COVID-2019: Η Θεωρία Της Προσκόλλησης…Και Πώς Καταρρίπτεται

Αγαπημένε μου Covid-2019.

Ήρθες και έφερες τα πάνω κάτω στις ζωές μας, στις καρδιές μας, στα μυαλά μας.

Και να που έπρεπε να γίνει καθολικό lock down

Να σταματήσει ο χρόνος να κυλάει

Να κλείσουν τα σχολεία

Να ζήσουμε τον απόλυτο εγκλεισμό

Να χάσουμε τις ελευθερίες μας (ελεύθειν όπου εράς -> να πηγαίνεις όπου αγαπάς)

Να σταματήσει η παγκόσμια οικονομία

Να χάσουμε τους εαυτούς μας (ή μήπως να τους βρούμε;)…

Να ζήσουμε πρωτόγνωρες καταστάσεις με συνέπειες που δεν έχουμε ακόμα φανταστεί…

Και έτσι όπως μας έκανες, τώρα νιώθουμε όλοι σαν τα μωρά που μαθαίνουν να εμπιστεύονται τους άλλους και αναπτύσσονται υγιώς, όταν οι ανάγκες τους εκπληρώνονται συστηματικά από αυτόν που τα φροντίζει (Συνήθως η μητέρα) στην αρχή της ζωής τους.

Ο ΟΡΟΣ ΠΡΟΣΚΟΛΛΗΣΗ ΠΡΟΕΡΧΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΒΡΕΤΑΝΟ ΨΥΧΙΑΤΡΟ JOHN BOWLBY ΚΑΙ Η ΘΕΩΡΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΣΚΟΛΛΗΣΗΣ ΕΧΕΙ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΤΕΙ ΩΣ ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΕΣ ΘΕΩΡΙΕΣ ΣΤΗΝ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ

Σκέφτομαι αυτή τη θεωρία της προσκόλλησης και πραγματικά βλέπω όλη την κοινωνία παγκοσμίως να αντιδρά τόσο έντονα γιατί πολύ απλά και ως ενήλικες έχουμε μάθει να προσκολλώμεθα σε καταστάσεις και ανθρώπους σε αυτά που νομίζουμε ότι μας ανήκουν και σε μια ψευδαίσθηση ότι έχουμε κάτι παραπάνω από το τώρα. Δηλαδή είμαστε τόσο εξαπατημένοι και τόσο εξαρτημένοι από όλα όσα νομίζουμε ότι έχουμε που ώρες ώρες με κάνει να αναρωτιέμαι…

…Αυτό το μωρό που ήμασταν κάποτε μήπως ήρθε η ώρα να μεγαλώσει και να αναλάβει τις ευθύνες του στην ενήλικη ζωή πια; Τη ζωή έτσι όπως έρχεται. Τη ζωή που αλλάζει. Τη ζωή που δεν έχει προσκολλήσεις, ούτε παρελθόν, ούτε μέλλον. Γιατί φίλοι μου, η ζωή μας είναι τώρα και κανένας ποτέ δεν έχει τίποτα παραπάνω από αυτό το τώρα.

Αυτό το τώρα, τους τελευταίους δύο μήνες που ζούμε σε αυτή την παράνοια είναι γεμάτο αμφιβολία, γκρίνια, απαισιοδοξία, αγανάκτηση και προσκόλληση. Νομίζω αγαπημένε μου COVID ότι ηρθες και μαζί σου ήρθε η ώρα να μάθουμε την απεξάρτηση και την προσαρμογή.

• Έχουμε μια τάση οι άνθρωποι να εξαρτώμαστε από τα εξωγενή και να μη σκεφτόμαστε όλα αυτά που μας χαρίζουν την πραγματική αγάπη, γαλήνη και ευτυχία. H εξάρτηση αυτή, μας κάνει εγωιστές και κατά κάποιον τρόπο νομίζουμε ότι μπορούμε να τα ελέγχουμε όλα. ΩΡΑ ΓΙΑ ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗ.

• Ο μόνος τρόπος λοιπόν για να συνεχίσουμε να ζούμε είναι να προσαρμοστούμε σε αυτή τη νέα πραγματικότητα και να μάθουμε ότι όλα όσα μας κάνουν να γκρινιάζουμε και να φοβόμαστε, είναι ουτοπικά. Δεν υπάρχουν καν. Έτσι λοιπόν το άγχος του αποχωρισμού γίνεται όλο και πιο μικρό γιατί όπως μάθαμε να ζούμε με αυτά, έτσι μπορούμε και να ξεμάθουμε.

Mα, θα μου πείτε, εδώ ο κόσμος χάνεται, χάσαμε τις δουλειές μας, δεν έχουμε ιδέα τι θα γίνει, νιώθουμε ανασφάλεια, νιώθουμε απογοήτευση και απώλεια της προηγούμενης ζωής μας. Και θα σας απαντήσω ότι τελικά σε αυτή τη ζωή τίποτα δεν είναι μόνιμο.

Μόνο οι στιγμές. Και οι καλές και οι δυσάρεστες. Και η χαρά και η λύπη. Και η επιτυχία και η αποτυχία, και τα χρήματα και η δόξα και η ομορφιά. Και οι σχέσεις. Και η μέρα και η νύχτα και τα καλοκαίρια και οι χειμώνες. Όλα αλλάζουν, μαζί με αυτά και εμείς.

ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΡΕΙ ΚΑΙ ΟΥΔΕΝ ΜΕΝΕΙ.
ΗΡΑΚΛΕΙΤΟΣ

Γι’ αυτό και είναι τόσο απλό, αφού το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να αφήσουμε την ιστορία να γραφτεί, το τώρα να δώσει τη θέση του στο αύριο και με αισιοδοξία και προσαρμοστικότητα να ξαναχτίσουμε όλα όσα θέλουμε, να χαρίσουμε πραγματικό χρόνο στους αγαπημένους μας και σίγουρα πολλή αγάπη και φροντίδα, να αλλάξουμε συνήθειες, να μάθουμε να ζούμε με τον COVID σήμερα, με κάτι άλλο πιο μεγάλο αύριο, αλλά να θυμόμαστε ότι το μόνο σίγουρο που έχουμε είναι αυτή η στιγμή. Η ανάσα μας. Και τίποτα άλλο. Και να ευγνωμονούμε που την έχουμε μέχρι την τελευταία ανάσα, θα χαμογελάω. Εσείς;

Always be authentic
be inspired
be the example

Μπορείτε να με βρείτε στο φυσικό μου περιβάλλον www.athenaspot.com και www.menoumemirates.com

LOVE,