Άννα Σωτρίνη: «Αν Υποψιαστώ Ότι Ζω Κατά Αυτόν Τον Τρόπο Θα…»

«.. Νομίζω ότι ο καλλιτέχνης όπως και κάθε άλλος άνθρωπος προσπαθεί με όχημα την τέχνη του, να παρηγορηθεί μέσα στο εφήμερο της ύπαρξης.»

1. Μιλήστε μας για το «Τρύπιο βαρέλι». Έχει σχέση με τις ζωές μας, είναι μια παραβολή της πραγματικότητάς μας;

Νομίζω ότι είναι ένα πιστό αντίγραφο της πραγματικότητάς μας. Η καθημερινότητα κουβαλά ένα γκροτέσκο και παράλογο σύμπαν το οποίο είναι σαν «σκοτεινή ύλη» στις ζωές μας. Δεν το παίρνουμε είδηση καν. Λειτουργεί σαν τη φράση, «αν υποψιαστώ ότι ζω κατά αυτόν τον τρόπο θα…» Βάλτε εσείς τη συνέχεια.

2. Πως συνεργαστήκατε με τον κύριο Πελεγρίνη που είναι ταυτόχρονα φιλόσοφος, καθηγητής, συγγραφέας και ηθοποιός, μια πολυσήμαντη προσωπικότητα; Ήταν μια εμπειρία ιδιαίτερη;

Για τον κ. Πελεγρίνη ένα έχω να σας πω. Είναι όπως ακριβώς τα λέτε στην ερώτησή σας. Αν βγάζαμε το ερωτηματικό, τα ίδια θα σας απαντούσα και εγώ. Ο Θεοδόσης Πελεγρίνης είναι ένα παλίμψηστο στο παζλ του σύγχρονου ελληνικού πολιτισμού. Συνεργαστήκαμε μέχρι στιγμής δύο φορές και οι δύο συνεργασίες μας ήταν άψογες. Είναι ένας πολύ ανοικτόμυαλος συνεργάτης απαλλαγμένος από κάθε σύμπλεγμα ανωτερότητας, κομπασμού και έπαρσης. Με απλά λόγια, είναι χαρισματικός.

3. Όταν σκηνοθετείτε τι είναι αυτό που θεωρείτε το πιο σημαντικό. Η καθοδήγηση των ηθοποιών, το έργο ή το προσωπικό σας όραμα.

Εν αρχή ειν’ ο λόγος… άρα το πρώτο που με απασχολεί είναι το ίδιο το κείμενο. Η κατανόησή του, οι προεκτάσεις του, οι ενδεχόμενοι συμβολισμοί του, οι μεταφορές του κλπ. Μετά οι συνεργάτες μου και ανάμεσα σε αυτούς και οι ηθοποιοί. Πρέπει να δουλέψουμε όλοι μαζί προς μία συγκεκριμένη κατεύθυνση που κτίζεται αργά – κάνουμε αρκετό καιρό πρόβες- και σταθερά. Τώρα όσον αφορά το όραμα. Μακάρι να είχα την δυνατότητα μιας μεγάλης παραγωγής για να μπορούσαμε να συζητήσουμε για οράματα. Εδώ στην Ελλάδα μας κάθε φορά προσγειώνω την Ζαν ντ’ Αρκ μέσα μου και προσπαθώ να κτίσω με μηδέν υλικά. Όμως… αυτό και αν είναι πρόκληση!

4. Είστε επίσης συγγραφέας και ποιήτρια. Μιλήστε μου για το λογοτεχνικό σας έργο.

Το λογοτεχνικό μου έργο είναι πτωχό. Βασανίζω τις λέξεις τις παραγράφους και τις φράσεις μέχρι εξοντώσεως. Έτσι τα γραπτά μου είναι λίγα σε σχέση με τα χρόνια που ασχολούμαι με τη συγγραφή. Το πόσο ζηλεύω τους ποιητές και τους συγγραφείς με πλούσιο έργο δεν λέγεται. Οι ιστορίες βρίσκονται συχνότερα στο μυαλό μου και λιγότερο στα χαρτιά μου. Με παρηγορώ όμως λέγοντάς μου ότι είναι κάτι από το τίποτα. Γράφω για τους εσωτερικούς τόπους των ανθρώπων. Αυτό αγαπώ. Το κάθε Είναι, μακριά από το κάθε Φαίνεσθε.

