«Becoming»: Η Michel Obama μοιράζεται την δική της ιστορία!

Η Michel Obama, η πρώτη μαύρη κυρία των ΗΠΑ από το 2009 έως το 2017, έχοντας αποχωρήσει από τον Λευκό Οίκο ένιωσε ότι πλέον έχει τον χρόνο να αναστοχαστεί την δική της πορεία και του συζύγου της.

Με θάρρος και αισιοδοξία προσπαθεί να πλησιάσει μικρούς και μεγάλους δίνοντας το δικό της μήνυμα!

Βλέποντας μία τόσο εντυπωσιακή γυναίκα με εκθαμβωτικό δυναμισμό και θάρρος νομίζεις ότι τίποτα δεν μπορεί να την λυγίσει συναισθηματικά ή να την δυσκολέψει τόσο πολύ. Κι όμως κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Η ίδια μέσα από το ντοκιμαντέρ του Netflix “Becoming” κάνει μία αναδρομή στη ζωή της ξεκινώντας από τα παιδικά της χρόνια και καταλήγοντας στην εποχή που εξέδωσε το πρώτο της βιβλίο. Σε αυτήν την πορεία ανακαλεί ευχάριστες στιγμές αλλά και δυσκολίες που χρειάστηκε για να αντιμετωπίσει προκειμένου να προστατέψει και να στηρίξει τον εαυτό της ως γυναίκα, σύζυγο και μητέρα.

Το ντοκιμαντέρ “Becoming” βασίζεται στο βιογραφικό βιβλίο με τον ομώνυμο τίτλο και στην παρουσίαση αυτού μέσω μίας τεράστιας περιοδείας. Πάντα αναφέρει πως το γεγονός ότι ήταν η 44ηκυρία των ΗΠΑ αποτέλεσε την μεγαλύτερη τιμή στη ζωή της. Την μέρα αποχώρησης της οικογένειας της από τον Λευκό Οίκο προσπάθησε να μην δακρύσει μπροστά στους δημοσιογράφους. «Πάλεψε» με τον συναισθηματικό της κόσμο και μόλις μπήκε στο αεροπλάνο δηλώνει ότι έκλαιγε με αναφιλητά επί μισή ώρα. Όπως αποκαλύπτει ήταν μία εκτόνωση του οργανισμού της καθώς επί 8 χρόνια προσπαθούσε να κάνει τα πάντα τέλεια χωρίς να δίνει δικαιώματα σχολιασμού. Με ειλικρίνεια και ευθύτητα προβαίνει σε κάθε σταθμό στη περιοδεία παρουσίασης του βιβλίου της σε αποκαλυπτικές συνεντεύξεις παρουσιάζοντας ποικίλες πτυχές της προσωπικής, επαγγελματικής και οικογενειακής της ζωής.

Ας την γνωρίσουμε καλύτερα!

Γεννήθηκε στη Νότια πλευρά του Σικάγο και μεγάλωσε σε μία τυπική κοινότητα εργατών έχοντας κρατήσει στη μνήμη της τις μουσικές και τα οικογενειακά τραπέζια. Στο σχολείο ο σύμβουλος καθοδήγησης σπουδών της, της είπε «Δεν είσαι κατάλληλη για το Πρίνστον». Η ίδια δηλώνει πως τα λόγια αυτά την πλήγωσαν όμως δεν την εμπόδισαν ούτε της προκάλεσαν την επιθυμία να παρατήσει την προσπάθεια της. Τελικά κατάφερε να πάει στο πανεπιστήμιο του Πρίνστον να αριστεύσει και μετέπειτα να φοιτήσει στο Harvard.

Δυστυχώς δεν έλειψαν από την ζωή της τα ρατσιστικά σχόλια, η καχυποψία και τα στερεότυπα των ανθρώπων εξαιτίας της αφροαμερικανικής καταγωγής της. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί ένα περιστατικό στα φοιτητικά της χρόνια: όταν η μητέρα της συγκατοίκου της έμαθε πως θα μένει μαζί με μία μαύρη κοπέλα τρόμαξε και νόμιζε ότι η κόρη της κινδυνεύει. Η Michel Obama ποτέ δεν έβλεπε τον εαυτό της σαν να είναι αόρατη γιατί η οικογένεια της την έκανε να νιώθει «ορατή». Με αφορμή αυτό το μάθημα ζωής συμβουλεύει το κοινό πως «η ορατότητα ξεκινά από μέσα σου».

Από το 2009 έως το 2017 ήταν η πρώτη κυρία των ΗΠΑ. Η συνθήκη αυτή την ανάγκασε να προσέχει κάθε κίνηση, βλεφάρισμα, τον τρόπο που ντύνεται και εκφράζεται διότι ήξερε πως οι δημοσιογράφοι θα το ανέλυαν. Ακόμη και αν η στάση του τύπου είναι αναμενόμενη για πολλούς ας σκεφτούμε τον βαθμό εξέτασης και παρακολούθησης που αισθανόταν καθώς μαζί με τον σύζυγο της ήταν το πρώτο μαύρο προεδρικό ζεύγος.

Αναφερόμενη σε στιγμές της προσωπικής της ζωής παραμένει άνετη και με ειλικρινή, γλυκό τόνο δηλώνει πως επιδίωξη δική της και του συζύγου της, Barack Obama, ήταν να έχουν ως επίκεντρο της σχέσης τους τη συντροφικότητα. Εντυπωσιακή παραμένει η στάση της να παραδεχτεί δημοσίως πως έχει επισκεφτεί σύμβουλο γάμου ώστε να μάθει πως να διαχειριστεί την δική της ευτυχία μέσα από αυτόν. Τελικά συνειδητοποίησε ότι για την δική της ευτυχία δεν χρειάζεται να ευθύνεται αποκλειστικά ο σύζυγος της.

Βασική της επιθυμία πλέον είναι να παρουσιάζει την ιστορία της με σκοπό να συλλογιστεί ο καθένας προσωπικά και να μελετήσει την δική του ιστορία ώστε τελικά να αποδεχτεί τον εαυτό του. Απολαμβάνει να συναναστρέφεται νέους, να συζητά μαζί τους και να στηρίζει τους στόχους και τα όνειρα τους. «Μου αρέσει να δουλεύω με τα νιάτα. Το μέλλον του έθνους μας είναι στα χέρια της επόμενης γενιάς. Αλλά αυτό δεν θα γίνει από μόνο του. Η νεολαία χρειάζεται ενθάρρυνση. Αν ανοιχτούμε λίγο ακόμα μεταξύ μας και μοιραστούμε τις αληθινές ιστορίες μας τότε είναι που πέφτουν τα εμπόδια. Αλλά για να γίνει αυτό πρέπει να πιστεύεις πως η ιστορία σου έχει αξία. Να είσαι ευάλωτος. Να τολμάς να γίνεις ευάλωτος».