού, ενώ το 2018 κέρδισε το μεγαλύτερο βραβείο στην «καριέρα» της καθώς πιστοποιήθηκε από το Γαλλικό Ινστιτούτο Ζωοθεραπείας και τον Francois Beiger ως σκύλος «εκπαιδευτικής διαμεσολάβησης και διαδραστικής εγρήγορσης».  Είναι πολύ ενεργή στα social media μέσα από τους διαλόγους της με τα αδέρφια της αλλά και τους εκπληκτικούς της μονολόγους, ενώ έχει εμφανιστεί πολλές φορές σε τηλεοπτικές και διαδικτυακές εκπομπές. Συμμετέχει χρόνια τώρα στα φιλοζωικά και περιβαλλοντικά εκπαιδευτικά προγράμματα που εκπονούν οι Ζω.Ε.Σ. και είναι εγκεκριμένα από το Υ.ΠΑΙ.Θ. αλλά και στα workshops που διοργανώνει η μαμά της και συνεργάτης της Κατερίνα Παπαποστόλου.

Η Διώνη όμως το 2018 απέκτησε ακόμη μια εξαιρετική ιδιότητα! Έγινε συγγραφέας καθώς εκδόθηκε το πρώτο της βιβλίο, η αυτοβιογραφία της! «Το Δώρο» η πρώτη αυτοβιογραφία σκύλου με τη δύναμη του μαγικού ρεαλισμού που σήμερα έχει φτάσει στην 3^η του έκδοση πουλώντας χιλιάδες αντίτυπα είναι ένα βιβλίο που μιλά για τη ζωή της Διώνης μα και για τη ζωή κάθε αδέσποτου σκύλου καθώς οι ιστορίες όλων τους είναι δυστυχώς λίγο ή πολύ ίδιες. Ακολούθησαν «Το Δώρο της Διώνης», ένα τετράδιο εκπαιδευτικών φιλοζωικών δραστηριοτήτων και «Η Μεγάλη Επιστροφή- Το Βασίλειο των Ακηδεμόνευτων Ζώων», ένα διπλό βιβλίο με εξαιρετική εικονογράφηση και μουσική, ένας οδηγός φιλοζωίας και περιβαλλοντικής ευαισθητοποίησης! Το 2021 εκδόθηκε «Η Ζωο…γραφική Φαντασίας στο Βασίλειο του Πόθου» που είναι και το πρώτο βιβλίο που διδάσκει η Διώνη στο Νέο Σχολείο που έχει χτίσει μέσα στο παλάτι της! Αξίζει να αναφέρουμε πως όλα τα βιβλία τα οποία τα βρίσκει πολύ εύκολα κανείς στο  www.zwes.gr ενυπόγραφα και με δώρα έκπληξη αλλά και σε όλα τα βιβλιοπωλεία, στηρίζουν με τα έσοδά τους τον αγώνα της αμκε Ζω.Ε.Σ. αλλά και εκατοντάδες αδέσποτα ζώα σε όλη τη χώρα.

Η Διώνη, έντεκα ετών σήμερα, ζει τη ζωή της σαν να είναι κάθε μέρα γιορτή! Αν τη δει κανείς από κοντά θα πει πως συναντά ένα αγέρωχο και ανεξάρτητο πλάσμα που δεν λυγίζει σε τίποτα. Αν όμως κοιτάξει στο βάθος των ματιών της θα διακρίνει μια ρομαντική ευαισθησία και μια δίψα για ζωή για να κερδίσει όλα όσα έχασε τον πρώτο χρόνο της ζωής της στον δρόμο.

Έχοντας «περπατήσει» μέχρι σήμερα πολλά «χιλιόμετρα» μέσα στα ελληνικά σχολεία και έχοντας πετύχει σημαντικές νίκες, θα έλεγε κανείς πως είναι ένας σκύλος που άλλαξε ήδη σε έναν τεράστιο βαθμό τον τρόπο που αντιμετωπίζουν τα παιδιά αλλά και οι ενήλικες τα ζώα. Η Διώνη είναι ένας σκύλος που έχει να προσφέρει ακόμη πολλά στην ελληνική φιλοζωική παιδεία, ενώ φέτος ξεκινά πλάι στη μαμά της ένα νέο σημαντικό επαγγελματικό βήμα!

«Eίναι πάντα εξάλλου τόσο γοητευτικό ν’ακούς τη σιωπή μόνος. Με τα μάτια κλειστά και την ψυχή ορθάνοιχτη. Ωστόσο είναι μαγικό ν’ακούς τη σιωπή με κάποιον που σωπαίνει εξίσου ωραία… Είναι μαγικό να μιλάς με ένα πλάσμα δίχως ήχους και να ακούς τις μεγαλύτερες αλήθειες της ζωής σου. Υπάρχει η ζωή μου πριν από τη Διώνη. Η ζωή μου με τη Διώνη. Και η ζωή μου μετά τη Διώνη που τρέμω τη μέρα που θα ‘ρθει. Όμως αξίζει η ζωή μου μαζί της στο εδώ και το τώρα όλο τον θησαυρό του κόσμου.

Σαν σήμερα συνάντησα το πιο  αγέρωχο, το πιο ανεξάρτητο, το πιο καλοκάγαθο και το πιο ευαίσθητο πλάσμα που φωτίζει τις μέρες και τις νύχτες μας στην οικογένειά μας. Το πλάσμα που μου δίδαξε τι σημαίνει το να είσαι μαμά. Τι σημαίνει να πέφτεις και να σηκώνεσαι ξανά πιο δυνατός, ακόμη και αν όλοι και όλα φωνάζουν πως δεν μπορείς.  Η Διώνη νιώθω πως ήρθε στη ζωή μου για να αναδείξει εκείνο το κομμάτι του εαυτού μου που τίποτα δεν φοβάται, που τολμά να αντιστέκεται και να επαναστατεί! Γιατί, ο, τι και αν γίνει, η αγάπη πάντα θα είναι εκεί να θεραπεύει και να νικά. Μπορείς  να ξεκινήσεις ακόμη και με την τελευταία σου πνοή. Όπως ακριβώς έκανε και η Διώνη…», καταλήγει με συγκίνηση η Κατερίνα Παπαποστόλου.