5 .Τι είναι αυτό που κυρίως επιθυμείτε από τους συνεργάτες σας.

Να είναι αυτό που λέει η λέξη. Συν- εργάτες. Να μιλάμε την ίδια γλώσσα και να έχουμε κοινούς στόχους και κοινούς προβληματισμούς.

6. Το «Τρύπιο βαρέλι» πήρε παράταση ως το τέλος του Ιανουαρίου. Πως ανταποκρίνεται το κοινό στην παράσταση;

Γενναιόδωρα. Με πολύ καλά λόγια και θερμό χειροκρότημα. Γι αυτό άλλωστε και η παράταση των παραστάσεων στο Θέατρο Αλκμήνη.

7. Ποια είναι για σας η αποστολή ενός καλλιτέχνη στον σύγχρονο κόσμο;

Δύσκολη ερώτηση και είναι δύσκολη επειδή σου επιτρέπει να πέσεις εύκολα στην παγίδα και να προσπαθήσεις να πεις κάτι οπωσδήποτε πρωτότυπο. Μιαν εξυπνάδα. Δεν βλέπω κάποια αποστολή. Νομίζω ότι ο καλλιτέχνης όπως και κάθε άλλος άνθρωπος προσπαθεί με όχημα την τέχνη του, να παρηγορηθεί μέσα στο εφήμερο της ύπαρξης. Μπορεί να κάνω λάθος, αλλά εγώ έτσι το αντιλαμβάνομαι.Δεν απέφυγα την παγίδα τελικά.

Ευχαριστούμε την Αννα Σωτρίνη για την συνέντευξη που έδωσε στο likewoman.gr

Βιογραφικό Σημείωμα

Γεννήθηκε: 27-10-1961, στον Πειραιά

Επάγγελμα:Σκηνοθέτις θεάτρου – Συγγραφέας

ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ:

Ελληνική Λαογραφία – Παραδοσιακές τέχνες, στο λαογραφικό σχολείο της Αγγελικής Χατζημιχάλη.

Θέατρο στη σχολή Βεάκη.

ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ:

R.S.C.Stage and Backstage, στο Λονδίνο.

ΕΙΝΑΙ ΜΕΛΟΣ:

της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών,

της Εταιρείας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων,

του Κέντρου Σημειολογίας Θεάτρου.

ΣΥΜΜΕΤΟΧΕΣ:

2004:Συμμετοχή ως εκπρόσωπος της Ελλάδας στο Διεθνές Λογοτεχνικό Φεστιβάλ “Ovidius” στη Ρουμανία.

ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ:

Σύμβουλος σε θέματα Πολιτισμού στο ΚΕΚ Εταιρείας Έρευνας και Επικοινωνίας. Μέλος του Δ.Σ του πολιτιστικού οργανισμού Άλεκτον.

ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ:

Ως Ηθοποιός:

1999: “ΙΝΤΑ”,σε σκηνοθεσία Δέσποινας Τομαζάνη. ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Βορείου Αιγαίου.

1985: “Γίγαντας Αμιράν”, σε σκηνοθεσία Χρήστου Τσάγκα.

1984: “Εφήμερα”, στο ίδρυμα Κάλλας, σε σκηνοθεσία Νίκου Μητρογιαννόπουλου.

1983: “Ο Θρίαμβος του Έρωτα”, του Μαριβώ, σε σκηνοθεσία Βασίλη Παπαβασιλείου.

1980-1990: στο Θέατρο του Ήλιου.

Ως Σκηνοθέτις:

2017: “Αυτοβιογραφία”, του Θεοδόση Πελεγρίνη, Ίδρυμα Θεοχαράκη.

2016–2017: “Μπλοκ Ιχνογραφίας” του Κώστα Καρτελιά, Ιδρύμα Μιχάλης Κακογιάννης & Θέατρο Λύχνος.

2011: “Από-χαιρετισμός”, του Βασίλη Ντηλιά (ποιητικό δρώμενο), Χώρος 18 Θεσ/νικη.

