Δεν θα μικρύνω εγώ…για να αντέξεις εσύ!

Χτες μίλησα για προσωπική ευθύνη και σήμερα ο τοίχος μου γέμισε με θετικά παραδείγματα προσωπικής ευθύνης τα παιδιά που κάνουν αλυσίδα και αδειάζουν φορτηγά, αθλητές που μοιράζουν το βραβείο τους, το παιδί με το μηχανάκι που πήγαινε παγωμένα νερά στους πυροσβέστες, τόσοι άνθρωποι που έτρεξαν για τα ζωντανά και έσωσαν, φρόντισαν, τάισαν, τόσοι που έβαλαν πλάτη.

Ακούω και ξανακούω ότι μόνο σπίτια και δέντρα και ζώα κάηκαν ευτυχώς δεν θρηνήσαμε νεκρούς. Και ξέρω ότι ο τρόπος που έχουμε εμείς οι άνθρωποι να παίρνουμε κουράγιο είναι να βλέπουμε το χειρότερο.
Αυτό όμως δεν μικραίνει τον πόνο εκείνου που έχασε το σπίτι του, τον κάνει μόνο να ντρέπεται που πονάει. Να κρύβεται. Και ο πόνος πρέπει να βγει, να εκφραστεί, για να τον ξεπεράσεις και αν εσύ δεν τον αντέχεις, δεν πειράζει, απλά πάψε να μιλάς γιατί δεν θα μικρύνω εγώ για να αντέξεις εσύ. Αυτό να θυμάστε.

Η Βαρυμπόμπη δεν δικαιολογεί το Μάτι και το Μάτι δεν δικαιολογεί την Εύβοια. Ευθύνες υπάρχουν παντού και εμείς που δεν τις αποδίδουμε και προσπαθούμε να το ξεπεράσουμε σήμερα αύριο χτες αν ήταν δυνατόν φέρουμε την δική μας ευθύνη.

Η Ελλάδα κάθε χρόνο καίγεται και όμως εμείς έχουμε από τα πιο απαρχαιωμένα σώματα πυροσβεστικής.

Στηριζόμαστε στον πατριωτισμό των ανθρώπων και στους εθελοντές.

Δεν ξέρω αν οι Ρουμάνοι ήταν όπως τους περιγράφουν αλλά ζήλεψα, δεν ξέρω αν οι Ούγγροι ή ποιος άλλος κωλοβάραγαν όπως άκουσα
Ξέρω ότι τα χρήματα για την ενίσχυση της Ελληνικής πυροσβεστικής ήταν γελοία, ξέρω ότι έδιωξαν ακόμα μια φόρα χρήσιμα άτομα με γελοίες δικαιολογίες αντί να προσλάβουν, ότι μοίρασαν χρήματα για άλλη μια φορά δεξιά αριστερά (από το μεγάλο περίπατο μέχρι τα βοθροκάναλα) και όχι για πυροσβεστικά αεροπλάνα.
Και ναι ένα μήνα καίγεται η Ελλάδα κάθε χρόνο, αλλά τις συνέπειες τις ζούμε για πολλά χρόνια όλοι μας

Καιρός να μιλήσουμε δυνατά για όσα μας πνίγουν.
Αφήστε τα δάση στην ησυχία τους.
Αφήστε τα παιδιά στην ησυχία τους.
Αφήστε τις συγκρίσεις
Αφήστε τον πόνο να εκφραστεί, χωρίς ενοχές.
Αφήστε χώρο και χρόνο στη γη να γιάνει
Αφήστε τον πόλεμο πια που τον επικαλείστε κάθε τρεις και λίγο.
Αφήστε μας ήσυχους
Άντε λέμε γιατί άντε