Αστείρευτο χαμόγελο!

Χαίρομαι πολύ να βλέπω ανθρώπους να χαμογελούν!

Άλλωστε μετά τα μάτια, που δείχνουν την ψυχή του ανθρώπου, το στόμα και ειδικά το χαμόγελο, δείχνει την σχέση του με την ευχαρίστηση, τη χαρά και την απόλαυση.

Ένας άνθρωπος με μεγάλο, χαλαρό, ανεπιτήδευτο χαμόγελο, μπορεί πραγματικά να απολαμβάνει την ζωή του, ανεξαρτήτως των δυσκολιών που μπορεί να αντιμετωπίζει την δεδομένη χρονική στιγμή και αυτή τη χαρά τελικά την εκπέμπει παντού!

Για εμένα ένας τέτοιος άνθρωπος είναι η Λίλη (Ευαγγελία )  Βαφειάδου! Ένας άνθρωπος με αστείρευτο χαμόγελο και μια μεγάλη καρδιά που χωράει όλον τον κόσμο! Διότι  πραγματικά νοιάζεται για όλον τον κόσμο! Και αυτό το αποδεικνύει έμπρακτα με την ενεργή συμμετοχή της σε πολλά φιλανθρωπικά σωματεία της πόλης μας.

Αρχικά είναι αντιπρόεδρος στο σωματείο Μ.Α.Ζ.Ι. Με Αλληλεγγύη Ζούμε Ισότιμα. Συμμετέχει στην οργάνωση σημαντικών εκδηλώσεων , με στόχο την στήριξη νοσοκομείων, κοινωνικών ομάδων ή και μεμονωμένων ατόμων που δυσκολεύονται να επιβιώσουν την δύσκολη εποχή που διανύουμε.

Ταυτόχρονα στηρίζει ως ενεργό μέλος και το σωματείο «Καλλιπάτειρα», ενώ είναι πάντα διαθέσιμη για όποιον χρειαστεί την βοήθεια της.  Όταν την γνώρισα μου έκανε μεγάλη εντύπωση η αγάπη και η εκτίμηση που της είχε όλος ο κόσμος. Όταν ήμουν μαζί της , όλοι την πλησίαζαν για να την χαιρετήσουν και εκείνη είχε πάντα ένα ζεστό χαμόγελο, γεμάτο ενδιαφέρον για τον καθένα. Πραγματικά αναρωτιόμουν πως είναι δυνατόν να την αγαπάνε όλοι;

Με τα χρόνια το κατάλαβα. Την αγαπάνε όλοι, για τον απλούστατο λόγο πως και εκείνη τους αγαπάει όλους! Μπορεί να ακούγεται απλό , αλλά για εμένα πάντως είναι μεγάλη επιτυχία, όσο μεγαλώνεις αντί να απομακρύνεσαι από τον κόσμο, όπως κάνουν οι περισσότεροι , να γίνεσαι όλο και πιο ανοιχτόκαρδος , πιο προσιτός, πιο ανθρώπινος.

Μακάρι λοιπόν η φιλανθρωπική της δράση αλλά κυρίως η καθημερινή της συμπεριφορά , να λειτουργήσει ως πρότυπο για τις νεώτερες γενιές γυναικών που κάποιες φορές  περιορίζονται στον μικρόκοσμο τους, στα καθημερινά τους προβλήματα, τα οποία φαντάζουν για αυτές δυσβάσταχτα και χάνουν την επαφή τους με το ευρύτερο κοινωνικό σύνολο.

Εμένα πάντως κάθε φορά που πάω να «χαθώ» στον μικρόκοσμο μου, με επαναφέρει με μία τρυφερή συμβουλή και ένα ζεστό χαμόγελό.

Σε ευχαριστώ πολύ, Λίλη!