2011: “Θάλαμος 2006”, της Μαρίας Κυριάκη (Αναλόγιο), Θέατρο της Ημέρας & Άλεκτον (Παγκόσμιο ψυχιατρικό συνέδριο).

2008-2010: “Πιτσιμπούργκο”, της Σώτης Τριανταφύλλου ,Άλεκτον & ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Βορείου Αιγαίου και Αγρινίου.

2006: “Το Περσικό Φιλί”, του Άρη Σφακιανάκη (Θεατρικό Αναλόγιο), βιβλιοπωλείο ΙΑΝΟΣ.

2006: “Η Ποίηση είναι Γυναίκα”, Ρουμανία-Ελλάδα Πάτρα 2006 Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης.

2006: “Τα Ντελαλήματα”(τα πουλιά), Θέατρο Δρόμου, Δήμος Κερατσινίου.

2005: “Κουαρτέτο”, της Μαρίας Κυριάκη, Φεστιβάλ για το Ψέμα, Θέατρο Φούρνος.

2005: “Τα Ντελαλήματα”(οι καλικάντζαροι), Θέατρο Δρόμου, Δήμος Πειραιά.

2004: “Μίλα μου”, ελεύθερη θεατρική διασκευή του “Ωραίου Αδιάφορου” του Ζαν Κοκτώ, χώρος τέχνης Άλεκτον.

2004: “Η Ποίηση είναι Γυναίκα”, Ρουμάνικη Ποίηση, χώρος τέχνης Άλεκτον.

2002: “Ερωτευμένοι Μυλωνάδες”, Αγνώστου, Θεατρική διασκευή Γιώργου Χατζηδάκη, Θέατρο της Ημέρας.

2002: “Ενύσταξεν η ψυχή μου”, Παραδοσιακά μοιρολόγια του έρωτα και του θανάτου, Άλεκτον.

2001: “Μαρία Μαγδαληνή ή η Σωτηρία”, Μαργκερίτ Γιουρσενάρ, Άλεκτον.

2001: “Το Αθάνατο Νερό”, ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Σερρών.

1998: “Θάνατος και Ψυχή”, σε κείμενα της Μαρίας Κυριάκη, Χρήστου Θεσσαλονικέα, Άννας Σωτρίνη και Διονύση Παπαδόπουλου, Γκαλερί Titanium.

1997: “Ζωγραφιά στο Πίσω Μέρος”, Χρήστου Θεσσαλονικέα, Θέατρο της Ημέρας.

1994: “Λάμπρος”, Διονυσίου Σολωμού, διασκευή και σκηνοθεσία, Θέατρο του Ήλιου.

1993: “Αλαντίν”, ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Κομοτηνής.

1990: “Η Πολιτεία του Δίχως Μη”, της Λιάνας Παπαδημητρίου, Εταιρεία Θεατρικής Έκφρασης Τοπίο.

Ως Συγγραφέας(έχει εκδόσει):

2016: “Ταξιδευτές σε 2 Ευθείες”, ποίηση,Εκδόσεις Κέδρος.

2014: Συμμετοχή στην Ανθολογία Ποίησης “Καπνίζοντες και ΜΗ Καπνίζοντες”, Εκδόσεις Βακχικόν.

2002: “Που πάει το πάθος όταν χάνεται”, διηγήματα, Εκδόσεις Κέδρος.

2000: “Δακτυλίτσα”, στίχοι, Εκδόσεις Καμπανάς.

1999: “Ο Φύλακας των Ψυχών”, συλλογή διηγημάτων, συμμετοχή στον τόμο, Εκδόσεις Κέδρος.

1999: “Κοκκινοσκουφίτσα”, διασκευή σε θεατρικό έργο, Εκδόσεις Καμπανάς.

1996: “Το Αθάνατο Νερό”, θεατρικό έργο για παιδιά, Εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα.

1995: “Ο Άνδρας που δεν αγαπούσε”, νουβέλα, Εκδόσεις Μικρός Πλανήτης.

1989: “Πλιμπ”, Εκδόσεις Νέα Σύνορα-Λιβάνης.

ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ ΕΡΓΩΝ ΤΗΣ:

2004: “Πλιμπ”, Όπερα Δωμάτιου Ιάκωβος Δακουτρός, Ελληνοαμερικάνικη Ένωση.

