Αργυρώ Λεντούδη: Να επιταχύνεις και να πιστεύεις στον Άνθρωπο που κουβαλάς!

η αναγκη να πετυχεις ….πολλες φορες σε οδηγει να αδιαφορησεις για την προσπαθεια που ισως οι αλλοι καταβαλλουν να συμπορευθουν μαζι σου και να πετυχετε.

η αναγκη να κρατησεις αποσταση απο την ιδια την αναγκη της ψυχης να χαρει σε οδηγει να απομονωνεσαι σε ενα μοτιβο “απορριπτω γιατι ειμαι κυριαρχος”

το να σπας μοτιβα μεσα σου επαναλαμβανομενα ποτε δεν θα ειναι ευκολο…δυσκολα ομως θα μεινεις χωρις βοηθεια …δυσκολα θα σταματησουν τα μηνυματα να ερχονται…

και εκει πια θα αλλαξεις…γιατι δεν θα εχεις επιλογη…γιατι θα εχεις απομονωθει…γιατι δεν θα χωρας ουτε μεσα στο ιδιο σωμα που κατοικεις

γιατι απλα …ακομα και αν εσυ ο ιδιος-α δεν σε εμπιστευεσαι …σε εμπιστευεται ο καθε ανθρωπος που ερχεται διπλα σου και σου δειχνει την αναγκη να αλλαξεις….

ο χρονος σιγουρα διδασκει...το θεμα ειναι εσυ να επιταχυνεις και να πιστευεις στον ανθρωπο που κουβαλας

η απορριψη ειναι ο φοβος σου
η ειρωνεια σου ειναι η ερινυα για οσα δεν εμπιστευτηκες
η φτωχεια και η επαναληψη αυτης ειναι η διδαχη που επιτρεπεις με τον πονο
η απομονωση ειναι η αυταπατη οτι τα ελεγχεις ολα

και η καταληξη ειναι οτι στο τελος κανεις μονολογο …εναν μονολογο με την αλλη σου πτυχη ..την οχι και τοσο δεκτικη

και στο τελος αναγνωριζεις οτι …δεν γνωριζεις…απλα βιωνεις μηχανικα…η μερα της μαρμοτας οπως συνηθιζω να λεω…αν Γνωριζεις..τοτε καθε σου αλληλεπιδραση εχει σεβασμο, κατανοηση και κυριως….διαλογο.

Πολλα καλημέρα σε ολους και ολες