2001: “Το Αθάνατο Νερό”, Σκηνοθεσία Άννα Σωτρίνη, ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Σερρών.

1999: “Μαέστρος Conbravura”, libretto , Σκηνοθεσία Χρ.Χριστοφής, Εθνική Λυρική Σκηνή.

1996-1997: “Το Αθάνατο Νερό”, Σκηνοθεσία Κατ.Πολυχρονοπούλου, Θέατρο της Ημέρας.

ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ:

2006: “Το Περσικό Φιλί”, Α.Σφακιανάκη για Το Θέατρο στο μικρόφωνο στον Αθήνα 9,84.

2006: “Ημίφως εσωτερικώς,σχεδόν σκοτάδι”, του Στέλιου Παύλου για Το Θέατρο στο μικρόφωνο στον Αθήνα 9,84.

2005: “Ο Εραστής”, του Χ.Πίντερ, σκηνοθεσία για Το Θέατρο στο μικρόφωνο στον Αθήνα 9,84.

1988-1989: “Τα Παραμύθια της Ντουλάπας”, κείμενα-σκηνοθεσία, 1ο Πρόγραμμα: 25Θεατρικά Επεισόδια.

Παραγωγές με κύριο άξονα την ιστορία της Ελληνικής Ραδιοφωνίας (παραγωγή – έρευνα – κείμενα – επιμέλεια – παρουσίαση).1ο και 2ο Πρόγραμμα της ΕΡΑ και Αθήνα 9,84.

ΑΡΘΟΓΡΑΦΙΑ:

2008: Συνεργασία με το διαδυκτιακό περιοδικό ΕΠΙ ΣΚΗΝΗΣ.

2006: Περιοδικό “ΦΟΥΑΓΙΕ Ένα περιοδικό για το Θέατρο“.

2000-2004: Περιοδικά “HIGH LIGHTS“ και “ΜΕΤΡΟ“.

1988-1990: Περιοδικό Playboy, “Θεατρικά Γεγονότα και Ζητήματα“, θέματα και συνεντεύξεις γύρω από τα πρόσωπα του θεάτρου και τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης.

ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΟ ΕΡΓΟ:

1996-1997: Έρευνα και επιμέλεια του αφιερώματος για τα εκατό χρόνια απ’τη γέννηση του Μπέκετ, Πρόγραμμα 7ου Θεάτρου.

1992-1993: Οργάνωση και Διοίκηση Πολιτιστικών Εκδηλώσεων.

1988-1990: “Ιστορία του Θεάτρου” στο ραδιόφωνο.

ΔΙΔΑΚΤΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ:

2013-2017: Καθηγήτρια Υποκριτικής και Αυτοσχεδιασμού στη σχολή Βεάκη.

2006-2007: Καθηγήτρια στο μάθημα Υποκριτικής και Αυτοσχεδιασμού, Δραματική σχολή Πειραϊκού Συνδέσμου ..

2003-2006: Διδασκαλία “Θεατρικής Παιδείας και Έκφρασης” σε εφήβους, Δραματική σχολή Πειραϊκού Συνδέσμου.

2003: Διδασκαλία σεμιναρίου Υποκριτικής της Σχολής θεατρικού Παιχνιδιού, Θέατρο της Ημέρας.

1990-2001: Σεμινάρια της ΕΕ για αποφοίτους Λυκείου,ΤΕΙ και ΑΕΙ, με άξονα τον πολιτισμό. Θεματολογία: Ιστορία του Θεάτρου στο Ραδιόφωνο, δραματοποιημένες εκπομπές, κατάρτιση στελεχών πολιτιστικών εκδηλώσεων, στελέχη πολυδραστηριοτήτων νεολαίας για τον πολιτισμό, οργάνωση και διοίκηση πολιτισμού (cultural management), ραδιοσκηνοθεσία.

Πόλεις: Χαλκίδα, Αγρίνιο, Άργος, Ιωάννινα, Καλαμάτα, Βόλος, Σκύδρα, Χίος, Μυτιλήνη, Λήμνος, Πειραιάς, Χανιά.

Ώρες: Περίπου 2500.

ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ:

2006-2007: Διευθύντρια του Πειραϊκού Συνδέσμου.

2004-2006: Διευθύντρια του προγράμματος “Θεατρικής Παιδείας και Έκφρασης για Παιδιά και Εφήβους”, Δραματική σχολή Πειραϊκού Συνδέσμου.

2001: “Αυτό δεν είναι ένα βιβλίο”, Χώρος τέχνης Άλεκτον.

1999: 1^ο Φεστιβάλ Βιβλίου, αφιερωμένο στη Νέα Ελληνική Πεζογραφία, σε συνεργασία με το Δήμο Βόλου και το Δήμο Νέας Ιωνίας Βόλου.

1998: International Shadow Theatre Festival για το Εθνικό Δίκτυο Πόλεων – Υπ.Πολιτισμού, στο Εικαστικό Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Λάρισας.

ΗΜΕΡΙΔΕΣ:

2001: “Πολιτιστική Διπλωματία”, συμμετοχή Πάντειο Πανεπιστήμιο, Υπουργείο Εξωτερικών.

ΑΛΛΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ:

2006: Συνδιοργάνωση του συνεδρίου “Θέατρο και Πολιτεία” για την Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών.

2006: Ποιητική απόδοση της μετάφρασης της Ανθολογίας Σύγχρονης Ρουμάνικης Ποίησης.

2006: Κείμενα για τα βιογραφικά 150 Ελλήνων Σύγχρονων Εικαστικών για το φωτογραφικό άλμπουμ της Πηνελόπης Μασσούρη σε παραγωγή Νίκου Βερνίκου, Εκδόσεις Ίκαρος.

2005: Μέλος κριτικής επιτροπής στο Πανελλήνιο Φεστιβάλ Ερασιτεχνικού Θεάτρου για τον Δήμο Ορεστιάδας.

2004: Ανάγνωση ποίησής της στην Gallery Titanium σε συνεργασία με την Unesco για τη λήξη των Ολυμπιακών Αγώνων Αθήνα 2004.

2001: Συνδιοργάνωση Ημερίδας με θέμα “Σχέση Σκηνοθέτη-Ηθοποιού”, Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών, Διεθνές Ινστιτούτο Θεάτρου.

2000: Οργάνωση και επιμέλεια Έκθεσης Φωτογραφίας του Ιστορικού Αρχείου του Φιλίππου Αργέντη.

2000: Οργάνωση και επιμέλεια “Έκθεσης Θεατρικής Ενδυματολογίας” από το αρχείο του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Κρήτης.

2000: Οργάνωση βραδιάς για την συγγραφέα Μαρία Λαμπαδαρίδου-Πόθου.

2000: Οργάνωση προγραμμάτων Πολιτισμού και Διεύθυνση κατάρτισης σπουδών για Λήμνο, Πειραιά, Χανιά. (Διακρατικό με Γαλλία)

1999: Διευθύντρια κατάρτισης σπουδών για το Βόρειο Αιγαίο.

1999: Οργάνωση ποιητικής βραδιάς για τον Έκτορα Κακναβάτο στην πόλη της Μυτιλήνης (Multi Media θέαμα).

1998: Οργάνωση προγραμμάτων της ΕΕ για το Βόρειο Αιγαίο.

1998: Οργάνωση ποιητικών βραδιών για το Θέατρο της Ημέρας.

1993: Οργάνωση προγράμματος σεμιναρίου επαγγελματικής κατάρτισης (ΕΚΤ-ΕΟΚ) στον Δήμο Σκύδρας, με θέμα πολυδραστηριότητες νεολαίας για τον πολιτισμό.Διευθύντρια κατάρτισης σπουδών.

1992: Βοηθός σκηνοθέτη του Γιώργου Ρεμούνδου σε δύο θεατρικές παραγωγές: “Νερό για πέταμα” του Γκρηπς Θήατερ και Παύλος Μελάς.

1990-1992: Οργάνωση και δημόσιες σχέσεις στην Εταιρεία Θεατρικής Έκφρασης “Τοπίο”.

1985: Συνεργασίες σε ταινίες μικρού μήκους, σαν βοηθός σκηνοθέτη, σκριπτ και οργάνωση παραγωγής.